Πρεμιέρα έκανε την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη η παράσταση «Σκάσε και Φίλα με»• μία σύχρονη κωμωδία με μεγάλη δόση χιούμορ και την ολόφρεσκη ματιά των συντελεστών της. Το έργο είναι της Νικολέτας Παπαδοπούλου και πρωταγωνιστεί η ίδια μαζί με τους Δημήτρη Κρίκο και Ιωάννα Σιδηροπούλου, ενώ η σκηνοθετική επιμέλεια της παράστασης ανήκει στην Μαρία Λαφτσίδου.
Ας τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα…
Συνέντευξη στην Ευγενία Χατζηγεωργίου
Ποια είναι η υπόθεση της παράστασης «Σκάσε και φίλα με»;
(Νικολέτα Παπαδοπούλου) Ένας σερβιτόρος, μια γιατρός. Εκείνος ζει με συγκεκριμένο εισόδημα, 35 ετών, εκείνη ζει μέσα στα πλούτη. Ποτέ δεν της εχει λείψει τίποτα, ουτε σε αυτήν, ουτε και στην αδερφή της. Και να που ερωτεύεται τον Θανάση. Πρόκειται για μια αστεία ιστορία ανάμεσα σε δυο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, που ερωτεύονται και ζουν κάτω απο την ίδια στέγη, στην Θεσσαλονίκη. Στο σημείο που ξεκινάει το έργο οι ήρωες μας βρίσκονται σε μια περίεργη φάση της σχέσης τους, όπου η Μελάνη εχει δεχτεί μια σπουδαία θέση στο νοσοκομείο του πατέρα της στην Αθήνα. Θα μείνει μαζί του ή θα φύγει για να κυνηγήσει την μεγαλη καριέρα που απλόχερα της προσφέρεται;
Νικολέτα, πώς αποφάσισες να γράψεις το συγκεκριμένο έργο; Από πού εμπνεύστηκες;
(Ν.Π) Εδω και λίγους μήνες παρακολουθώ μαθήματα θεατρικής γραφής. Επηρεασμένη απο δυο πολυ σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου, την αδερφή μου, Σοφια, και έναν άνθρωπο που είχα την τύχη να γνωρίσω, ξεκίνησα να γράφω και να αναπτύσσω τους δυο βασικούς χαρακτήρες του έργου. Οσο αφορά τον τρίτο χαρακτήρα, την αδερφή της Μελάνη, Άσπα, ήθελα πολυ να δείξω ποσο σημαντική θεωρώ την σχέση ανάμεσα σε δυο αδέρφια. Θεωρώ οτι είναι η πιο αληθινή, δυνατή και σημαντική σχέση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους.
Υπάρχει κάτι από εσένα στο έργο; Γράφεις προσωπικές σου εμπειρίες;
(Ν.Π) Φυσικα. Γενικά μου αρέσει οι συνήθειες των ανθρώπων που αγαπάω να υπάρχουν στα κείμενα μου. Οι γονείς μου, η αδερφη μου, οι φίλοι μου. Στιγμές που έζησα ή που θα ήθελα να έχω ζήσει μαζί τους.
Και παίζεις και γράφεις… Ανάμεσα στα δύο θα μπορούσες να διαλέξεις ένα; Κι αν ναι, ποιο και γιατί;
(Ν.Π) Δεν νομιζω οτι μπορω να διαλέξω. Δεν μπορω να φανταστώ τον εαυτό μου να περιορίζεται στην θέση του κοινού και να κοιτάζω τα κείμενα τα οποία δεν μπορω να μην θέλω να προσπαθώ να γράφω και να δουλεύω πάνω σε αυτά.
Πότε έρχεται η μεγαλύτερη ικανοποίηση: όταν γράφεις ένα έργο ή όταν το βλέπει το κοινό;
(Ν.Π) Και η διαδικασία μέχρι την ολοκλήρωση ενός κειμένου και η ενδεχόμενη αποδοχή του από το κοινό μου προσφέρουν ικανοποίηση. Ελπίζω να συμβούν και τα δυο σήμερα.
