Για “απροκάλυπτο χτύπημα της συνδικαλιστικής της δράσης” κάνει λόγο η Α. Ψάλτου, εργαζόμενη στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο alterthess, μετά το θέμα που είχαμε δημοσιεύσει στις 24 Ιουλίου σχετικά με ένα απίστευτο περιστατικό ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Συνέντευξη στην Κατερίνα Μπακιρτζή
Η υπόθεση έγινε γνωστή μετά την καταγγελία που κάνατε στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Τι ακριβώς συνέβη;
Στην ετήσια Έκθεση Αξιολόγησης, που γίνεται στους δημοσίους υπαλλήλους, σύμφωνα με το Π.Δ. 318/92, στις παρατηρήσεις του αξιολογητή, αναφέρεται : «Δυστυχώς, όμως για την υπηρεσία, τα προτερήματα της υπαλλήλου δεν αξιοποιήθηκαν αρκετά λόγω των συνδικαλιστικών της υποχρεώσεων». Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση της παραπάνω έκθεσης σε μένα, υπέβαλλα ένσταση ενώπιον του Υπηρεσιακού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με την οποία ζητώ τη διαγραφή της συγκεκριμένης παρατήρησης. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο αποφάσισε, να κοινοποιηθεί η ένστασή μου στον αξιολογητή, ο οποίος θα εκθέσει την άποψή του και η οριστική απόφαση, αν θα γίνει τελικά δεκτή η ένστασή μου, θα παρθεί σε επόμενη συνεδρίαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου.
Για ποιους λόγους θεωρείτε ότι έγινε η εν λόγω “αρνητική” αναφορά σε σχέση με την συνδικαλιστική σας δράση στην αξιολόγηση που αφορά την υπηρεσιακή σας δράση;
Καταρχήν, η αναφορά στη συνδικαλιστική μου δράση, δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο της αξιολόγησης της υπηρεσιακής μου επίδοσης. Με αυτήν την παρατήρηση, είναι ξεκάθαρο ότι όχι μόνο αξιολογήθηκα εντέλει με βάση την συνδικαλιστική μου ιδιότητα, αλλά μάλιστα αυτή αποτέλεσε και αρνητικό κριτήριο. Θεωρώ, ότι η συνδικαλιστική μου δράση, αρχικά ως Γενικός Γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων του ΠΑΜΑΚ και ως Πρόεδρος του Σωματείου στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του 2012, όπου το Σωματείο ανέπτυξε σειρά αγώνων και κινητοποιήσεων κατά της διαθεσιμότητας, ενόχλησε τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου. Ήταν λοιπόν, ένας απροκάλυπτος τρόπος να χτυπηθεί η συνδικαλιστική μου δράση και να αποθαρρυνθούν οι συνάδελφοι να ασχοληθούν με την εκπροσώπηση στα σωματεία και τον συνδικαλισμό και να συμμετέχουν ενεργά στις κινητοποιήσεις.
Με βάση την εργασιακή αλλά και συνδικαλιστική εμπειρία σας τέτοιες αναφορές είναι σύνηθες φαινόμενο;
Δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου παρόμοια αναφορά, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχει συμβεί. Υπάρχουν όμως πάρα πολλά παραδείγματα, όπου οι διοικήσεις προσπαθούν με διάφορους τρόπους, να τρομοκρατήσουν τους εργαζομένους, αποτρέποντάς τους, να κινητοποιηθούν ενάντια σε όλα αυτά τα μέτρα που καταπατούν τα δικαιώματά τους.
Τι αντιδράσεις δημιουργήθηκαν από το περιστατικό μετά την καταγγελία σας;
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων του ΠΑΜΑΚ, συναντήθηκε με τον αξιολογητή και ζήτησε να διαγραφεί η συγκεκριμένη παρατήρηση. Υπήρξε καταγγελία από την Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, προς την Διοίκηση του Πανεπιστημίου ζητώντας επίσης την διαγραφή. Επίσης, το γεγονός κατήγγειλε με ανακοίνωσή της η Τομεακή Οργάνωση ΑΕΙ-ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.
Στο παρελθόν οι εργαζόμενοι αλλά και τα συνδικαλιστικά τους όργανα έχουν αντιδράσει στην αξιολόγηση με τον τρόπο που έχει προωθηθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ποια είναι η άποψή σας μετά και την προσωπική σας εμπειρία;
Πιστεύω ότι το περιεχόμενο της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων δεν έχει καμία σχέση με την επιστημονική και επαγγελματική στήριξη των εργαζομένων στο Δημόσιο και δεν γίνεται για την παροχή αναβαθμισμένων υπηρεσιών. Η αξιολόγηση είναι μέσο εκφοβισμού και υποταγής των εργαζομένων και αποτελεί βασικό εργαλείο για τις απολύσεις στο Δημόσιο. Αυτοί που πιστεύουν σε μια «αξιοκρατική» αξιολόγηση, κατηγορώντας όλους εκείνους που θεωρούμε ότι η αξιολόγηση δεν βασίζεται σε επιστημονικά κριτήρια, φτάνει να δουν πόσο «αξιοκρατική» ήταν η δική μου αξιολόγηση και να καταλάβουν ότι ο στόχος είναι να γυρίσουμε σε εποχές αυταρχισμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων. Να σταματήσουν να έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υπάρξει ένα σύστημα αξιοκρατικής αξιολόγησης, το οποίο θα οδηγήσει και στην απόλυση των «κακών» υπαλλήλων, γιατί στόχος είναι όλοι οι εργαζόμενοι.
Θεωρείτε πως τέτοιου είδους “αρνητικές “αναφορές είναι προάγγελος και εργαλείο για την εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας και στον κλάδο σας;
Όπως προανέφερα, σαφώς και τέτοιου είδους αναφορές είναι ο τρόπος για να δικαιολογήσουν τις απολύσεις στο Δημόσιο. Προσπαθούν να απαξιώσουν το συνδικαλισμό, να αποθαρρύνουν τους εργαζομένους να συμμετέχουν έτσι ώστε να χτυπήσουν το οργανωμένο κίνημα. Στόχος τους είναι να οδηγήσουν σε μια λογική ότι θα αξιολογηθούν όλοι οι εργαζόμενοι και θα απολυθούν αυτοί που δεν αξίζουν. Διευκολύνουν με αυτόν τον τρόπο τον κοινωνικό αυτοματισμό, αφήνοντας να πιστεύουν ότι οι «καλοί» υπάλληλοι δεν θα απολυθούν. Οι εργαζόμενοι όμως δεν θα πρέπει να έχουν αυταπάτες και να αποκαλυφθούν αυτές οι μεθοδεύσεις. Είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η συσπείρωση στα σωματεία. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι αυτά γίνονται για να σωθούν οι λίγοι που έχουν στα χέρια τους το κεφάλαιο και να διαλυθούν οι πολλοί… Η απάντηση που πρέπει να δοθεί είναι μέσω του οργανωμένου αγώνα και της κλιμάκωσης της πάλης ενάντια στα αντεργατικά μέτρα. Πρέπει να παλέψουμε για έναν κρατικό τομέα που θα εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού και όχι τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Δείτε Επίσης: Απίστευτο περιστατικό στο ΠΑΜΑΚ: Η αξιολόγηση ως εργαλείο ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης