Η υπόθεση των οροθετικών γυναικών που κρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (O.G. and Others v Greece, 23.1.2024) απέδωσε δικαιοσύνη και ξεσκέπασε, πολύ αργά είναι η αλήθεια, σοβαρές παραβιάσεις δικαιωμάτων του ανθρώπου. Οι παραβιάσεις που συντελέστηκαν με άμεση ευθύνη των τότε υπουργών Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο και Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοϊδη αφορούν την παράνομη δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων και την αιμοληψία χωρίς συναίνεση, δηλαδή την προστασία του δικαιώματος στην προσωπική ζωή.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου απέδωσε δικαιοσύνη σε ζητήματα που με μεγάλη άνεση είχαν κατασκευαστεί (διαπόμπευση ανυπεράσπιστων γυναικών, στοχοποίηση ευάλωτων και αποκλεισμένων κοινωνικών ομάδων, θεσμικός και αστυνομικός αυταρχισμός) εξυπηρετώντας πολιτικά συμφέροντα που συνδέονται με τις εκλογές του 2012.
Η απόφαση καλύπτει ορισμένες πτυχές μόνο ενός ευρύτερου ζητήματος, δηλαδή την κατασκευή αποδιοπομπαίων τράγων με αστυνομικές επιχειρήσεις σκούπα, εισαγγελικών λειτουργών που ασκούν αβασάνιστα τις αρμοδιότητές τους, δημοσιογράφων που ανακυκλώνουν τον φόβο και τα κραυγαλέα ψέματα (θυμάται κανείς άραγε τι έλεγε ο υπουργός υγείας λίγους μήνες μετά στα Ηνωμένα Έθνη περί διασποράς του ιού ΗΙV στην Ελλάδα από αφρικανές γυναίκες;).
Η Ελλάδα θα πληρώσει από το δημόσιο ταμείο αποζημιώσεις στις γυναίκες, όσες ζουν σήμερα. Οι τότε υπουργοί, αλλά και όσοι άλλοι από θέση ευθύνης, που διέσυραν τη χώρα και κατέστρεψαν ανθρώπινες ζωές, τι κυρώσεις θα υποστούν; Γιατί η ατιμωρησία (ποινικά και πολιτικά) φαίνεται να είναι τελικά ο κοινός τόπος σε όλες αυτές τις ιστορίες.
*Ο Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης είναι καθηγητής δικαίου δικαιωμάτων του ανθρώπου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
