Για σήμερα, Παρασκευή 12 Νοεμβρίου στις 18.00 με σημείο συγκέντρωσης το Άγαλμα του Βενιζέλου, είναι προγραμματισμένη διαδήλωση συλλογικοτήτων και οργανώσεων της Θεσσαλονίκης με αφορμή τους θανάτους των τελευταίων εβδομάδων. Θανάτων που είχαν ένα συγκεκριμένο ταξικό και κοινωνικό φορτίο και που εκδηλώθηκαν στα θαλάσσια σύνορα, σε χώρους δουλειάς και στους δρόμους αυτής της χώρας, με τα θύματα να είναι, καθόλου τυχαία, εργαζόμενοι, παιδιά, γυναίκες, μετανάστες και Ρομά.
Στην κινητοποίηση καλούν οι: αναρχική ομάδα Πυρανθός, η κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ, ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας, η Ελευθεριακή πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, η Terra incognita, η Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά, ο Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης, η διεθνιστική κίνηση antiwar, o Σύλλογος Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού.
Στην κοινή ανακοίνωση των διοργανωτών τονίζεται πως «ο αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο είναι αγώνα για ζωή» και αναφέρεται:
«Η πολιτική κλειστών συνόρων του ελληνικού κράτους που επιβάλεται με επαναπροωθήσεις, βασανισμούς, ληστείες και δολοφονίες, είναι έγκλημα ενάντια στην τάξη μας. Δίπλα στης γης τις κολασμένες που σκοτώνονται στα σύνορα, αναγνωρίζουμε τα αδέρφια μας που σκοτώνονται σε φάμπρικες, delivery, εργοτάξια ή εκτελέσεις μπάτσων.
Κάθε δεύτερη μέρα ένας εργάτης πέφτει νεκρός στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Μετανάστριες κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες συνθήκες υγιεινής εκτεθειμένες σε θανατηφόρες ασθένειες. Φτωχοί πεθαίνουν λόγω της υποστελέχωσης του ΕΣΥ, ανήμποροι να ανταποκριθούν στο οικονομικό κόστος θεραπειών. Νεολαίοι/ες, μειονότητες, lgbtqi+ άτομα, απεργοί, διαδηλώτριες, αντιφασίστες και όποιος/α δε χωράει στο εθνικό αφήγημα, γίνονται στόχος της μανίας των ένστολων δολοφόνων της ΕΛ.ΑΣ».
Η Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών) σημειώνει στο κάλεσμά της:
«Ο θάνατος ανθρώπων της τάξης μας, ο θάνατος ανθρώπων που πεθάναν ακριβώς επειδή ανήκαν στην τάξη μας, την ίδια στιγμή που τα νοσοκομεία είναι υπερπλήρη, το ΕΣΥ απαξιωμένο και υποστελεχωμένο, και τα μέτρα προστασίας από την πανδημία σε σχολεία και χώρους δουλειάς ανύπαρκτα, έχει γίνει πλέον μία καθημερινή είδηση την οποία όμως δεν θα παίξουν τα κανάλια. Όσο εμείς θρηνούμε τον έναν, η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις της, τα ΜΜΕ της, η αστυνομία της, προετοιμάζουν την δολοφονία του επόμενου.
Άλλωστε το νέο επεισόδιο της καπιταλιστικής κρίσης που μας φτωχοποιεί περαιτέρω και απότομα, που εντατικοποιεί την εργασία μας, που αυξάνει το κόστος ζωής μας, που ιδιωτικοποιεί τα πάντα, που εντείνει τον μιλιταρισμό, που δικαιολογεί την κατασπατάληση δισεκατομμυρίων για πολεμικό εξοπλισμό την ώρα που Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Πρόνοια καταρρέουν, πυκνώνει τους θανάτους των δικών μας ανθρώπων στα εργασιακά κάτεργα, στους δρόμους, στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας.