Για να ξεχωρίσει μία δουλειά πιστεύεις πως παίζει ρόλο το budjet; Η οικονομική κρίση κάνει τους καλλιτέχνες πιο δημιουργικούς;
(Ν.Π) Όλοι ζούμε μέσα στο άγχος. Λογαριασμοί, ανεργία, ανασφάλεια. Οι ηθοποιοί και οι καλλιτέχνες ευρύτερα, έχουν οικονομικές ασφάλειες και αγχη όπως όλοι. Όταν όμως έρχεται η στιγμή της δημιουργίας όλα αυτά εξαφανίζονται μ’ έναν μαγικό τροπο. Σίγουρα αναγκάζονται όλοι να γίνουν περισσότερο ευρηματικοί, κυρίως σε εποχές όπως η σημερινή στην Ελλάδα. Εγώ και η αδερφή μου έχουμε βασίσει την εταιρία μας Dinos Film περισσότερο στο έμψυχο δυναμικό, τους συνεργάτες μας παρά στο κόστος της κάθε παραγωγής.
Μαρία, είχες συνεργαστεί ξανά με τα παιδιά ή είναι η πρώτη φορά;
(Μαρία Λαφτσίδου) Τα παιδιά τα γνωρίζω και έχω ξανασυνεργαστεί με όλους. Με τη Νικολέτα στο περσινό της έργο, με την Ιωάννα στην Όπερα της Πεντάρας και με τον Δημήτρη είμαστε συμφοιτητές στη δραματική σχολή οπότε τους ξέρω πολύ πολύ καλά και τους τρεις!
Ποια είναι η δική σου πινελιά στο έργο;
(Μ.Λ) Εγώ λατρεύω την εξωστρέφεια και την υπερβολή στις κωμωδίες και αυτό είναι που προσπάθησα να κάνω με το ”Σκάσε και φίλα με”. Υπερβολικοί χαρακτήρες που βιώνουν στο έπακρον κάθε τι που τους συμβαίνει.
Θα έλεγες πως σου είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο να σκηνοθετείς έχοντας εμπειρία στο ενεργητικό σου τόσο στην υποκριτική όσο και στην συγγραφή;
(Μ.Λ) Η συγγραφή είναι μια μορφή σκηνοθεσίας, οπότε θεωρώ πως βοηθάει. Παρολαυτά η σκηνοθεσία είναι κάτι δύσκολο γενικότερα, ειδικά αν υπάρχει έλλειψη εμπειρίας όπως συμβαίνει σε ‘μένα.
Ανάμεσα στην υποκριτική και την συγγραφή, θα μπορούσες να διαλέξεις ένα; Κι αν ναι, ποιο και γιατί;
(Μ.Λ) Δεν θα ήθελα να χρειαστεί να διαλέξω ένα από τα δύο αλλά αν πραγματικά έπρεπε θα διάλεγα τη συγγραφή.
Το θέατρο αντιγράφει τη ζωή ή το αντίθετο;
(Μ.Λ) Το θέατρο αντιγράφει τη ζωή απλά διαλέγει τα πιο έντονα σημεία της, αυτά που δεν πρέπει να τα προσπεράσουμε έτσι απλά.
Ποιους χαρακτήρες υποδύεστε στην παράσταση «Σκάσε και φίλα με». Έχετε βρει κοινά με τους εαυτούς σας;
(Ιωάννα Σιδηροπούλου)Είμαι η Άσπα, η αδελφή της Μέλανη. Πολλά κοινά με τον εαυτό μου. Η Άσπα προσδιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το ρόλο της ως «αδελφή» και εκεί κυρίως με συναντάει. Το πείσμα της, η ευθύτητά της, ο κυνισμός της είναι κοντά μου, η καθαρή ματιά της είναι στόχος μου… Βέβαια, υπάρχουν και χαρακτηριστικά της πολύ μακριά από εμένα.
