Έχουν γραφτεί – και στο alterthess – πολλές αναλύσεις για το πότε ακριβώς πέθανε το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή για το πόσο καιρό παραμένει άταφο το πτώμα του και αυτό γυρνάει σαν ζόμπι με αρχηγό έναν άθλιο τύπο που εκπροσωπεί ανοιχτά και χωρίς ίχνος ντροπής τα συμφέροντα των ελλήνων εκατομμυριούχων. Νομίζω πως το ΠΑΣΟΚ πέθανε όχι όταν υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο, όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι, αλλά κάπου τις τελευταίες μέρες τις κυβέρνησης Παπανδρέου του νεότερου.
Πέθανε όταν υπουργοί, βουλευτές και στελέχη του κόμματος αμφισβητούσαν και γελοιοποιούσαν τις καταγγελίες εκπαιδευτικών ότι πάρα πολλά παιδιά πάνε στο σχολείο εντελώς νηστικά. Είχες δηλαδή από τη μία τους πολλούς καλούς ανθρώπους να τρέμουν από οργή μπροστά στην αδικία, και δεν υπάρχουν μεγαλύτερες αδικίες από αυτές που γίνονται σε βάρος των παιδιών, και από την άλλη τους Πασόκους να λένε πως στην Ελλάδα, στην Ελλάδα που σε μεγάλο βαθμό αυτοί έφτιαξαν, κανένα παιδί δεν πεινάει, κανένας μαθητής δεν πηγαίνει νηστικός στο σχολείο και πως όλα αυτά ήταν προπαγάνδα της Αριστεράς για να κερδίσει μερικά ψηφαλάκια.
Ο θάνατος του ΠΑΣΟΚ είχε να κάνει με μία… ασθένεια πολύ συγκεκριμένη, με την οργανωμένη μετακίνηση του στο χώρο της νεοφιλελεύθερης κεντροδεξιάς, μία ιστορία που βέβαια δεν ξεκίνησε, αλλά ολοκληρώθηκε, με τους Πασόκους να γελούν όταν άκουγαν ότι υπάρχουν παιδιά στην Ελλάδα που πεινάνε.
Θα με πεις «τι μας νοιάζει;», θα σε πω πως πρέπει να μας νοιάζουν τα πάντα, γιατί οι από τα πάνω έχουν σχέδιο για όλα και εξετάζουν παραπάνω από δύο σενάρια, ενώ εμείς ακόμα δεν έχουμε συγκεκριμένη απάντηση στο πως θα αντιμετωπίσουμε την απειλή της ισοπέδωσης μας, της ισοπέδωσης των από τα κάτω. Προφανώς οι ελίτ, που ποντάρουν στη νεκρανάσταση της… κεντροαριστεράς, έχουν βάλει τα λεφτά τους στο κουτσό το άλογο. Προφανώς ο πολύς ο κόσμος ακούει για την Διαμαντοπούλου και τον Φλωρίδη και του έρχεται να ξεράσει. Όμως μην ξεχνάς πως η δική μας η πλευρά, που εντάξει δεν πρόκειται να μπει στο βρακί των ελίτ, έχει μεγάλες ευαισθησίες για τα σακατεμένα ζώα, ακόμα και αν πρόκειται για κήτη.
Ο alterthess ιανός