Η τετραμελής συμμορία τον βασάνιζε επί μία ώρα. Του έκοψαν το αφτί. Έκαιγαν το σώμα του με τσιγάρα. Χάραξαν στην κοιλιά του μια σβάστικα με ένα σπασμένο μπουκάλι. Τον χτυπούσαν με πέτρες μέχρι που έμεινε αναίσθητος. Όταν όλα είχαν τελειώσει οι γιατροί διέγνωσαν μη αναστρέψιμες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και αποφάσισαν να του προκαλέσουν τεχνητό κώμα. Προχτές το βράδυ ο 24χρονος Ντανιέλ Ζαμούντιο άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Σαντιάγκο, τρεις εβδομάδες μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε σε κεντρικό πάρκο της χιλιανής πρωτεύουσας επειδή ήταν ομοφυλόφιλος. Ο μαρτυρικός του θάνατος μπορεί να τον μετέτρεψε σε σύμβολο για τη χώρα του. Όμως τίποτα δεν μπορεί να επανορθώσει μια τέτοια κτηνωδία.
Η αστυνομία συνέλαβε για το έγκλημα τέσσερις νεο-ναζιστές ηλικίας 20 ως 26 χρονών που είχαν κατηγορηθεί στο παρελθόν για επιθέσεις ξενοφοβικού χαρακτήρα. Η εισαγγελία ανακοίνωσε ότι θα τους ασκήσει δίωξη για εκ προμελέτης φόνο ενώ θεωρεί πως κίνητρο του εγκλήματος ήταν η ομοφοβία των δραστών. Ο Ντανιέλ ήταν ο δεύτερος από τέσσερα αδέλφια, δούλευε πωλητής σε κατάστημα και το όνειρό του ήταν να σπουδάσει θέατρο. Η άγρια επίθεση της 3ης Μαρτίου προκάλεσε πάνδημη συγκίνηση στην πατρίδα του, καθώς εκατοντάδες άτομα ξενυχτούσαν καθημερινά με κεριά έξω από το νοσοκομείο αλλά και στο πάρκο όπου έγινε η επίθεση. Σύμφωνα με τη μητέρα του, ο Ντανιέλ είχε δεχτεί απειλές και στο παρελθόν.
Στο δράμα παρενέβη και ο συντηρητικός πρόεδρος της χώρας Σεμπαστιάν Πινέρα που δήλωσε ότι “η δειλή και βάναυση επίθεση δεν πληγώνει μόνο την οικογένεια του νεκρού αλλά όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους” και υποσχέθηκε ότι η κυβέρνησή του θα κάνει το πάν για να καταπολεμήσει κάθε αυθαίρετη διάκριση. Διακρίσεις για τις οποίες η Χιλή καταδικάστηκε πρόσφατα από το Παναμερικανικό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετικά με την υπόθεση μιας δικαστίνας που έχασε την κηδεμονία των παιδιών της επειδή είναι λεσβία. Το τραγικό γεγονός υπενθύμισε στην κοινή γνώμη της Χιλής ότι το νομοσχέδιο κατά των διακρίσεων με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό λιμνάζει στη Βουλή από τον περασμένο Νοέμβριο εξαιτίας των αντιδράσεων συντηρητικών βουλευτών. Πολιτικοί αναλυτές θεωρούν πλέον βέβαιη την ψήφισή του. Χρειαζόταν να πεθάνει κάποιος πρώτα…
Σε ένα μήνα από τώρα ενδέχεται να δούμε τους ιδεολογικούς συντρόφους των παλικαριών που δεν δίστασαν να κατακρεουργήσουν ένα νέο παιδί στην άλλη άκρη του κόσμου να περνάνε το κατώφλι της ελληνικής Βουλής. Και δεν θα φταίει γι’ αυτό μόνο η κρίση, ούτε το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Δεν θα κουραστώ να το λέω – κάποιοι τους έχουν ανάψει καιρό τώρα το πράσινο φως. Εδώ και χρόνια έχουμε αποφασίσει ότι η οργάνωση και υποκίνηση της βίας αποτελεί ιερό δημοκρατικό “δικαίωμα” εφόσον περιβάλλεται από κάποιον πολιτικό μανδύα. Ελπίζω να ξυπνήσουμε πριν θρηνήσουμε και εδώ ακόμα περισσότερα θύματα.
Οι φίλοι του Ντανιέλ έχουν ανοίξει στο Facebook μια σελίδα στη μνήμη του. Ιδιαίτερα συγκινητικές σκηνές εκτυλίήχτηκαν στην κηδεία του, όπου παραβρέθηκαν χιλιάδες χιλιανοί που κουνούσαν λευκά μαντήλια και έραιναν το φέρετρο με ροδοπέταλα.
Πηγή: gayrightsgreece.blogspot.com