(Δημήτρης Κρίκος) Υποδύομαι τον Θανάση, έναν υπάλληλο κυλικείου ενός νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης. Ο Θανάσης είναι ένας λαϊκός τύπος όπως θα λέγαμε που αγαπαει το φαγητό, αυθόρμητος, κεφάτος, ευαίσθητος, λίγο ζηλιάρης, από την Τούμπα και Ολυμπιακός! Ο οποίος αμέριμνος στην καθημερινότητα της δουλειάς του ερωτεύεται έναν τελείως διαφορετικό άνθρωπο από αυτόν, την Μέλανη, μια γιατρό από οικογένεια «υψηλής κοινωνίας» και μεγάλες επαγγελματικές βλέψεις. Ακολουθούν περίεργες καταστάσεις στην ιστορία τους κυρίως λόγω των διαφορετικών κόσμων τους. Θα έλεγα πως ναι έχω αρκετά σημεία κοινά με τον Θανάση θεωρώ τον εαυτό μου λαϊκό τύπο όχι όσο είναι ο Θανάσης όμως. Φυσικά είμαι καλοφαγάς και μου αρέσει το ωραίο φαγητό όπως και οι περισσότεροι θεσσαλονικείς. Τώρα όσο για τα υπόλοιπα επίθετα που αναφέρω πιο πάνω, σίγουρα δεν μπορώ με ακρίβεια να πω κατά πόσο με αντιπροσωπεύουν επειδή αυτό το βλέπουν συνήθως καλύτερα οι άνθρωποι γύρω σου αλλά πιστεύω πως τα έχω κι αυτά σε ένα βαθμό άλλα λιγότερο άλλα περισσότερο.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας και ποιος ο αγαπημένος σας ρόλος;
(Ι.Σ) Αυτήν την περίοδο είναι η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Και ως ήρωας και ως ρόλος.
(Δ.Κ) Αγαπημένο μου ήρωα είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω αλλά μάλλον θα έλεγα τον Ιάσωνα από την αρχαία τραγωδία Μήδεια. Όσο για αγαπημένο ρόλο δεν θα μπορούσα να πώ κάποιον άλλο αυτή την περίοδο από τον Θανάση γιατί, εκτός του ότι έχω μάθει να αγαπάω τον κάθε ρόλο που κάνω, είναι και η πρώτη μου επαγγελματική δουλεία.
Πότε αποφάσισατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το θέατρο;
(Ν.Π) Ειχα την τύχη να είμαι απο τα παιδιά που ήξεραν πολυ γρήγορα τι θέλουν να κάνουν. Και επειδη ποτε δεν μπορούσα να κοινωνικοποιηθώ στο σχολείο, πολυ νωρίς βρηκα συντροφιά στα θεατρικά κείμενα και στο πιάνο.
(Ι.Σ) Δεν ξέρω. Τώρα με προβληματίσατε… εγώ ήθελα να σπουδάσω θέατρο. Μετά υπήρξαν κάποιες δουλειές στο επαγγελματικό θέατρο, αλλά συνειδητή σκέψη δεν έγινε ποτέ μέχρι στιγμής.
(Δ.Κ) Πριν από 4 περίπου χρόνια αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά μετά από μια παρότρυνση ενός πολύ καλού μου φίλου και δάσκαλου κι έτσι μπήκα στην Ανώτερη δραματική σχολή «Ανδρέας Βουτσινάς», άσχετα αν το μικρόβιο είχε μπει μέσα μου από τα χρόνια του δημοτικού και του γυμνασίου ασχολούμενος με το θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Ευκαρπίας όπου και ανήκω.
Πιστεύετε στο ταλέντο ή την προσπάθεια;
(Ι.Σ) Και στα δύο.Εκτιμώ όμως ιδιαίτερα την προσπάθεια. Και ο συνδυασμός κάνει τη διαφορά.
(Δ.Κ) Αυτά πάνε μαζί πιστεύω και στα 2. Το ταλέντο είναι κάτι που υπάρχει σε έναν άνθρωπο από την αρχή αλλά η προσπάθεια είναι αυτή που θα το εμπλουτίσει και θα το ανεβάσει επίπεδο γενικά.
