Περισσότερες από 180 πόλεις και κοινότητες σε 35 χώρες έχουν αναλάβει και πάλι τον έλεγχο των υπηρεσιών του νερού τους τα τελευταία 15 χρόνια, αποκαλύπτει μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Transnational Institute (ΤΝΙ), τη Διεθνή Ερευνητική Μονάδα για τις Δημόσιες Υπηρεσίες (PSIRU) και το Παρατηρητήριο. Η έκθεση αποκαλύπτει πως η επανάκτηση του νερού αποτελεί τη νέα παγκόσμια τάση και παρουσιάζει 13 ενδεικτικές περιπτώσεις πόλεων.
Η περίπτωση του Αλμάτι στο Καζακστάν
Το 1999, η γαλλική πολυεθνική Vivendi (νυν Veolia) κέρδισε τη παραχώρηση της παροχής ύδρευσης και αποχέτευσης για 30 έτη στο Αλμάτι. Η παραχώρηση τερματίστηκε και ακολούθησε η επαναδημοτικοποίηση το 2003 λόγω διαφωνιών σχετικά με τις αυξήσεις στις τιμές που ζήτησε η Veolia, οι οποίες ήταν διπλάσιες από εκείνες που η κυβέρνηση ήταν έτοιμη να αποδεχθεί. Η Veolia απαίτησε την αύξηση των τιμολογίων από 0,08 δολάρια ανά κυβικό μέτρο το 1999 σε 0,12 δολάρια το 2002 και 0,29 δολάρια το 2005. Μετά την επαναδημοτικοποίηση το 2005, η κρατική Vodokanal είχε χρεώσεις της τάξης των 0,15 δολαρίων (Maslyukivska και Sohail).
Δείτε Επίσης
Η περίπτωση της Γκρενόμπλ στη Γαλλία
Η περίπτωση του Παρισίου στη Γαλλία
Η περίπτωση του Βερολίνου στη Γερμανία
Η περίπτωση της Ατλάντα στις ΗΠΑ