25η του Μάρτη.
Ημέρα γιορτής και υπερηφάνειας
Η επιβλητική παρέλαση σαρώνει την άσφαλτο
Τον ουρανό σχίζουν γαλλικά Rafale και F-16αμερικάνικα
Οι παρελαύνοντες ντυμένοι φουστανέλες και τσαρούχια
Η ελληνική σημαία κυματίζει αγέρωχη
Μα μόνη.
Κι όμως
Κανένα χαμόγελο δεν άναψε σήμερα
Κανένα χειροκρότημα δεν ήχησε από τα μπαλκόνια
Μονάχα μια κραυγή που πάλεψε τόσο πολύ ν’ ακουστεί
Κραυγή που έρχεται απ’ τα βάθη του αιώνα
Ηχώ που ξεψυχά στον Παρθενώνα
Κάτω απ’ την ψυχρή ματιά του δυο στρατόπεδα
Οι ζωές μας
Αυτές οι εξαθλιωμένες από την τόση βαρβαρότητα
Τα καταπιεσμένα όνειρα οι ξεφτισμένες βαλίτσες
Έχει σκεβρώσει το ψωμί
Έχουν πεθάνει οι Ερινύες.
200 χρόνια πάνε, Στρατηγέ
Κι ακόμα άνεργοι καθόμαστε.
Αβραάμ Αθανασιάδης
19 ετών, φοιτητής στο Τμήμα Φιλοσοφίας & Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ.
