Με πλήθος κινητοποιήσεων θα πραγματοποιηθεί σήμερα η 8η Μάρτη, ως ημέρα μνήμης των γυναικείων αγώνων και αντιστάσεων αλλά και ως ημέρα μνήμης όλων των γυναικών που δολοφονήθηκαν, που κακοποιήθηκαν και που συνεχίζουν να ζουν σε έναν πατριαρχικό κόσμο ανισότητας και έμφυλης καταπίεσης.
Στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί στη 1μ.μ. η απεργιακή συγκέντρωση των σωματείων και των συνδικάτων με τη συμμετοχή της Ομάδα Sylvia Rivera, για ένα κινηματικό Thessaloniki Pride και της Συνέλευσης Γυναικών 8 Μάρτη και Μαχητικές και Ελεύθερες. Στις 7μμ οι ίδιες συλλογικότητες καλούν σε απογευματινή διαδήλωση στο άγαλμα Βενιζέλου.
Παράλληλα πλήθος φεμινιστικών συλλογικοτήτων της πόλης, οργανώσεων της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου δίνουν ραντεβού την ίδια ώρα, στις 7 μ.μ. στην Καμάρα για μια πορεία ενάντια στην πατριαρχία και την έμφυλη βία καλώντας παράλληλα σε έναν αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση.
Ακολουθεί το κάλεσμα για την απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων καθώς και κάποια από τα καλέσματα των απογευματινών πορειών:
«Έναν χρόνο από τη εμφάνιση του metoo στη χώρα μας, που έκανε ορατή κάθε μορφή έμφυλης βίας (γυναικοκτονίες, βιασμοί, παρενοχλήσεις, trafficking, «revenge porn», κ.ά.) Αντί για μέτρα προστασίας είδαμε ένα οργανωμένο θεσμικό σεξισμό να ξεδιπλώνεται.
– Άρνηση της αναγνώρισης της γυναικοκτονίας ώστε να αποδίδεται δικαιοσύνη.
-Προσπάθεια διοργάνωσης συνεδρίων γονιμότητας και σεμινάρια προγεννητικής αγωγής που αμφισβητούν αναπαραγωγικά δικαιώματα.
-Ψήφιση του νόμου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια -με τον κακοποιητή ν` αποκτά δικαιώματα στη ζωή της πρώην συζύγου και των ανήλικων παιδιών- που ανοίγει το δρόμο για την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου.
-Περικοπή των συντάξεων χηρείας.
-Κύρωση της C190 στο αντεργατικό νόμο του Χατζηδάκη όπου η εργοδοσία (στην οποία συνήθως οφείλονται οι σεξιστικές και σεξουαλικές επιθέσεις) «αναλαμβάνει» την προστασία από την έμφυλη βία.
Αυτά είναι μερικά από τα έργα της κυβέρνησης ενάντια στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων που αποθρασύνουν τους κακοποιητές, που επιδιώκουν να σηκώσουμε τα βάρη ενός κράτους πρόνοιας που διαλύουν και που αποσκοπούν, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αντεργατικά μέτρα, να ωφεληθούν ακόμα περισσότερο οι επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα οι προσπάθειες συγκάλυψης του ομαδικού βιασμού της Γεωργίας από τις Αρχές και την Αστυνομία αποκαλύπτουν τον τρόπο που αντιμετωπίζει το σύστημα την έμφυλη βία. Αναπαράγει τις σεξιστικές αντιλήψεις, γεννάει τη βία και τελικά, στηρίζει και καλύπτει τα «δικά του παιδιά», απέναντι στα θύματα.
