in ,

Τα όργανα ενός κράτους δικαίου οφείλουν να απέχουν από πρακτικές με βαρύ ιστορικό και συμβολικό φορτίο

Τα όργανα ενός κράτους δικαίου οφείλουν να απέχουν από πρακτικές με βαρύ ιστορικό και συμβολικό φορτίο

«Μια αδιανόητη πρακτική για κάθε Ευρωπαίο πολίτη, την υφίστανται άνθρωποι που απλά επιδιώκουν διέξοδο για ασφαλή διαβίωση και ζωή με αξιοπρέπεια», καταγγέλλει η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, για την πρακτική των λιμενικών αρχών να σημαδεύουν με αύξοντες αριθμούς τα χέρια των νεοεισερχόμενων μεταναστών και προσφύγων.    

Την αντίδραση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) προκάλεσε σειρά δημοσιευμάτων που έφεραν στο φως σχετικές καταγγελίες από την Κρήτη. 

Οι λιμενικές αρχές, σύμφωνα με μαρτυρίες μεταναστών και μεταναστευτικών οργανώσεων, καταφεύγουν συχνά σε αυτή την πρακτική προκειμένου να διευκολύνονται στην καταγραφή και ταυτοποίηση των εισερχόμενων μεταναστών και προσφύγων που φθάνουν μαζικά στο νησί την τελευταία περίοδο. 

«Κανείς δεν αμφισβητεί τη πολυσύνθετη διάσταση της διαχείρισης των μαζικών αφίξεων προσφύγων και μεταναστών ή την επιτακτική αναγκαιότητα ασφαλούς ταυτοποίησης των ανθρώπων αυτών», σημειώνει η ΕΕΔΑ, αλλά υπογραμμίζει: 

«Τα όργανα ενός κράτους δικαίου οφείλουν να απέχουν από πρακτικές με τόσο βαρύ ιστορικό και συμβολικό φορτίο, κυρίως όμως η όποια ειδικότερη πρακτική μεταχείρισης επιλέγεται, δεν είναι επιτρεπτό να αποβλέπει αποκλειστικά στην αποτελεσματικότητα ή, ακόμη χειρότερα στην ευκολία του έργου αυτών των τελευταίων. Αντίθετα οφείλει πρωτίστως να ανταποκρίνεται και να αποτυπώνει εμπράκτως το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που το Σύνταγμα μας έχει ανάγει σε πρωταρχικό καθήκον και θεμελιώδη υποχρέωση κάθε κρατικού οργάνου».

«Η αστυνομία έγραψε αριθμούς πάνω στα χέρια μας. Με φώναζαν με τον αριθμό που μου έδωσαν. Είναι απαίσιο. Δεν είναι αυτό το όνομά μου», δήλωσε σε οργανώσεις μεταναστών η Ρ. από τη Συρία. Είχε διασωθεί, στα μέσα Μαΐου, μαζί με 191 ακόμα πρόσφυγες, όταν το σκάφος «Sula» στο οποίο επέβαιναν κινδύνευσε στ’ ανοιχτά της Παλαιοχώρας στην Κρήτης. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σ’ ένα γυμναστήριο. «Την πρώτη νύχτα ενώ κοιμόμουν ήρθαν και έγραψαν αυτόν τον αριθμό στο χέρι μου. Νιώθω απαίσια. Γιατί με σημάδεψαν με έναν αριθμό; Είμαστε άνθρωποι, έχουμε ονόματα. Γράφουν αριθμούς ακόμη και στα χέρια των παιδιών», είπε η Μ. από τη Συρία. 

“Η πρακτική αυτή δεν παραπέμπει απλώς συνειρμικά στις εξευτελιστικές μεθόδους διαχείρισης ανθρώπινων πληθυσμών μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που γνώρισε η Ευρώπη τον περασμένο αιώνα. Δημιουργεί ευθέως την εντύπωση ότι τέτοιες μέθοδοι αναβιώνουν με πρωτοφανή κυνικό τρόπο στην Ελλάδα του 2015. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, στους οποίους οι ευρωπαϊκοί ολοκληρωτισμοί αρνούνταν την ανθρώπινη υπόσταση, υπέστησαν τότε το χάραγμα αυξόντων αριθμών στο σώμα τους ως ζώα επί σφαγήν. Σήμερα, ανάλογη πρακτική, αδιανόητη πια για κάθε Ευρωπαίο πολίτη, την υφίστανται άνθρωποι που απλά επιδιώκουν διέξοδο για ασφαλή διαβίωση και ζωή με αξιοπρέπεια», σημειώνει στην ανακοίνωσή της η ΕΕΔΑ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Η ώρα της αλήθειας είναι ακριβώς την ίδια ώρα με την κρίση. Της Μαρίας Μπαλάφα

Συνεχίζονται οι δίκες δημοτικών υπαλλήλων του δήμου Καλαμαριάς