(Μ.Λ) Πιστεύω πάνω από όλα στην επιμονή που είναι μέρος της προσπάθειας.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας είναι να είναι άδειο το θέατρο ή αν δεν εισπράξετε το χειροκρότημα από το κοινό;
(Ν.Π) Ο μεγαλύτερος φόβος μου ειναι να ξυπνήσω μια μέρα και οι γονείς μου να μην ειναι υπερήφανοι για μένα. Όλα τα υπόλοιπα θεωρώ ότι με πολύ δουλειά μπορεις να τα διεκδικήσεις. Σίγουρα όμως το χειροκρότημα είναι πολύ σημαντικό.
(Ι.Σ) Θέλω να κάνω καλές δουλειές. Αν η δουλειά μας ως ηθοποιοί δεν είναι καλή, τότε γιατί να είναι γεμάτο το θέατρο ; Θα ντρέπομαι και θα λυπάμαι.
(Δ.Κ) Μεγάλο δίλλημα αλλά πιστεύω πως καλύτερο είναι να μην εισπράξεις το χειροκρότημα από το κοινό γιατί θα έχεις καταφέρει έστω να δει ο κόσμος τι θέλεις να του πεις και να κρίνει φυσικά. Ενώ στην άλλη περίπτωση δεν θα έχεις καταφέρει ούτε καν αυτό.
Η «αγορά» της Θεσσαλονίκης είναι μικρή ώστε να ξεχωρίσει πιστεύετε ένας καλλιτέχνης;
(Ν.Π) Νομιζω πως όταν κάποιος δουλεύει πολυ, όπου και αν βρίσκεται μπορεί να ξεχωρίσει για την δουλεια του και το ήθος του.
(Ι.Σ) Υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν ξεχωρίσει στην αγορά της θεσσαλονίκης, ωστόσο ναι , είναι μικρή η «αγορά» και δεν είναι εύκολο.
(Δ.Κ) Δεν θα το έλεγα, πολλοί καλλιτέχνες ξεκίνησαν από την Θεσσαλονίκη και έφτασαν να έχουν απήχηση σε όλη την Ελλάδα. Σίγουρα λόγω οικονομικής κρίσης και λόγω του ότι τα τελευταία χρόνια τα θεάματα και οι παραγωγές γίνονται κυρίως στην Αθήνα, αλλά κι εδω στην Θεσσαλονίκη γίνεται μεγάλος αγώνας από τους ανθρώπους των τεχνών με τα όποια εφόδια διαθέτουν και κάποιοι από αυτούς κάνουν σπουδαία πράγματα και τους αξίζει ένα μπράβο παραπάνω.
Ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, τι θα επέλατε και γιατί;
(Ν.Π) Πιστεύω πως και τα δυο έχουν εξίσου ενδιαφέρον και πολλούς δρόμους που μπορεις να περπατήσεις. Ωστόσο όσο μεγαλύτερη πείρα έχεις σε κάποιο είδους θεάτρου τόσο καλύτερα το κατακτάς.
(Ι.Σ) Αν δεν επιλέξω πολύ κακό; Μου αρέσει η κωμωδία, έχει πλάκα να παίζεις κωμωδία. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η επόμενη δουλειά μου θα ήθελα να είναι δράμα, γιατί είναι η δεύτερη χρονιά που κάνω κωμικό ρόλο.
(Δ.Κ) Δεν είμαι σε θέση ακόμα να διακρίνω τι προτιμώ, θα ήθελα να αποκτήσω ακόμα πολλές εμπειρίες για να μπορέσω να πω και πάλι όχι με σιγουριά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και τα 2 είναι πολύ όμορφα και ενδιαφέροντα είδη θεάτρου που θα ήθελα παρά πολύ να τα υπηρετήσω.
(Μ.Λ) Δυστυχώς δεν είχα ακόμη την εμπειρία του δράματος, έχω παίξει/γράψει/σκηνοθετήσει μόνο κωμωδίες μέχρι στιγμής. Την κωμωδία την λατρεύω και έχω μια έμφυτη κλίση προς αυτήν αλλά θα ήθελα να δοκιμαστώ και σε κάτι διαφορετικό.
Πολλοί νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα για να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό. Θα αποτελούσε επιλογή για εσάς κάτι τέτοιο;
(Ν.Π) Σιγουρα θα ήθελα να συμμετέχω σε παραγωγές του εξωτερικού και να μάθω μέσα απο αυτό. Δεν ξέρω βέβαια αν θα μπορούσα να ζήσω μακρυά από τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
(Ι.Σ) Δεν είναι στα σχέδιά μου. Δεν το απορρίπτω όμως.
