Έφυγε στις 16 Απριλίου από τη ζωή η Doña Rosario Ibarra de Piedra, πρωτεργάτρια στον αγώνα για την αναζήτηση των εξαφανισμένων στο Μεξικό.
Η παρουσία της στους αγώνες ήταν συνεχής και μόνιμη. Ξεκινώντας από την Επιτροπή Εύρηκα, στην οποία συμμετείχε μαζί με δεκάδες άλλες οικογένειες εξαφανισμένων, και που οργάνωσε τη θαρραλέα και θρυλική απεργία πείνας στον Καθεδρικό Ναό της Πόλης του Μεξικού [τον Αύγουστο 1978], η οποία αποτέλεσε το κλειδί για να γίνει ορατή η βίαιη εξαφάνιση ανθρώπων ως στρατηγική της κρατικής τρομοκρατίας. Μια πρακτική που δεν έχουν εγκαταλείψει οι στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις ακόμη και σήμερα.
Πριν από μερικά χρόνια, η Doña Rosario μας έστειλε τις μπότες της με τις οποίες ταξίδεψε σε πολλά μέρη της χώρας αναζητώντας τον γιο της Jesús Piedra Ibarra, και ένα γράμμα προς τον γιο της, το οποίο χαράξαμε στις σόλες των παπουτσιών της.
Σε δύο ημέρες συμπληρώνονται 47 χρόνια από τη βίαιη εξαφάνιση του Jesús, όταν συνελήφθη από μέλη της Λευκής Ταξιαρχίας που τον μετέφεραν στο Στρατόπεδο #1.
Από τις 18 Απριλίου 1975 δεν έχει γίνει τίποτα γνωστό για τον Jesús Piedra Ibarra. Όταν η Doña Rosario έλαβε το μετάλλιο Belisario Domínguez, το επέστρεψε στον πρόεδρο Andrés Manuel López Obrador με την παράκληση να της επιστραφεί ξανά μαζί με το πού βρίσκεται ο γιος της.
(Το κείμενο στη φωτογραφία:
Είμαι η Rosario Ibarra, μητέρα του Jesús Piedra Ibarra που συνελήφθη στις 18 Απριλίου 1975 στο Μοντερέι από την Λευκή Ταξιαρχία και μεταφέρθηκε στο Στρατόπεδο Νο 1.
Αγαπημένε μου γιε, μου λείπεις ακόμα στο σπίτι και μου λείπεις στον αγώνα. Χάρη σε σένα η ζωή μου είναι ένας καθημερινός αγώνας και έχω αποφασίσει ότι δεν θα κλάψω ποτέ μπροστά στους σατράπες που κυβερνούν και δεν θα χάσω ποτέ το κουράγιο μου)
