Της Κατερίνας Λυμπεροπούλου
Το μπόλιασμα της ποίησης με τον σύγχρονο ήχο τολμά ο μουσικός Δημήτρης Κογιάννης – Post punk new wave αλλά και ζεϊμπέκικο για τους Βάρναλη, Καρυωτάκη, Λαπαθιώτη, Ουράνη, Πολυδούρη και άλλους
Πως θα μπορούσε να αφουγκραστεί κανείς τα λόγια του σκοτεινού Ναπολέοντα Λαπαθιώτη να «ζωντανεύουν» μέσα από ένα νησιώτικο τσιφτετέλι; Η τον ποιητικό λόγο της Μαρίας Πολυδούρη να ηχεί μέσα από ένα μυσταγωγικό ζεϊμπέκικο; Η ακόμα τον βαρύ, μελαγχολικό στίχο του Κώστα Καρυωτάκη να συνοδεύεται από έναν post punk new wave ήχο;
«Είχα μια … καλοπροαίρετη αφέλεια. Συνήθως αντιμετωπίζουμε την ποίηση ως κάτι πολύ ακαδημαϊκό και λόγιο», μας λέει ο Δημήτρης Κογιάννης. «Εγώ απλά προσπάθησα να την κάνω πιο ποπ…»
Κάπου εκεί, στη στροφή του δρόμου όπου η ποίηση συνάντησε τη μουσική ξεκινά το ταξίδι του Δημήτρη Κογιάννη στην ελληνική δισκογραφία. Πως και ο 25χρονος μουσικός πήρε την μεγάλη -στα όρια του τολμήματος- απόφαση να μελοποιήσει μερικούς από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ου αιώνα στο cd «aldebaran», το οποίο σε συνεργασία με τον ηχολήπτη και μουσικό Αδριανό Παπαμάρκου θα κυκλοφορήσει μέχρι τα τέλη του μήνα από τη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία «Μικρός Ηρως» του Αγγελου Σφακιανάκη; «Είχα μια … καλοπροαίρετη αφέλεια», εξηγεί με ένα αδιόρατο χαμόγελο ο Δημήτρης που, σημειωτέον, είναι κάτοχος πτυχίου Αρμονίας, πτυχιούχος ντραμίστας και κιθαρίστας. «Συνήθως αντιμετωπίζουμε την ποίηση ως κάτι πολύ ακαδημαϊκό και λόγιο. «Εγώ απλά προσπάθησα να την κάνω πιο ποπ…»
Ποίηση που ανασάλεψε από τον τυπογραφικό της λήθαργο
Ολα ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια. «Πάντα μ’ άρεσε η ποίηση αλλά εκείνη τη χρονική συγκυρία σκέφτηκα γιατί αντί να γράψω εγώ κάτι (που μάλλον θα έμενε στο συρτάρι) να μην “απευθυνθώ” στους ίδιους τους ποιητές;
«Ζυμώναμε το υλικό σαν παλιοί φουρνάρηδες. Επεφταν οι ιδέες σαν το χαλάζι. Ο Δημήτρης άνοιγε το σακίδιο κι έβγαζε τις μελωδίες σαν να έβγαζε το μεσημεριανό του σάντουιτς»
Μέσα από τους αγαπημένους μου, ποιητές, λοιπόν, σκέφτηκα να ξεχωρίσω εκείνους που πιστεύω ότι έχουν τον πιο διαχρονικό λόγο αλλά και εκείνους με έργο που θα μπορούσα να “πατήσω” πάνω του μουσικές φόρμες», λέει ο Δημήτρης Κογιάννης για το εγχείρημα που αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα, Παρασκευή 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης.
Βάρναλης, Καρυωτάκης, Κύρου, Λαπαθιώτης, Λεοντάρης, Ουράνης, Πολυδούρη και Φιλύρας είναι οι ποιητές που φιγουράρουν στο εξώφυλλο του cd που χωρά μέσα στο ασπρόμαυρο καλαίσθητο βιβλιαράκι με τους στίχους 12 μελοποιημένων ποιημάτων των παραπάνω αλλά και μερικές σκέψεις του Δημήτρη Παπαδημητρίου και του Αγγελου Σφακιανάκη που έκανε την παραγωγή της δισκογραφικής δουλειάς. «Το εγχείρημα με ερέθισε. Πηγαινοερχόμαστε στο στούντιο του Ανδριανού ενάμισι χρόνο τώρα. Ζυμώναμε το υλικό σαν παλιοί φουρνάρηδες. Επεφταν οι ιδέες σαν το χαλάζι. Ο Ανδριανός ψαλίδιζε, έπαιζε τα νυκτά και δοκίμαζε τα πάντα. Ο Δημήτρης άνοιγε το σακίδιο κι έβγαζε τις μελωδίες σαν να έβγαζε το μεσημεριανό του σάντουιτς. Ποιήματα, λέξεις που κρύβονταν καρφωμένες σε βιβλία και βιβλιοθήκες ανασάλεψαν από τον τυπογραφικό τους λήθαργο…»
Εθνικοί ήχοι και δώδεκα ερμηνευτές
Ποιοι ήχοι έφεραν εις πέρας αυτό το δύσκολο έργο; «Μουσικές με έθνικ στοιχεία. Ολων των ειδών οι μουσικές», απαντά ο Δημήτρης Κογιάννης. «Από ρεμπέτικα τραγούδια έως βαλκανική μουσική, κι από funk, έως ρέγγε και ηπειρώτικο». Με επιρροές από τα «Διάφανα Κρίνα» έως μουσικούς δημοτικών τραγουδιών, στο «aldebaran» θα συναντήσει κανείς ηλεκτρικές κιθάρες και ροκ «γυρίσματα» αλλά και τον ακατέργαστο ήχο του αυθεντικού λαϊκού κλαρίνου. Τραγουδά μια πλειάδα περισσότερο και λιγότερο γνωστών φωνών: Απόστολος Ρίζος, Μίλτος Πασχαλίδης, Γιώτα Νέγκα, Καίτη Κουλιά, Βασίλης Σκουλάς, Ρίτα Αντωνοπούλου, Δημήτρης Καρράς, Δημητράκης Ramone, Βιολέτα Φιλίππου, Λένα Αλκαίου, Μαρία Κουταβά και Αδριανός Παπαμάρκου.
Μα τι σημαίνει αλήθεια «aldebaran»; «“Αλτεμπαράν” ονόμαζαν οι Αραβες τον αστέρα α του αστερισμού του Ταύρου. Η απόστασή του από τη Γη είναι περίπου 65,1 έτη φωτός», εξηγεί ο εμπνευστής της νέας δουλειάς. Κάπως έτσι τα άστρα «κολλούν» με την ονειροπόληση κι εκείνη με τη σειρά της με την ποίηση. Που μας επιτρέπει να κυνηγούμε τα όνειρά μας. Οπως εκείνο του Δημήτρη Κογιάννη που έγινε πραγματικότητα.
Πηγή: thetoc.gr