Άκουσα πως φίλοι και γνωστοί, άνθρωποι που μαζί έχουμε περπατήσει δρόμους και δρόμους, στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, δυσαρεστήθηκαν από την καταιγίδα των κακών σχολίων για την ηγεσία του ΚΚΕ, σε ότι αφορά την πώληση των – δημόσιων έτσι – ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων του 902. Άκουσα πως φίλοι και γνωστοί λένε πως αυτά τα σχόλια δεν βοηθούν την «υπόθεση» μας, που για να προχωρήσει απαιτεί τη μέγιστη συσπείρωση, την πανστρατιά ανθρώπων και ιδεών, για τη δημιουργία ενός καινούργιου κόσμου φτιαγμένου απ’ τα καλύτερα υλικά, την Αλληλεγγύη, την Αξιοπρέπεια, την Αντίσταση.
Άκουσα, αλλά διαφωνώ και στην τελική το θέμα δεν έχει να κάνει με τα πέντε, άντε έξι, εκατομμύρια που μπήκαν στο ταμείο του ΚΚΕ. Αν το θέμα ήταν εκεί, τότε με τα διπλά ίσως να λυνόταν και το θέμα της… πανστρατιάς. Όχι όμως το θέμα δεν είναι εκεί, αλλά στην αρχική σκέψη, στα υλικά δηλαδή. Εκεί υπάρχει η απόσταση, το κενό ανάμεσα σε δύο πλευρές, με τη μία να πιστεύει στους πολλούς καλούς ανθρώπους και την άλλη στις σοφίες του Πολιτικού Γραφείου. Προφανώς το Πολιτικό Γραφείο δεν είναι για να το οδηγούν και να το προστάζουν. Όπως έχει πει και η Αλέκα, το ΚΚΕ ποτέ δεν θα γίνει «συνιστώσα» και ποτέ, αυτό δεν το έχει πει αλλά είναι γνωστό σε όλους, δεν θα μπει σε μία μάχη όπου οι «στρατηγοί» δεν θα είναι τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου.
Ας είναι, δεν πειράζει, αλλά φτάνει και με τις αναλύσεις για το τι θέλει και το τι κάνει το ΚΚΕ, για το τι λέει και το τι εννοεί ο Κουτσούμπας. Και το σημαντικότερο, όσοι – για λόγους αβύσσου της ψυχής – πάνε να πλασάρουν την καραμέλα «αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ» καλό είναι να το κοιτάξουν το θέμα τους, να μην το αφήσουν έτσι.
Ο alterthess ιανός