Η πανεπιστημιακή κοινότητα της Θεσσαλονίκης πονάει βαθιά για την εκατόμβη των Τεμπών.
Ειδικά το ΑΠΘ έχασε πολλά παιδιά του, ενώ άλλα ακόμη χαροπαλεύουν. Μαζί με τον αβάσταχτο πόνο όμως η κοινότητά μας οργίζεται για το φριχτό αυτό προϊόν της εγκληματικής συναυτουργίας κράτους και επιχειρηματικών συμφερόντων.
Θα ήμασταν βέβαια αφελείς αν προσδοκούσαμε από τις απερχόμενες πρυτανικές αρχές να αρθρώσουν τον παραμικρό επιτιμητικό, κριτικό λόγο για την αιματηρή ευθύνη της κυβέρνησης και των υπό την εποπτεία της σιδηροδρομικών δομών (υπουργεία, ΟΣΕ, Hellenic Train, εργολάβοι). Τί να περιμένει κανείς από αυτούς που συνήργησαν με την επίσης απερχόμενη κυβέρνηση στην άλωση του δημόσιου πανεπιστήμιου, μετατρέποντάς το σε οίκο εμπορίου μα και πεδίο στρατιωτικού τύπου ασκήσεων της αστυνομίας με πραγματικά πυρά επί ζωντανών φοιτητικών στόχων; Άλλωστε η πλήρης αδιαφορία τους για τους αποδεδειγμένα θανάσιμους κινδύνους που εγκυμονούν οι σαθρές υποδομές πολλών πανεπιστημιακών κτιρίων είναι ενδεικτική των προθέσεών τους.
Γι’ αυτό καλούμε τον ΕΣΔΕΠ, του οποίου είμαστε μέλη, μετά και την έκδοση του ορθού ψηφίσματος του Δ.Σ. για το κρατικό-επιχειρηματικό έγκλημα κατά της κοινωνίας στα Τέμπη, κατ’ αρχάς να συντονίσει (σε συνεργασία με τον σύλλογο ΕΔΙΠ και τον ΣΕΡΕΤΕ) την εκδήλωση έμπρακτης αλληλεγγύης της πανεπιστημιακής κοινότητας προς τις οικογένειες των αδικοχαμένων μελών του ΑΠΘ. Έχοντας όμως επίγνωση του ότι το επιστημονικό δυναμικό του ΑΠΘ συμπυκνώνει με το παραπάνω όλη την κρίσιμη τεχνική γνώση που αφορά την ασφάλεια των συγκοινωνιών, ζητάμε επιπλέον από τον ΕΣΔΕΠ να οργανώσει την επιστημονική-τεχνική συνδρομή μελών ΔΕΠ όλων των σχετικών με το συμβάν ειδικοτήτων-μηχανικών, γιατρών, νομικών, οικονομολόγων- κατά τη δικαστική διερεύνηση των ευθυνών και τη στοιχειοθέτηση των νόμιμων διεκδικήσεων των
οικογενειών από το κράτος και τις σιδηροδρομικές δομές.
Τραγωδία, κατά το κοινώς λεγόμενο, είναι το πολλαπλό έγκλημα στα Τέμπη. Δεν πρέπει να ξεχαστεί. Φόβω θα επέλθει η πάνδημη αξίωση για κάθαρση!
