Περισσότερες από 180 πόλεις και κοινότητες σε 35 χώρες έχουν αναλάβει και πάλι τον έλεγχο των υπηρεσιών του νερού τους τα τελευταία 15 χρόνια, αποκαλύπτει μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Transnational Institute (ΤΝΙ), τη Διεθνή Ερευνητική Μονάδα για τις Δημόσιες Υπηρεσίες (PSIRU) και το Παρατηρητήριο. Η έκθεση αποκαλύπτει πως η επανάκτηση του νερού αποτελεί τη νέα παγκόσμια τάση και παρουσιάζει 13 ενδεικτικές περιπτώσεις πόλεων.
Η περίπτωση του Ντάρ Ες Σαλαμ στη Τανζανία
Το 2005, η σύμβαση καταγγέλθηκε από την κυβέρνηση για λόγους κακής απόδοσης. Η Biwater με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο κατέθεσε δύο αξιώσεις για αποζημίωση σε δύο διαφορετικά διεθνή διαιτητικά δικαστήρια και τις έχασε και τις δύο. Έχασε την υπόθεση που κατατέθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου στο πλαίσιο των κανόνων της UNCITRAL (για λόγους πρόωρης λήξης της σύμβασης) και καταδικάστηκε να πληρώσει 3.000.000 στερλίνες ως αποζημίωση, την οποία η Biwater αρνήθηκε να καταβάλει (Pigeon et al, 2012). Έχασε επίσης και την δεύτερη υπόθεση που κατατέθηκε στο δικαστήριο ICSID για λόγους απαλλοτρίωσης, το οποίο διαπίστωσε ότι ενώ η κυβέρνηση της Τανζανίας είχε παραβιάσει τις διμερείς επενδυτικές συνθήκες της με το Ηνωμένο Βασίλειο σε τέσσερις ξεχωριστές περιπτώσεις (συμπεριλαμβανομένης της παράνομης απαλλοτρίωσης περιουσιακών στοιχείων από την κοινοπραξία της Biwater με την τοπική Joint Venture City Water), η εταιρεία δεν δικαιούται αποζημίωση, διότι η αξία της επένδυσής της στο νερό της πόλης ήταν μηδενική κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης.
Δείτε Επίσης
Η περίπτωση της Γκρενόμπλ στη Γαλλία
Η περίπτωση του Παρισίου στη Γαλλία
Η περίπτωση του Βερολίνου στη Γερμανία
Η περίπτωση της Ατλάντα στις ΗΠΑ
Η περίπτωση της Ινδιανάπολις στις ΗΠΑ