Σκηνοθεσία: Πίτερ Γουέμπερ.
Παίζουν: Μάθιου Φοξ, Τόμι Λι Τζόουνς, Ερίκο Χατσούνε, Τοσιγιούκι Νισίντα.
Διάρκεια: 105΄
Ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος έχει πλέον τελειώσει και ήδη έχει αρχίσει η διαδικασία επούλωσης των πληγών. Όμως οι προσωπικές και εθνικές πληγές χρειάζονται χρόνο και πολύ κόπο για να θεραπευτούν όταν, μάλιστα η έκταση αυτών έχει οδηγήσει στην καταστροφή. Το να κατακτήσεις μια χώρα πολεμικά είναι ένα σημαντικό βήμα για την κυριαρχία σου, αλλά το δυσκολότερο είναι πως διαχειρίζεσαι το μετά. Οι πολιτικοί χειρισμοί απαιτούν δεξιότητα. Ο Ιάπωνας Αυτοκράτορας Χιροχίτο Β΄ ήταν αγαπητός στον λαό του και κατά την Ιαπωνική παράδοση λατρευόταν ως θεότητα. Την ίδια στιγμή όμως κατηγορούνταν για εγκλήματα πολέμου. Ο επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων στρατηγός Άρθουρ οφείλει να ενεργήσει με πολιτική διορατικότητα προκειμένου να δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος και οι ικανές προϋποθέσεις για μιαν ομαλή συνέχεια, πολιτική και κατ’ επέκταση κοινωνική στην μεταπολεμική Ιαπωνία. Το ερώτημα τίθεται επιτακτικά, πρέπει να τιμωρηθεί ο Αυτοκράτορας; Η ιστορία όμως δε γράφεται μόνο στο προσκήνιο, αλλά κυρίως στο παρασκήνιο. Και είναι στιγμές που τα προσωπικά των εχόντων την εξουσία, έστω και ως διαχειριστές της, επηρεάζουν και καθορίζουν τα πολιτικά πράγματα και την πλοκή της ιστορίας. Πολιτική όμως και ιστορία χωρίς ίντριγκα και ελιγμούς δεν υφίσταται. Ο στρατηγός Φέλερ που του ανατίθεται η διερεύνηση της ενοχής του Χιροχίτο είναι γνώστης της Ιαπωνικής κουλτούρας, συναισθηματικά φορτισμένος λόγω έρωτα με μια Γιαπωνέζα, αλλά πάνω απ’ όλα έχει την αίσθηση του καθήκοντος. Ο στρατηγός Άρθουρ έχει πολιτικές φιλοδοξίες , αλλά και τούτος έχει την αίσθηση του καθήκοντος. Αμφότεροι θα αλληλοβοηθηθούν για τη λήψη ιστορικών αποφάσεων. Ενδιαφέρον ιστορικό δράμα που διερευνά την ιστορία μέσα από τα παρασκήνια και τις ατραπούς των προσωπικών φιλοδοξιών, των συναισθηματικών φορτίσεων, αλλά και της στενωπού της τιμής. Στα θετικά η ήρεμη, μελαγχολική, με εσωτερικότητα ερμηνεία του Μάθιου Φοξ.
Αξιολόγηση ***
Γιάννης Ν. Γκακίδης