Το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης άνοιξε την αυλαία του στο κατάμεστο Ολύμπιον με παρουσιαστές τον Γιώργο Μαυρίδη και τη σκυλίτσα του, Μόλυ το βράδυ της Παρασκευής με την προβολή της ταινίας ” Μarianne and Leonard: Words of Love σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου, Νικ Μπρούμφιλντ.
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
Από την Ελλάδα και την Ύδρα μέχρι τη Νέα Υόρκη, τον Καναδά και το Όσλο της Νορβηγίας. Μία Διεθνής Πρεμιέρα που κέρδισε τη Θεσσαλονίκη, που έχει φορέσει τα γιορτινά της και καλωσορίζει την Άνοιξη με αυτό το σπουδαίο πολιτιστικό γεγονός.
Μαριάν Ίλεν και Λεονάρντ Κοέν. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι που αγαπήθηκαν αληθινά. Δύο άνθρωποι που αγαπήθηκαν πολύ και καθόρισε ο ένας τη ζωή του άλλου. Αφετηρία ένα ελληνικό νησί στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Τότε που όλα επιτρέπονταν, τότε που όλα ήταν πιο εύκολα. Μία γενιά που έζησε στα όρια, που πειραματίστηκε, που κυκλοφορούσε γυμνή δίχως ντροπή. Κάποιοι κέρδισαν μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία, κάποιοι άλλοι όμως το πλήρωσαν με τον χειρότερο τρόπο.
Θυσίες κι από τις δύο πλευρές. Έρωτας, πάθος, αγωνία, καταχρήσεις, απόσταση. Ο Κοέν ήθελε να γνωρίσει τον κόσμο. Γνώριζε καλά πως θα γίνει κάτι μεγάλο, κάτι σπουδαίο κι έψαχνε τον χώρο και την αφορμή. Κι αφού δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του ως συγγραφέας, έγινε τραγουδιστής και το όνομά του έμεινε χαραγμένο στην ιστορία για τα τραγούδια του. Μαζί του κι η μούσα του. ” So Long Marianne “. Ένα ταξίδι έμπνευσης, ένα μοναδικό ταξίδι γι’ αυτούς τους δύο συνοδοιπόρους, τους πρωταγωνιστές.
Τα χρόνια περνούσαν, το χάσμα μεγάλωνε. Ο έρωτας μπορεί να πέρασε κάποια στιγμή, η αγάπη όμως ποτέ. Το προσωπικό μήνυμα που στέλνει ο Λέοναρντ λίγο πριν σβήσει η αγαπημένη του Μαριάν είναι ενδεικτικό της ποιότητας της σχέσης που οικοδόμησαν και διατήρησαν μέχρι το τέλος. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Κοέν έφυγε από τη ζωή τέσσερις μόλις μήνες μετά το αντίο της αγαπημένης του. Σαν να έσβησε το δικό του καντήλι, μαζί με αυτό της Μαριάν Ίλεν …
Τρυφερές λεπτομέρειες της σχέσης από τη μία κι από την άλλη συνήθειες μίας άλλης εποχής που έρχονται σε αντίθεση με το σήμερα. Μία κυριολεκτικά και μεταφορικά ένοπλη ατμόσφαιρα, όπως μας διηγείται κι ο ίδιος ο Λεονάρντ. Σαν μία αρχαία Ελλάδα στη σύγχρονη εποχή. Με ουσίες, στοχαστική διάθεση, δημιουργία κι απελευθέρωση. Κάποιοι συγκινήθηκαν πολύ στην αίθουσα. Ειδικά αυτοί που τα έζησαν και το φιλμ αποτέλεσε μίας πρώτης τάξης ευκαιρία να θυμηθούν τα νιάτα τους. Για τους υπόλοιπους ήταν η επιβεβαίωση, πως ναι υπήρξε κι αυτή η εποχή.
Η ταινία προβάλλεται εκ νέου την Τετάρτη 6 Μαρτίου στις 23:00 στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα.