Στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ που έχουν αναλάβει την λειτουργία του κατειλημμένου εργοστασίου εδώ και 10 μήνες αφότου εγκαταλείφθηκαν από την εργοδοσία τους είναι αφιερωμένη η σημερινή μέρα. Στα πλαίσια της πανελλαδικής δράσης αλληλεγγύης στον αγώνα τους η Ανοιχτή Πρωτοβουλία αλληλεγγύης & στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ διοργανώνει στο Μικρόπολις (Βενιζέλου & Βασ.Ηρακλείου) τις εξής δράσεις:
– Παζάρι προϊόντων από τις 10 το πρωί
– Συλλογική κουζίνα και παιδότοτοπος
– Εκδηλώσεις από τις 18.30 και μετά με διεθνής συμμετοχές από κατειλημμένα εργοστάσια
– Μουσική βραδιά από το σωματείο βάσης μουσικών & εργαζομένων στον χώρο του ακροάματος Θεσσαλονίκης.
Το alterthess.gr συνάντησε των εκπρόσωπο των εργατών της ΒΙΟΜΕ Μάκη Αναγνώστου με τον οποίο συζήτησε πολλά από τα θέματα και τις εξελίξεις του αγώνα αυτόυ.
Συνέντευξη στην Σταυρούλα Πουλημένη
Το εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ βρίσκεται ήδη εδώ και δέκα μήνες στα χέρια σας. Ποιος είναι ο μέχρι τώρα απολογισμός του αγώνα αυτού;
Ο αγώνας για την κατάληψη ενός εργοστασίου σε καθεστώς κεφαλαιοκρατίας δεν είναι μια υπόθεση ενός ορισμένου χρόνου, βλέπουμε και το παράδειγμα από τους συναδέλφους της αργεντινής να μην έχει «ξεκαθαρίσει» επί 12 χρόνια τώρα. Αλλά εμείς σε αυτή την φάση προσπαθούμε να κερδίσουμε χρόνο έτσι ώστε να κερδίσουμε την στήριξη ακόμη περισσότερων κομματιών της κοινωνίας και να αλλάξουμε τους συσχετισμούς. Βέβαια στην προσπάθεια αυτή είναι σίγουρο πώς υπάρχουν προβλήματα κούρασης και πολλές φορές απογοήτευσης. Από την άλλη όταν υπάρχει μια μικρή νίκη τότε το ηθικό μας αναπτερώνεται και συνεχίζουμε ακόμα πιο δυνατοί. Μεγάλη σημασία έτσι έχει το γεγονός ότι βρισκόμαστε 10 μήνες μέσα στο εργοστάσιο και καταφέρνουμε κουτσά- στραβά να επιβιώνουμε. Και φυσικά να εμπνέουμε και τους εργαζόμενους άλλων εργοστασίων να ακολουθήσουν παρόμοιους δρόμους.
Παράλληλα το εγχείρημα της ΒΙΟΜΕ έχει κερδίσει την στήριξη τόσο του εγχώριου αλλά και ενός διεθνούς κινήματος για αυτό-οργάνωση της εργασίας. Που οφείλεται κατά τη γνώμη σας αυτό;
Οφείλεται στο πρόταγμα που θέτουμε εμείς οι εργαζόμενοι για το δικαίωμα στην εργασία με όρους απόλυτης ισότητας (εργατικός έλεγχος της παραγωγής και αυτό-διεύθυνση μέσα από την συνέλευση) που δεν έχει σχέση με το είδος των συνεταιρισμών που υπήρχαν μέχρι τώρα και στους οποίους υπήρχε η ανάθεση σε τρίτους να κάνουν την δουλειά και να παίρνουν τις αποφάσεις. Μεγάλο ρόλο παίζει φυσικά και η δικτύωση με αλλά εργοστάσια και εγχειρήματα που λειτουργούν κάτω από ίδιο πλαίσιο.
Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας σε σχέση με την παραγωγή; Ποιο είναι το βασικό κριτήριο για την επιλογή των προϊόντων (καθαριστικών κ.α;)
Το κριτήριο είναι η ίδια η κοινωνία. Όπως κάναμε μέχρι τώρα δηλαδή το γεγονός ότι αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες της κοινωνίας προκειμένου να αποφασίσουμε τι θα παράξουμε το ίδιο θα κάνουμε και όταν συσταθεί μια κανονική επιχείρηση κοινωνικού οφέλους. Στόχος μας είναι να φτάσουν τα προϊόντα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες προκειμένου να τετραπλασιάσουμε τον κύκλο εργασιών της προηγούμενης επιχείρησης.
Ο αγώνας σας φαίνεται ότι ενοχλεί όμως κάποιους οι οποίοι το τελευταίο διάστημα δείχνουν να επιβουλεύονται το εγχείρημά σας. Από πού προέρχονται αυτές οι απειλές;
Ενοχλεί αυτούς που έχουν όφελος να μην γίνει, αυτούς που τόσα χρόνια προσπαθούσαν να μην γίνει τίποτα διαφορετικό αν δεν είχαν το απόλυτο όφελος αυτοί . Είναι αυτοί που έφεραν την εργατική τάξη και όλη την κοινωνία στην κατάσταση αυτή και που το μόνο κριτήριο τους είναι το προσωπικό κέρδος που θα αποκομίσουν σε κάθε τους ενέργεια. Τώρα γίνεται μια προσπάθεια να μας βγάλουν έξω από το εργοστάσιο . Υποψιαζόμαστε πώς είναι μια συμφωνία που έχει κλείσει πίσω από κλειστές πόρτες και έχει σχέση και με την πρώην ιδιοκτησία. Εμείς απαιτούμε να γίνει έλεγχος γιατί νομίζουμε ότι ο μόνος ενδιαφερόμενος για το οικόπεδο είναι οι παλαιοί ιδιοκτήτες που το άφησαν να κλείσει αφήνοντας τεράστια χρέη . Έχουν απαξιώσει το οικόπεδο και θέλουν να το πάρουν πίσω στο 1/5 της αξίας του. Παράλληλα δεν είναι άμοιρη ευθυνών και η δικαστική εξουσία που κλείνει το μάτι προς την μία μεριά και δεν οδηγεί σε έναν συμβιβασμό για την επίλυση των προβλημάτων του συνόλου των εργαζομένων.
Μπορούν τελικά οι εργαζόμενοι να ζήσουν χωρίς τα αφεντικά τους; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει αυτό;
Ναι μπορούν αρκεί να το θέλουν . Η απάντηση είναι κατηγορηματική γιατί αυτό βιώνουμε εδώ και 10 μήνες, που διαχειριζόμαστε το εργοστάσιο μόνοι μας. Αν δεν έχουμε την διάθεση ή όσοι συνάδελφοι δεν έχουν την διάθεση να αλλάξουν άποψη δεν υπάρχει περίπτωση να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία. Από την αρχή είπαμε πώς αναλαμβάνουμε την ευθύνη της λειτουργίας του εργοστασίου και αυτή η κουβέντα έχει την σημασία της . Δηλαδή να αντιληφθούμε πως δεν τους χρειαζόμαστε και να κάνουμε τις κατάλληλες ενέργειες ώστε να φέρουμε σε πέρας την απόφαση μας αυτή έτσι ώστε το εργοστάσιο να λειτουργεί κάτω από τον απόλυτο έλεγχο των εργαζομένων σε αυτό, και όχι μέσα από εντολές τρίτων. Με απόλυτη ισότητα στις αποφάσεις, στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις οι εργαζόμενοι είναι σίγουρο πως στο τέλος θα νικήσουμε!!!