Σαν σήμερα πέθανε το 2005 ο ρεμπέτης Μιχάλης Γενίτσαρης ή Γεννήτσαρης, όπως ήταν κανονικά το επίθετό του. Ο Μ. Γενίτσαρης γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1917 στην Αγια-Σοφιά του Πειραιά. Από μικρή ηλικία μπαίνει στον κόσμο του μεροκάματου δουλεύοντας σε ένα κλειδαράδικο. Εκεί παθαίνει ένα ατύχημα με αποτέλεσμα να χάσει τον δεξί του αντίχειρα και ο πατέρας του τον βάζει να δουλέψει σε λεβητοποιείο. Εκείνη ήταν η μόνη δουλειά που του άρεσε από όσες είχε κάνει, γιατί όπως έλεγε «όλοι οι μαστόροι και παραγιοί ήτανε μάγκες – ήτανε δουλειά μάγκικια». Με τα πρώτα του λεφτά αγόρασε μπουζούκι. Στα δεκαπέντε του γνωρίζει τον Ανέστη Δελιά και τον Μάρκο Βαμβακάρη στο καφενείο του Μπάτη που ήταν απέναντι από το σπίτι του και διάφοροι μάγκες παίζανε μπουζούκι ή μπαγλαμά. Ο Γ. Μπάτης ήταν και ο πρώτος δάσκαλός του «ένας άνθρωπος που έκανε τον κόσμο να γελάει»
Tην ουσιαστική του είσοδο στον κόσμο του ρεμπέτικου τραγουδιού έκανε στα 1928, όταν γύριζε τη λατέρνα και ο Mπάτης μάθαινε τους Πειραιώτες χορό. Επαγγελματικά αρχίζει να παίζει το 1935 στα δεκαπέντε του χρόνια. Το πρώτο τραγούδι που γραμμοφώνησε στην Κολούμπια το 1937 ήταν το “εγώ μάγκας φαινόμουνα” Σύμφωνα με τον ίδιο όταν το άκουσε η μάνα του να παίζει στα γραμμόφωνα κλείστηκε μες στο σπίτι της από ντροπή. Το τραγούδι σημείωσε μεγάλη επιτυχία ενώ στη συνέχεια ο Μ. Γενίτσαρης συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα του ρεμπέτικου, μεταξύ των οποίων ο μεγάλος δάσκαλος Mάρκος Bαμβακάρης και οι Στράτος Παγιουμτζής, Aνέστος Δειλιάς, K. Kαρίπης, Σ. Kυρομύτης κ.ά.
Τα τραγούδια του που στην περίοδο του Μεσοπολέμου ξεκινούν από την περιθωριακή ζωή, στα χρόνια της Κατοχής εκφράζουν την αντίσταση και μιλούν για τους λαϊκούς καημούς.Την περίοδο της Κατοχής έγραψε τραγούδια που ασκούν κριτική στους μαυραγορίτες και υμνούν του τολμηρούς σαλταδόρους. Χαρακτηριστικό τραγούδι της εποχής εκείνης ο περίφημος “Σαλταδόρος”
Tο 1952, όμως, σταματά να εμφανίζεται, καθώς ήταν δυσαρεστημένος από τα μαγαζιά και αρχίζει να δίνει τραγούδια σε λαϊκούς τραγουδιστές. Mεταξύ αυτών και οι Στέλιος Kαζαντζίδης, Γρηγόρης Mπιθικώτσης, Πάνος Γαβαλάς, Kαίτη Γκρέυ, Στελλάκης και Bαγγέλης Περπινιάδης, Στράτος Διονυσίου, Xάρις Aλεξίου, Γιώργος Nταλάρας, Mανώλης Mητσιάς, Γλυκερία κ.ά.
Στο πάλκο θα επιστρέψει αρκετά χρόνια αργότερα, το 1971. Tότε θα ξεκινήσει εμφανίσεις στο «Kύτταρο» με το συγκρότημά του, έχοντας στο πλευρό του και την Aννα Xρυσάφη, την οποία ο ίδιος έπεισε να επανέλθει ύστερα από χρόνια στην ενεργό δράση.
Το 1996 αποφάσισε ν’ αποσυρθεί. Προς τιμήν του διοργανώθηκε στο θέατρο του Λυκαβηττού μια μεγάλη, πολυσυμμετοχική συναυλία. Τα επόμενα χρόνια εμφανίστηκε σποραδικά, μέχρι να αποσυρθεί οριστικά. Πέθανε στις 11 Μαΐου του 2005.