Zombieland

Την αποκαλούν Zombieland (χώρα των ζόμπι), όμως η σημερινή πόλη-φάντασμα δεν θυμίζει σε τίποτα την πόλη που πριν από μερικές δεκαετίες δέσποζε με την πανίσχυρη οικονομία της.

Κάποτε έσφυζε από ζωή. Τώρα, η εγκληματικότητα είναι 5 φορές πάνω από τον μέσο όρο. Η αστυνομία προειδοποιεί πως «εισέρχεσαι στην πόλη με δική σου ευθύνη». Τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί. Το ένδοξο Ντιτρόιτ των προηγούμενων ετών, έχει πεθάνει ανεπιστρεπτί.

Σήμερα, το Ντιτρόιτ χρωστάει χρήματα σε περισσότερους από 100.000 δανειστές. Το χρέος της πόλης είναι 20 δισ. δολάρια, πράγμα που σημαίνει πως σε κάθε κάτοικο αντιστοιχούν 25.000 δολάρια. Αντιστοίχως, τη δεκαετία του ’60, το Ντιτρόιτ είχε το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα σε όλες τις ΗΠΑ.

Το 1950 στην πόλη υπήρχαν περίπου 296.000 θέσεις εργασίας στον κλάδο των κατασκευών. Σήμερα υπάρχουν λιγότερες από 27.000. Τα εγκαταλελειμμένα σπίτια ανέρχονται σε 78.000, ενώ υπάρχουν πωλητήρια 500 δολαρίων.
Μέσα σε δέκα χρόνια, από τον Δεκέμβριο του 2000 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010, οι θέσεις εργασίας στο Μίσιγκαν μειώθηκαν κατά 48%.
Το ένα τρίτο της έκτασης του Ντιτρόιτ είναι είτε ακατοίκητο, είτε εγκαταλελειμμένο. Το Ντιτρόιτ ήταν κάποτε η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ, αλλά ο πληθυσμός του έχει πέσει κατά 63%. Ακόμη και αυτό, δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι το 47% των κατοίκων δεν ξέρουν γράμματα, ή το ότι λιγότεροι από τους μισούς έφηβους της πόλης εργάζονται.

Τα έσοδα της πόλης εξαρτώνται σχεδόν ολοκληρωτικά από τη φορολόγηση των καζίνο, τα οποία κάθε μήνα δίνουν περί τα 11 εκατομμύρια δολάρια.

Υπάρχουν 70 επικίνδυνες «χωματερές» σε όλη την πόλη, ενώ το 40 % του φωτισμού στους δρόμους δεν λειτουργεί. Τα 2/3 των πάρκων της πόλης έχουν κλείσει από το 2008.

Τα 2/3 των ασθενοφόρων είναι ακινητοποιημένα, αλλά και αυτά που κινούνται έχουν ξεπεράσει τα 200.000 χλμ στο κοντέρ τους.

Η εγκληματικότητα είναι 5 φορές πάνω από τον εθνικό μέσο όρο και οι δολοφονίες γίνονται 11 φορές πιο συχνά απ” ό,τι στις υπόλοιπες ΗΠΑ. Αιτία, εκτός των άλλων, το ότι το προσωπικό της αστυνομίας έχει μειωθεί κατά 40% την τελευταία δεκαετία, κάτι που ωθεί τα τμήματα να είναι κλειστά για το κοινό περίπου 16 ώρες τη μέρα, τους αστυνομικούς να εξιχνιάζουν λίγο πάνω από το 10% των υποθέσεων που αναλαμβάνουν και το μέσο όρο αναμονής κλήσης στο 911 να αγγίζει τα 58 (!) λεπτά.