Βουτιά ξανά στο Διεθνές Διαγωνιστικό μετά το “ISIS … Tomorrow: Οι Χαμένες Ψυχές της Μοσούλης”, για τη Συνήγορο των Ρέιτσελ Λι Τζόουνς και Φιλίπ Μπελές, που καταχειροκροτήθηκε στην κεντρική αίθουσα του Ολύμπιον το απόγευμα της Τρίτης. Ένα συγκινητικό πορτραίτο μίας γυναίκας που έχει αφιερώσει όλη της τη ζωή στην απονομή δικαιοσύνης. Μια γνωστή διαδρομή από το Σάντανς στη Θεσσαλονίκη. Μία προσπάθεια που διήρκεσε περίπου τέσσερα χρόνια και στη χώρα της το Ισραήλ δεν έχει προβληθεί ακόμα για προφανείς λόγους.
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
Μεταφερόμαστε σε μία γνώριμη ζώνη. Σε κυρίαρχο φόντο Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι. Όχι όμως τόσο οι μεταξύ τους σχέσεις κι οι αιματηρές συγκρούσεις, όσο μία δικηγόρος που προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Λέα Τσεμέλ. Λειτουργεί ως ” υπεράσπιση ” των κατηγορουμένων Παλαιστινίων για κάθε μορφής αδίκημα. Μια αληθινή μαχητής της ζωής, στον δρόμο για τη λύτρωση της ψυχής. Για 50 χρόνια υπερασπίζεται τα δικαιώματα ανθρώπων, που η πλατιά μάζα τους έχει καταδικάσει στη συνείδησή του ως “τρομοκράτες”.
Γνωρίζει την κατάσταση εκ των έσω, έχει βρεθεί αντιμέτωπη με κίνδυνο ακόμα και για την ίδια της τη ζωή, ωστόσο δεν το βάζει κάτω παρά τα εμπόδια που θα συναντήσει ακόμα κι από την ” ανεξάρτητη δικαιοσύνη “. Δε κάνει διακρίσεις, δε κάνει διαχωρισμούς, αντιμετωπίζει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά με ψυχραιμία. Έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της σε φεμινίστριες και φονταμενταλιστές, σε ειρηνικούς διαδηλωτές κι ένοπλους μαχητές. Η αγκαλιά της χωράει κάθε κατατρεγμένο.
Με μεγάλη μας χαρά είδαμε στην αίθουσα την ίδια την πρωταγωνίστρια, τον ακτιβιστή σύζυγο της, τον περήφανο υιό της και το σκηνοθετικό δίδυμο. Μετά από ένα θερμό χειροκρότημα, πήρε τον λόγο και μίλησε με το κοινό. Τόνισε ότι αντιπροσωπεύει, όχι απλά το μέλλον, αλλά ένα πολύ δυνατό μέλλον, επίσης επέμεινε στη σημασία της προβολής της ταινίας σε όλο τον κόσμο, ενώ υποστήριξε πως η κατάσταση συνεχίζει να είναι δύσκολη εντός των τειχών της πατρίδας της.
Στόχος του ντοκιμαντέρ πέρα από την ανάδειξη αυτής της σπουδαίας προσωπικότητας είναι να ευαισθητοποιήσει και τον υπόλοιπο κόσμο πάνω σε θέματα απόδοσης δικαιοσύνης. Ένα λιθαράκι, όπως οφείλει ο καθένας μας για τη γη που μας φιλοξενεί. Γίνεται το παράδειγμα για τις επόμενες γενιές, για την τόλμη και τη θυσία των καθημερινών απολαύσεων στον βωμό της ψυχικής-ηθικής ανταμοιβής.
Κι ακόμα αν όλα τα έχεις κάνει ιδανικά, η δικαίωση δεν αποτελεί κάθε φορά το επιστέγασμα της προσπάθειας. Οι ήττες περισσότερες από τις νίκες στις δικαστικές αίθουσες κι όμως είναι εδώ με πείσμα, με το ίδιο πάθος, με την ίδια αυταπάρνηση, με διάθεση να παλέψει και να φτάσει ως το τέλος και τότε να κοιμηθεί ήσυχη, με τη συνείδησή της καθαρή ότι έκανε ότι περνούσε από το χέρι της, ώστε να αφήσει έναν καλύτερο κόσμο. Αυτή είναι η ιστορία της Λέα Τσεμέλ υποψήφια για τον Χρυσό Αλέξανδρο.