Η Λαϊκή Συσπείρωση Καλαμαριάς, με ανακοίνωσή που εξέδωσε, δηλώνει την στήριξή της τον αγώνα των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών τους που διεκδικούν ένα δημόσιο σύγχρονο σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα, χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς, και που απορρίπτουν το σχολείο – επιχείρηση το οποίο θέλει να εφαρμόσει η κυβέρνηση και μέσω της «αξιολόγησης». Ταυτόχρονα τονίζει τις ευθύνες της διοίκησης του Δήμου Καλαμαριάς για την κατάσταση που βρίσκονται τα σχολεία της περιοχής και η οποία συναινεί στη σύμπτυξη τμημάτων ή και συμμετέχει περιχαρής στα εγκαίνια νηπιαγωγείων-κοντέινερ όπως έγινε πρόσφατα.
Η δημοτική παράταξη σημειώνει:
«Η εκπαιδευτική πολιτική που διαχρονικά εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει ποικίλα χρόνια προβλήματα. Ενδεικτικά τέτοια είναι η πληθώρα της διδακτικής ύλης που, αντί να ελκύει τους μαθητές, τους απομακρύνει από την ουσιαστική γνώση, το εξετασιοκεντρικό σύστημα που αναγκάζει τα παιδιά να περνούν τα μαθητικά τους χρόνια σε συνθήκες έντονης πίεσης και ανταγωνισμού, οι μαθητές με προβληματική συμπεριφορά εξαιτίας της οικονομικής τους κατάστασης, της κοινωνικής τους προέλευσης και της διαφορετικότητάς τους, προβλήματα που οι ίδιοι, ερχόμενοι στο σχολείο, δυσκολεύονται να τα διαχειριστούν.
Αυτή η κατάσταση, που χειροτερεύει χρόνο με το χρόνο, συμπληρώνεται από τη συνεχή υποχρηματοδότηση της Εκπαίδευσης, στην οποία οφείλονται οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές καθώς και σε προσωπικό ( διδακτικό, καθαριότητας, φύλαξης κλπ). Η σύμπτυξη τμημάτων που κεντρικά επιβάλλει η Κυβέρνηση, για να καλύψει τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν και φέτος, έχουν στόχο αφενός να μη φαίνονται οι ελλείψεις και αφετέρου να εξοικονομείται προσωπικό. Αποδεικνύεται έτσι ότι λίγο τους νοιάζει αν στριμώχνονται τα παιδιά σε υπερπλήρη τμήματα και συχνά σε ακατάλληλες αίθουσες και μάλιστα την ώρα που η πανδημία συνεχίζει να καλπάζει.
Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση θυσιάζει τη μόρφωση και την υγεία των παιδιών προκειμένου να εξοικονομήσει πόρους. Την ώρα που δίνει δισεκατομμύρια ευρώ στα εξοπλιστικά προγράμματα που εξυπηρετούν ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπως και στους επιχειρηματικούς ομίλους, προχωράει σε περικοπές στις δαπάνες για την παιδεία.
Σ αυτή την πολιτική, που υπονομεύει το μέλλον της νέας γενιάς, πολύτιμος αρωγός είναι η Τοπική Διοίκηση (Δήμοι), που διευκολύνει και προωθεί τις στοχεύσεις της κεντρικής εξουσίας.
Συνυπεύθυνη για την παρόμοια κατάσταση που επικρατεί και στα σχολεία της Καλαμαριάς, είναι η Διοίκηση του Δήμου, η οποία, αντί να πάρει μέτρα, να διεκδικήσει νέες αίθουσες και λειτουργία μικρών τμημάτων σε κατάλληλες και ασφαλείς αίθουσες, όχι μόνο αποδέχεται αλλά και δικαιολογεί τις συμπτύξεις τμημάτων σε σχολεία του Δήμου (πχ 3ο Λύκειο) καθώς και τη φοίτηση των μαθητών σε υπερμεγέθη τμήματα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Επίσης την ώρα που πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι επίκειται η πρόταση για συγχώνευση των 4ου και 5ου Λυκείου Καλαμαριάς, ο Δήμαρχος δεν παίρνει κανένα μέτρο νια να την αποτρέψει και ισχυρίζεται ότι δεν είναι θέμα της αρμοδιότητάς του. Κατά τ΄ άλλα, περισσεύουν οι υποκριτικές κορώνες ότι προτεραιότητα για τη Διοίκηση αποτελούν τα σχολεία και το καλό των μαθητών!
Τις τελευταίες μέρες οι Καλαμαριώτες είδαν τη Διοίκηση να εγκαινιάζει θριαμβευτικά τα νέα νηπιαγωγεία – κοντέινερ παρουσία Υπουργών, Υφυπουργών και άλλων παραγόντων. Είναι τραγικό ο κ. Δαρδαμανέλης μαζί με την κ. Κεραμέως, η οποία τις τελευταίες μέρες, εφαρμόζοντας τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, δείχνει το σκληρό και αυταρχικό της πρόσωπο και σέρνει στα δικαστήρια τους εκπαιδευτικούς, να καμαρώνουν για το έργο τους, όταν με αυτό τα μικρά παιδιά θα έλθουν για πρώτη φορά σε επαφή με το χώρο του σχολείου μέσα σε κοντέινερς, χωρίς στέγαστρα ώστε να μπορούν να προστατευθούν είτε από τον ήλιο είτε από τη βροχή. Η Διοίκηση του Δήμου φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη τα νηπιαγωγεία, ο πρώτος χώρος μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης του παιδιού, να είναι κτίρια λειτουργικά και ελκυστικά και όχι πρόχειρες, απωθητικές κατασκευές, χωρίς καμιά αρχιτεκτονική διαμόρφωση.
Αυτή η πολιτική καταδικάζει τα παιδιά να μαθαίνουν γράμματα υπό αντίξοες συνθήκες και να εξοικειώνονται με μια μίζερη πραγματικότητα , σαν να είναι αυτή που τους αξίζει και δικαιούνται. Η Διοίκηση του Δήμου και ο Δήμαρχος δεν μπορούν να καυχιούνται για τις επιλογές τους, όταν δεν διεκδικούν νέες αίθουσες, όταν δεν διεκδικούν επαρκές διδακτικό προσωπικό, όταν δεν διεκδικούν προσωπικό για τη φύλαξη και τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων, όταν δεν διεκδικούν αύξηση της οικονομικής επιχορήγησης για τις ανάγκες των σχολείων, όταν δεν προχωρούν στον πλήρη αντισεισμικό έλεγχο των σχολικών κτιρίων, όταν στηρίζουν τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές».