(Δ.Κ) Έχει περάσει και αυτό από το μυαλό μου αλλά είναι μια πολλή πολλή έσχατη λύση κυρίως λόγο του φόβου γενικώς να μην ζω στην πατρίδα μου να μην βλέπω τους φίλους μου την οικογένεια μου και γενικά τους ανθρώπους που αγαπώ αλλά ποτέ δεν ξέρεις πως έρχονται τα πράγματα στην ζωή.
(Μ.Λ) Αν και οι «μεγάλοι» λένε πως θέατρο κάνεις στη γλώσσα σου, εγώ ποτέ δεν λέω ποτέ. Θα ήθελα όμως να μην χρειαστεί, να μπορώ να μείνω εδώ, και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη και να κάνω αυτό που με κάνει να περνάω καλά με ανθρώπους που έχουν τους ίδιους στόχους με ‘μένα.
Ο χώρος του θεάματος θεωρείται ιδιαίτερα ανταγωνιστικός. Το έχετε βιώσει αυτό και αν ναι πως το αντιμετωπίζετε;
(Ν.Π) Θα μιλήσω γι’ αυτήν την δουλει και θα πω πως όλοι οι συνεργάτες, από την σκηνοθέτη μέχρι τον βοηθό ειναι τόσο καλοί, ευγενικοί και ταπεινοί καλλιτέχνες που η λέξη ανταγωνισμός δεν υφίσταται.
(Ι.Σ) Στενοχωριέμαι…. Ψυχοσωματικά και τα λοιπά! Αλλά κυρίως είμαι στον κόσμο μου και δεν αντιλαμβάνομαι πολλά . Έχω γνωρίσει βέβαια και εξαιρετικούς ανθρώπους και επιλέγω να κρατάω αυτό.
(Δ.Κ) Ακόμα δεν έχω βιώσει τον ανταγωνισμό σε μεγάλο βαθμό γιατί έχει λίγους μήνες μόνο που αποφοίτησα αλλά το ακούω κι εγώ στην θεωρία και πιστεύω σίγουρα πως θα τον βρω μπροστά μου. Άλλωστε ο κλάδος των ηθοποιών έχει μεγάλη ενεργεία είναι ελεύθερο επάγγελμα και λογικά ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος.
(Μ.Λ) Όλοι οι χώροι εν μέρει είναι ανταγωνιστικοί μιας και ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Εγώ έχω βιώσει πολύ περισσότερο την υποστήριξη παρά τον ανταγωνισμό σ’αυτόν τον χώρο οπότε θα ήταν τουλάχιστον αχάριστο να προσπαθήσω να το αντιμετωπίσω.
Πιστεύετε πως η ομορφιά αποτελεί τροχοπέδη ή «ανοίγει πόρτες» στο χώρο του θεάματος;
(Ν.Π) Ομορφιά για μένα σημαίνει, ευγένεια, περιποίηση και αυθεντικότητα εσωτερική και εξωτερική. Και ναι την θεωρώ σημαντική αν όχι απαραίτητη.
(Ι.Σ) Όχι μόνο στο χώρο του θεάματος, ανοίγει πόρτες γενικά. Τι κρύβουν αυτές οι πόρτες; .. Άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες εκπλήξεις.
(Δ.Κ) Η ομορφιά είναι κάτι σχετικό για τον κάθε ένα όπως και στην ζωή έτσι και στον χώρο του θεάματος είτε ανοίγει είτε κλείνει πόρτες και ειδικά στον χώρο του θεάτρου πιστεύω ίσως και να μην έχει τόση σημασία άλλωστε υπάρχουν γενικώς και «όμορφοι» και «άσχημοι» ρόλοι εμφανισιακά.
