Οι ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων παγκοσμίως αποτυπώνονται στην Έκθεση “Γυναίκες στην Εργασία – Τάσεις 2016”, η οποία δημοσιοποιήθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (Δ.Ο.Ε.) στις 8 Μαρτίου 2016, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Βάσει των στατιστικών στοιχείων της, αποδεικνύεται η ελάχιστη πρόοδος που έχει επιτευχθεί στον τομέα της εργασίας (από την 4η Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες- Πεκίνο, Σεπτέμβριος 1995-), αλλά και η ανάγκη κάλυψης των κενών μέχρι το 2030, κατά την εφαρμογή της Ατζέντας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2015 (επέτειος Πεκίνο+20).
Από την Έκθεση, έκτασης 115 σελίδων στην αγγλική γλώσσα και με παράλληλη δημοσιοποίηση της περίληψής της επτά γλώσσες, προκύπτουν ορισμένα χαρακτηριστικά ευρήματα:
-
την εικοσαετία 1995-2015 παρατηρήθηκε αισθητή μείωση του γυναικείου εργατικού δυναμικού διεθνώς: από το 52,4% μειώθηκε στο 49,6% με το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες να μην είναι τόσο απογοητευτικό, αφού από το 79,9% το 1995, το 2015έπεσε στο 76,1%
-
οι ευκαιρίες συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι κατά 27 ποσοστιαίες μονάδες λιγότερες σε σύγκριση με τους άνδρες
-
το 52,1% των γυναικών και το 51,2% των ανδρών στην αγορά εργασίας εμπίπτουν στο καθεστώς της μισθωτής εργασίας, χωρίς αυτό να συνεπάγεται και ποιοτικότερη απασχόληση
-
το 50,1% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού απασχολείται στον τομέα των υπηρεσιών, με τις γυναίκες να υπερτερούν (ενώ το 1995 οι γυναίκες απασχολούνταν στον τομέα των υπηρεσιών σε ποσοστό 41,1%, το 2015 το ποσοστό εκτινάχθηκε στο 61,5%)
-
στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες οι γυναίκες απασχολούνται κυρίως στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης σε ποσοστό 30,6%, – αντίθετα, στις γεωγραφικές περιοχές της Νότιας Ασίας και της Υποσαχάριας Αφρικής, οι γυναίκες απασχολούνται σε ποσοστό άνω του 60% στον γεωργικό τομέα, σε αντίξοες συνθήκες, και με μικρές έως χωρίς καθόλου χρηματικές απολαβές
-
ενώ οι γυναίκες αποτελούν λιγότερο από το 40% του εργατικού δυναμικού με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, στη μερική απασχόληση το αντίστοιχο ποσοστό εκτοξεύεται στο 57%
-
σε εκατό χώρες οι άνδρες αναγκάζονται να εργάζονται περισσότερο από 48 ώρες την εβδομάδα σε ποσοστό 35,5% και οι γυναίκες σε ποσοστό 25,7% (χαρακτηριστική η περίπτωση των οικονομιών της Ασίας)
-
το μισθολογικό χάσμα λόγω φύλου υπολογίζεται παγκοσμίως στο 23%, το οποίο μεταφράζεται σε 77% λιγότερες απολαβές για τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες εργαζόμενους
-
σχεδόν 750 εκατομμύρια γυναίκες δεν επωφελούνται από κάποια θεσμοθετημένη διάταξη για το δικαίωμα στην άδεια μητρότητας, ενώ μόνο 330 εκατομμύρια εργαζόμενες λαμβάνουν κάποιου είδους επίδομα για τη γέννηση παιδιού (ποσοστό μόλις 28,2%) λόγω καταστρατήγησης της νομοθεσίας, έλλειψης ενημέρωσης, έμφυλων διακρίσεων ή κοινωνικού αποκλεισμού.
Παράλληλα, μεταξύ των μέτρων που προτείνονται για την ισότητα των φύλων στην εργασία, συμπεριλαμβάνονται τα κάτωθι:
– εξάλειψη των στερεότυπων αντιλήψεων λόγω φύλου μέσω της εκπαίδευσης
– ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στη δημόσια ζωή και στα κέντρα λήψης αποφάσεων
– προώθηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας
– διασφάλιση επαρκούς εγγυημένου μισθού και ενδυνάμωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων
– ίση αμοιβή μεταξύ γυναικών και ανδρών για εργασία ίσης αξίας
– ολοκληρωμένο δίκτυο παρεμβάσεων για την εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.