Πιστεύουμε πως η 8η Μάρτη αποτελεί υπόθεση όχι μόνο του φεμινιστικού κινήματος, αλλά και του εργατικού, του νεολαιίστικου και κάθε στρώματος που αγωνίζεται. Τα σωματεία θα έπρεπε να διεκδικούν φεμινιστική απεργία και να πρωτοστατούν μαζί με το φεμινιστικό κίνημα στη μάχη ενάντια στον θεσμικό σεξισμό, τη φτώχεια και τη βία»
Η 8η Μάρτη δεν είναι γιορτή
«Όσο η πατριαρχία θα είναι εδώ να χτίζει και να διαιωνίζει την ανδρική κυριαρχία πάνω στις ζωές και στα σώματα μας, τόσο περισσότερο θα πολεμάμε μέχρι να είμαστε πλέον ασφαλείς και όχι γενναίες στον δρόμο για το σπίτι, την δουλειά, την διασκέδαση. Μέχρι να διαλύσουμε όσα έχτισε η πατριαρχία και να απαλλαγούμε μια και καλή από τις καθημερινές σεξιστικές έμφυλες παραβιάσεις και καταπιεσεις, που μας φόρτωσε. Απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης και εξουσίας, οφείλουμε να δημιουργούμε δομές και διαδικασίες αδιαμεσολάβητων αγώνων, ανοιχτές σε κάθε άτομο που έχει βιώσει κακοποίηση και υποστηρικτικές απέναντι στα βιώματα τους. Να βρούμε τους χώρους και τους χρόνους να εξωτερικεύσουμε με συλλογικές διαδικασίες τον πυρήνα των φεμινιστικών προταγμάτων, να διεκδικήσουμε μαζί στο δρόμο την συντριβή της πατριαρχίας – να κάνουμε τέλος, την 8η του Μάρτη, μια μέρα για αυτά που μας στερούν και όχι για αυτά που μας παραχώρησαν, μια μέρα αγώνα και όχι γιορτής» αναφέρει ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο καλώντας στις 7 μ.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου μαζί με άλλες συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου.
«Καμία μόνη, κανένα μόνο απέναντι στον ζόφο που γεννά και αναπαράγει η πατριαρχία:
Στεκόμαστε αλληλέγγυες, η μια δίπλα στο άλλο,να δημιουργούνται ασφαλείς χώροι που θα αποτελούν πεδίο συνύπαρξης και εξωτερίκευσης βιωμάτων και σκέψεων, ενάντια σε κάθε εξουσιαστική συμπεριφορά που καθηλώνει και καταπιέζει τις ψυχές και τα σώματα μας» τονίζει η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης καλώντας επίσης σε συγκέντρωση τις 7 μ.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου.
Τις συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα στηρίζει η Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστέρα-Αναμέτρηση τονίζοντας πως και η φετινή απεργία στις 8 Μάρτη θα ορθώσει σημαντικές διεκδικήσεις αποτελώντας συλλογική υπόθεση όλων των εργαζομένων. «Η διοργάνωση μιας ολοένα μαζικότερης φεμινιστικής απεργίας και διαδήλωσης παγκοσμίως, επιβεβαιώνει ότι ο αγώνας είναι διαθεματικός ενάντια στην πατριαρχία και την πειθάρχηση των σωμάτων μας και αφορά όλες-α-ους.
Η απεργία αυτή της 8ης Μάρτη είναι ημέρα ορόσημο αγώνων που δόθηκαν, δίνονται, θα δοθούν ακόμα για την έμφυλη χειραφέτηση και του δικαιώματος της διαφορετικότητας τόσο εντός των εργασιακών χώρων αλλά όσο και για ολόκληρη την κοινωνία».
«Όλες εμείς, ξέρουμε καλά πως δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από νομοσχέδια, κυβερνητικές παρεμβάσεις, καθιερώσεις παγκόσμιων ημερών, συγκροτήσεις εθνικών επιτροπών και στρατηγικών «πλάνων». Μόνο μέσα από τη μαχητική, συλλογική φεμινιστική δράση, την οργάνωση και τον αγώνα στους χώρους εργασίας, αλλά και όπου δραστηριοποιούμαστε στην κοινωνική σφαίρα, μπορούμε να τσακίσουμε τις έμφυλες καταπιέσεις, δημιουργώντας ένα ασφαλές περιβάλλον με τους όρους που επιθυμούμε. Μέσα από τους συλλογικούς μας αγώνες, που πάνε χέρι-χέρι με τους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες ενάντια στο σύστημα που γεννά και θρέφει το σεξισμό. Στο δρόμο του αγώνα, της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας» αναφέρει η Ταξική Αντεπίθεση καλώντας στις 7 μ.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου.