(Μ.Λ) Αυτές οι «πόρτες» ποτέ δεν ανοίγουν μόνες τους, χρειάζεται πάντα κάποιος να τις ανοίξει ή ακόμη και να της σπάσει αν χρειαστεί! Με ομορφιά, χωρίς ομορφιά νομίζω δεν έχει καμία σημασία. Αν θες να μπεις απλά ξεκίνα να σπρώχνεις, αν δεν τα καταφέρεις μόνος σου βρες 2-3 ακόμη να σπρώχνουν μαζί σου!
Ποια συμβουλή που σας έχουν δώσει δεν έχετε ξεχάσει;
(Ν.Π) Η συμβουλή των γονιών μου οι οποίοι με βοηθούν ψυχολογικά και οικονομικά σε κάθε προσπάθεια, να μείνω ο εαυτός μου και πάνω απ όλα να θυμάμαι οτι όλοι αξίζουν σεβασμό και ευγενική αντιμετώπιση.
(Ι.Σ) Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται. Και κάτι που μου έχουν πει για το θέατρο : ότι πάνω στη σκηνή φαίνεται ο χαρακτήρας του ηθοποιού.
(Δ.Κ) Νομίζω η συμβουλή που δεν θα ξεχάσω και θα προσπαθήσω να εφαρμόσω πάντα είναι να διασκεδάζω αυτό που κάνω και να το χαίρομαι είναι το πιο βασικό νομίζω αν έχεις δουλέψει σωστά και έχεις προετοιμαστεί κατάλληλα για το κάθε τι.
(Μ.Λ) Δεν είναι συμβουλή ούτε κάτι πρωτότυπο, είναι κάτι που το λέει συνεχώς ο κολλητός και συνεργάτης μου ο Μιχάλης Δαρνάκης και μου δίνει δύναμη κάθε φορά που πάμε να κάνουμε κάτι: “Εκεί που κοιτάς, εκεί θα φτάσεις”.
Με ποιους θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον;
(Ι.Σ) Με το φίλο μου.
(Δ.Κ) Θα ήθελα να συνεργαστώ με όσο περισσότερους Έλληνες αξιόλογους ηθοποιούς και σκηνοθέτες γίνεται δεν θέλω να αναφέρω ονόματα γιατί είναι παρά μα παρά πολλά και ίσως μετά περάσουμε στο συννεφάκι που ονειροπολώ.
(Μ.Λ) Θα ήθελα να συνεχίσω να συνεργάζομαι με τους μόνιμους συνεργάτες μου που τους ξέρω και με ξέρουν και μπορούμε εύκολα και δημιουργικά να συνυπάρχουμε. Επίσης θα ήθελα να δουλέψω με τον Σίμο Κακάλα τον οποίο θαυμάζω και παρακολουθώ ανελλιπώς.
Ποια είναι τα όνειρα και οι μελλοντικοί σας στόχοι;
(Ν.Π) Σαφως να γίνομαι καλύτερη στην δουλεια μου. Να επιβίωσω και να εξελιχθώ μέσα σ’ αυτήν. Μαζί με τους φίλους μου, των οποίων η βοήθεια σε κάθε παράσταση είναι πολύ σημαντική, να γίνουμε εκείνη η εταιρία θεατρικων παραστάσεων για την οποία θα είμαστε υπερήφανοι. Ευχαριστω παρά πολυ, θα χαρούμε να σε δούμε στην πρεμιέρα.
(Ι.Σ) Να κάνω δουλειές που θα είμαι περήφανη. Να είμαι ευτυχισμένη πλάι σε ανθρώπους που με αγαπούν και αγαπάω.
(Δ.Κ) Αρχικός και μεγάλος στόχος είναι να μπορώ να έχω σαν επάγγελμα αυτό το οποίο αγαπώ τόσο πολύ το θέατρο , το κινηματογράφο και γενικώς την υποκριτική , γίνει δεν γίνει πάντως αυτό η αγάπη για το θέατρο θα παραμείνει. Τώρα για τα όνειρα μου θα πω πως υπάρχουν πολλά όπως σε όλους τους ανθρώπους άλλες φορές παράλογα άλλες φορές υπεραισιόδοξα άλλες φορές προσγειωμένα και εφικτά αλλά την μαγεία του να τα ξέρει μόνο ο εαυτός σου δεν θέλω να την «σπάσω» για μένα.