Και πλέον το ξέρουμε καλά: Η εκδίκησή για τους νεκρούς μας, θα έρθει μόνο μέσα από την οργάνωση των ζωντανών. Το αίμα των εργαζομένων, το αίμα των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων, το αίμα μεταναστών στη Μόρια, των πνιγμένων στο Αιγαίο, των δολοφονημένων στις φυλακές, στα αστυνομικά τμήματα και στους δρόμους βάφει τις σημαίες που θα σηκώνουμε μέχρι να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ενάντια στην ηττοπάθεια, την εξατομίκευση και τον φόβο: Οργάνωση και αντεπίθεση της τάξης, για εμάς αλλά και για τους δικούς μας που δε γύρισαν σπίτι μετά το μεροκάματο…».
Από την πλευρά της η Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης γράφει ενόψει της σημερινής πορείας και με αφορμή των πρόσφατων θανάτων:
«Από τις διαμαρτυρίες της κοινότητας των Ρομά με το κλείσιμο εθνικών οδών μέχρι την δυναμική και μαζική -και, εν τέλει, νικηφόρα- απεργία των λιμενεργατών της COSCO, και από τις εξεγέρσεις στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέχρι τις συγκρούσεις διαδηλωτών με τις δυνάμεις καταστολής στους δρόμους, είναι καθήκον μας να υπερασπιστούμε τις ζωές μας κόντρα στην εξαθλίωση και τον θάνατο που μας επιβάλει η εξουσία.
Όσο πιο σύντομα ο λαός επιλέξει την ευθεία σύγκρουση με τους κάθε λογής δυνάστες του, όσο συντομότερα προτάξει την ενότητα της τάξης απέναντι στην «εθνική ενότητα», τόσο πιο γρήγορα θα στρώσει τον δρόμο για τη συνολική χειραφέτησή του».
Τέλος, η αναρχική ομάδα Πυρανθός αναφέρεται και στα ζητήματα της διαχείρισης της πανδημίας αλλά και των γυναικοκτονιών:
«Κράτος και κεφάλαιο αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους της τάξης μας ως αριθμούς ,μια απλή στατιστική που επιβεβαιώνει πόσο αναλώσιμη είναι η ζωή μας στο καπιταλιστικό σύστημα. Η ταξική διαχείριση της πανδημίας, τα μέτρα που στόχο είχαν την προστασία του κεφαλαίου και όχι τις ανθρώπινες ζωές, έφεραν χιλιάδες νεκρούς από covid. Οι γεμάτες κλίνες ΜΕΘ, τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία, η αδυναμία πρόσβασης στο δημόσιο σύστημα υγείας, τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους της δουλειάς ήταν αυτά που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην έκβαση της πανδημίας .
Σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, με ριζωμένα στερεότυπα που υποτιμούν το γυναίκειο φύλο, εδραιώνουν έμφυλους ρόλους και διαχωρισμούς απόρροια τους είναι και τα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών. Η πατριαρχία δολοφονεί, δεν είναι ούτε εγκλήματα πάθους, ούτε η κακιά στιγμή.
Ζούμε σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης, όταν αυτός ο κόσμος χωράει ολοένα και λιγότερες από μας, όταν χάνουμε τους ανθρώπους μας στην αρένα για επιβίωση, όταν χάνουμε κεκτημένα αιώνων, όταν καθημερινά δεχόμαστε τη βία του καπιταλιστικού συστήματος δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά μόνο να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Όπου σηκώσαμε κεφάλι βγήκαμε κερδισμένοι/ες. Από τους πρόσφατους νικηφόρους αγώνες της e-FOOD μέχρι των αγώνα των εργαζομένων στην COSCO που με απεργίες διαρκείας ανάγκασαν την εργοδοσία να δεχτούν τα αίτηματα τους και πέτυχαν μια πρώτη νίκη για την ανατίμηση της εργασίας τους και των ζωών τους. Να αυτοοργανωθούμε στις γειτονιές και τις πόλεις μας, να μην αφήσουμε κανένα σπίτι κ άνθρωπο χωρίς στέγη, νερό, ρεύμα, θέρμανση, τηλέφωνο. Να αναγκάσουμε τα αφεντικά να πληρώσουν το κόστος ζωής μας, την περίθαλψη μας, τις μεταφορές μας».
