“Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καταγγέλλει την Ελληνική Χαλυβουργία και τον μεγαλομέτοχό της για τις 6 νέες εκδικητικές -και ως εκ τούτου καταχρηστικές-, χωρίς αποζημιώσεις –και ως εκ τούτου παράνομες- απολύσεις απεργών εργατών (εκ των οποίων οι 3 είναι συνδικαλιστές) μετά την επιστροφή τους στην εργασία, σε εφαρμογή της απόφασης της γενικής συνέλευσης του σωματείου τους για αναστολή της απεργίας”, τονίζεισε δήλωσή του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β’ Αθηνών και υπεύθυνος της επιτροπής κοινοβουλευτικού ελέγχου του υπουργείου Εργασίας, κ. Στρατούλης, σχετικά με τις νέες απολύσεις στην Ελληνική Χαλυβουργία.
Στη συνέχεια, ο κ. Στρατούλης υπογραμμίζει: “Η Ελληνική Χαλυβουργία, με αυτές τις τρομοκρατικές απολύσεις και με τη σωρεία μηνύσεων που υπέβαλε σε δεκάδες πρωτοπόρους απεργούς εργάτες, όχι μόνο τους εκδικείται, αλλά κυρίως, επιδιώκει τη διάλυση του Σωματείου τους και την επιβολή καθεστώτος υποταγής και δουλείας σε όλους τους εργάτες”.
“Η τρικομματική κυβέρνηση και ο Υπουργός Εργασίας έχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες, γιατί με την εντολή τους για παρέμβαση των ΜΑΤ, προκειμένου να στηρίξουν ανοιχτά τον μεγαλομέτοχο Μάνεση, τον αποθράσυναν σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην υπολογίζει τους νόμους και το Σύνταγμα της χώρας”, προσθέτει.
Στη συνέχεια, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον Υπουργό Εργασίας και τις αρμόδιες δημόσιες ελεγκτικές αρχές, να παρέμβουν άμεσα για την ανάκληση των απολύσεων.
“Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει άμεσα να ενεργοποιηθεί για να ακυρώσει αυτές τις εργοδοτικές, αντεργατικές αποφάσεις. Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορούν και πρέπει επιτέλους να συνεργαστούν για να στηρίξουν την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων της ελληνικής Χαλυβουργίας και όλης της χώρας”, καταλήγει ο κ. Στρατούλης.
ΚΚΕ: Αυτή είναι η δημοκρατία των μεγαλοβιομηχάνων και των υπηρετών τους: Απειλές, συκοφαντίες, ωμή τρομοκρατία, στυγνή εκμετάλλευση κατά των εργατών
Σε ανακοίνωσή του το γραφείο Τύπου του ΚΚΕ τονίζει για τις νέες “τρομοκρατικές απολύσεις στη Χαλυβουργία Ελλάδας τα εξής:
“Το ΚΚΕ καταγγέλλει στο λαό τις έξι νέες τρομοκρατικές – εκδικητικές απολύσεις πρωτοπόρων αγωνιστών χαλυβουργών από τον μεγαλοκαπιταλιστή Μάνεση, προκειμένου να πλήξει το ανυπότακτο ταξικό τους φρόνημα. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι στο στόχαστρο της απόλυσης η μεγαλοεργοδοσία και οι συνεργάτες της έβαλαν τους έξι εργάτες που συνέλαβαν οι δυνάμεις καταστολής κατά την διάρκεια της βίαιης εφόδου τους στην πύλη του εργοστασίου με εντολή εισαγγελέα και του πρωθυπουργού. Ανάμεσα στους 6 απολυμένους πρωτοπόρους χαλυβουργούς είναι ένα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου και δύο αναπληρωματικά μέλη.
Η αχαλίνωτη επιθετικότητα του Μάνεση, η επίδειξη μίσους των διευθυντών και των τραμπούκων του κατά των ηρωικών χαλυβουργών έχει την κάλυψη και τη στήριξη της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, συνολικά του κρατικού μηχανισμού, των καναλιών και των εφημερίδων που υπηρετούν την πλουτοκρατία. Ο υπουργός Εργασίας είναι πολλαπλά εκτεθειμένος και συνυπεύθυνος για τις νέες τρομοκρατικές απολύσεις, εφόσον κάλυψε και ενθάρρυνε τα ψέματα και τις προβοκάτσιες κατά των χαλυβουργών στο όνομα δήθεν της προστασίας της εργασίας.
Ο υπουργός δικαιοσύνης έχει την πολιτική ευθύνη και δεν μπορεί να σιωπά τη στιγμή που οι εισαγγελείς και άλλοι δικαστές λειτουργούν απροκάλυπτα ως εντολοδόχοι του Μάνεση συμμετέχοντας στο σχεδιασμό τρομοκράτησης και καταστολής του δίκαιου αγώνα των χαλυβουργών.
Αυτή είναι η δημοκρατία των μεγαλοβιομηχάνων και των υπηρετών τους: Απειλές, συκοφαντίες, ωμή τρομοκρατία, στυγνή εκμετάλλευση κατά των εργατών, αυτά θέλουν να βασιλεύουν στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς. Μπροστά στη διασφάλιση των κερδών και της ανταγωνιστικότητάς τους, αξιώνουν με κάθε μέσο οι εργαζόμενοι να αποδεχθούν την εξαθλίωση, την υποταγή και τον εξευτελισμό.
Η άγρια συντονισμένη επίθεση που δέχονται οι ηρωικοί εργάτες χαλυβουργοί πρέπει να ξεσηκώσει την οργή του λαού και ειδικά της εργατικής τάξης, των προοδευτικών ανθρώπων. Τώρα πρέπει να υψωθεί πιο αποφασιστικά η ταξική αλληλεγγύη, συσπείρωση, και αντεπίθεση. Ο αγώνας των χαλυβουργών αφορά όλη την εργατική τάξη, αποτελεί παράδειγμα και δείχνει το δρόμο του ταξικού ανυποχώρητου αγώνα για το δίκιο, την τιμή, τη νίκη της εργατικής τάξης”.