«Η οργάνωση των από τα κάτω και ο αγώνας απέναντι στους εξουσιαστές αυτού του κόσμου είναι μονόδρομος. Καμία διαμαρτυρία που δεν επιλέγει να βγει στον δρόμο του αγώνα δεν αρκεί. Ο δρόμος για την εξάλειψη της έμφυλης βίας περνάει μέσα από τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση, έναν αγώνα συνολικό ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε μορφή εξουσίας. Καμία μόνη. Στεκόμαστε αλληλέγγυες η μία δίπλα στην άλλη, χέρι με χέρι και αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης και όλων των μορφών εξουσίας. Αγωνιζόμαστε μέχρι να καταστρέψουμε κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και φωνάζουμε μαζί με τις αδερφές μας σε όλο τον κόσμο ότι καμιά δολοφονία και καμία κακοποίηση δε θα μείνει αναπάντητη! Η συλλογική μας φωνή μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά και να ρίξει όλα τα τείχη. Μέχρι να κάνουμε τη φλόγα, φωτιά και να κάψουμε συθέμελα το σάπιο εξουσιαστικό πατριαρχικό σύστημα. Μέχρι να φτιάξουμε έναν κόσμο που θα χωρά μέσα του όλους τους κόσμους» αναφέρουν μεταξύ άλλων σε κάλεσμά τους οι «Ελεύθερες Γυναίκες, Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό “Μαύρο & Κόκκινο” – Α.Π.Ο.-Ο.Σ» καλώντας στις 6 μ.μ. στην Καμάρα.
«Απέναντι στο υποκριτικό ενδιαφέρον των θεσμών για την εξάλειψη της έμφυλης βίας και των διακρίσεων, στέκονται οι χιλιάδες γυναίκες που σπάνε τη σιωπή, που αρνούνται το ρόλο του θύµατος, που στέκονται αλληλέγγυες η µία δίπλα στην άλλη, που χτίζουν µέσα από την ατοµική και συλλογική τους εξέγερση την προοπτική ενός κόσµου πραγµατικής ισότητας και ελευθερίας. Ως αναρχικές και ως γυναίκες, οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μέχρι το γκρέμισμα του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Για να οικοδομήσουμε στα συντρίμμια του, τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμού» σημειώνει η Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία/ Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων .
«Για μας, η εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη τρέφει μόνο αυταπάτες λύτρωσης και σωτηρίας των καταπιεσμένων γυναικών. Η έμφυλη βία δεν μπορεί να καταπολεμηθεί από το σύστημα που την καλλιεργεί και οπλίζει το χέρι κάθε βιαστή και δολοφόνου. Αντίστοιχα, δεν μπορεί και να καταπολεμηθεί ατομικά, καθώς η εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης περνά μέσα από τον αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση. Για μας ο μόνος δρόμος λύτρωσης είναι η αυτοοργάνωση και ο αγώνας των καταπιεσμένων απέναντι στους δυνάστες εξουσιαστές. Ο αγώνας αυτός, λοιπόν, πρέπει ναι είναι συνολικός και όχι μονομερής και αποκομμένος, πρέπει να είναι συνολικός ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Από τις Κούρδισες αντάρτισσες και τις εξεγερμένες Ζαπατίστριες μέχρι τους αγώνες γυναικών εντός της χώρας παλεύουμε για ένα κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Ενάντια στον φόβο και στην καταστολή της εξουσίας, ενάντια στον θεσμικό φεμινισμό της αφομοίωσης και της υποταγής, έχουμε δίκιο και θα νικήσουμε» τονίζει η Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/ριών Quieta Movere.
Το Ελευθεριακό Σχήμα Παιδαγωγικού καλεί επίσης στις 18:00 στην Καμάρα καταλήγοντας μέσα από την ανακοίνωσή του:
«Στην πραγματικότητα, δεχόμαστε κοινωνικό πόλεμο και όσο αυτός διαρκεί θα απαντάμε με αυτοοργανωμένους φεμινιστικούς αγώνες, με ριζοσπαστικό και διαθεματικό χαρακτήρα που εντάσσονται στο ευρύτερο αντικρατικό και αντικαπιταλιστικό κίνημα. Αγωνιζόμαστε η μία δίπλα στην άλλη μέχρι την ολική χειραφέτηση και την κοινωνική απελευθέρωση.
Είναι Μαρία – δε θέλω να λέω ψέματα –
δύσκολοι καιροί.
Και θα ‘ρθουνε κι άλλοι.
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ’ όλα αυτά Μαρία.
Κ. Γώγου»