Η Ευκαρπία είναι ένα άλλο «γαλατικό χωριό» στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Ενα «χωριό» που αντιστέκεται για πολύ καιρό σθεναρά και – μέχρι σήμερα- αποτελεσματικά στα σχέδια της τοπικής ηγεσίας του «γαλαζοπράσινου μνημονιακού αυτοδιοικητικού μπλόκ» και του «λόμπι» της καύσης των απορριμμάτων, που σκοπεύουν να «φυτέψουν» ένα φαραωνικού τύπου Σταθμό Μεταφόρτωσης (σύμμεικτων) Απορριμμάτων (ΣΜΑ) ως αναγκαίο κρίκο για την ολοκλήρωση των σχεδίων τους. Ο αγώνας των κατοίκων της Ευκαρπίας Θεσσαλονίκης μέχρι σήμερα είχε αποτέλεσμα γιατί ήταν μαζικός, ενωτικός και αυτόνομος και είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός γνήσιου λαϊκού κινήματος με τέσσερα χαρακτηριστικά:
Α. Ταξικά, διότι τα «θύματα» αυτού του έργου ανήκουν στα λαϊκά στρώματα και κατοικούν στη Δυτική Θεσσαλονίκη, η οποία είναι σε σχέση με το κέντρο και τα ανατολικά κοινωνικά και περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη. Για το «γαλαζοπράσινο μπλοκ» π.χ. θα ήταν αδιανόητο να στηθεί ένας τέτοιος ΣΜΑ στο Πανόραμα ή στα όρια του κεντρικού δήμου. Αλλωστε ο «καθώς πρέπει» δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης, επειδή φοβήθηκε ότι οι κάτοικοι θα του χαλούσαν τα σχέδια να στείλει για «αμπαλάζ» το 40% του όγκου των απορριμμάτων του «ευγενούς» κεντρικού δήμου στον ΣΜΑ, τους αποκάλεσε δημόσια συλλήβδην «παλιανθρώπους»
Β. Περιβαλλοντικά, διότι αποκρούουν την προφανή υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής και εμποδίζουν τα σχέδια για τη «θερμική επεξεργασία» (βλ. καύση) σύμμεικτων απορριμμάτων (νεκρά ζώα, πλαστικά, οργανικά κατάλοιπα, μέταλλα, γυαλί, τοξικά, χαρτί, τοξικές ουσίες κ.λπ.), που θα έχει αποτέλεσμα την έκλυση διοξίνης (καρκίνοι, τερατογενέσεις κ.λπ.). Δηλαδή υπερασπίζονται τη ζωή απέναντι στον θάνατο! Αν δεν γίνει αυτός ο φαραωνικός ΣΜΑ, δεν θα προχωρήσει η υλοποίηση των σχεδίων των «αυτοδιοικητικών υπαλλήλων» της τρόικας για τη «θερμική αξιοποίηση» των σύμμεικτων απορριμμάτων. Με τη λειτουργία ενός τέτοιου ΣΜΑ εγκαταλείπονται και τα σχέδια για προώθηση της διαλογής των απορριμμάτων στην πηγή, του διαχωρισμού τους, της «κομποστοποίησης» με σκοπό την ελαχιστοποίηση του όγκου τους προς όφελος του περιβάλλοντος, καθώς όλα μαζί θα «αμπαλάρονται» για τους «φούρνους» των εργοστασίων καύσης!
Γ. Αυτοδιοικητικά, γιατί υπερασπίζονται το δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών να έχουν ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ γνώμη για την εγκατάσταση έργων «περιβαλλοντικού» χαρακτήρα στην περιοχή τους. Στην περίπτωσή μας, αν και ο τοπικός δήμος (Παύλου Μελά) επανειλημμένα τάχθηκε κατά του έργου, η γνώμη του αγνοείται επιδεικτικά. Το ίδιο αγνοείται και το αποτέλεσμα της διαβούλευσης τόσο αυτής –λειψή και κουτσουρεμένη- που είχε προηγηθεί όσο και αυτής που έγινε ενδιάμεσα και ήταν απολύτως αρνητικό!
Το ίδιο αγνοήθηκαν φυσικά και τα επανειλημμένα ψηφίσματα και αποφάσεις μαζικών γενικών συνελεύσεων που λειτούργησαν άψογα με αμεσο-δημοκρατικές διαδικασίες. Δηλαδή, αγνοείται η ίδια η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
Και τέλος,
Δ. Αντιμνημονιακά, διότι μέσα στους στόχους του Μνημονίου και των πιστών εγχώριων εφαρμοστών του είναι η ποικιλότροπη αξιοποίηση των απορριμμάτων της «αποικίας» Ελλάδα με κάθε μέσο («καύση») και κάθε κόστος αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία των ανθρώπων με σκοπό το «κέρδος» ορισμένων «εθνικών» ή «υπερεθνικών» εργολάβων. Πάντως όχι των απλών πολιτών ή των τοπικών κοινωνιών.
Ο αγώνας των κατοίκων ύστερα από την προσπάθεια «αναζωπύρωσης» των εργασιών κατασκευής του ΣΜΑ εισέρχεται σε μια κρίσιμη φάση.
Εάν το έργο ολοκληρωθεί, θα προχωρήσουν τα σχέδια για την καύση των σκουπιδιών στα όρια της περιοχής με βλαπτικά αποτελέσματα στην υγεία των κατοίκων, δηλαδή «μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί»!
Εάν σταματήσει, μπορεί οι σχεδιασμοί και οι μεθοδεύσεις για τα έργα αυτά να γίνουν ο «πολιτικός τάφος» της ηγεσίας του «γαλαζο-πράσινου αυτοδιοικητικού μπλόκ» της περιοχής, που ήδη έχει επισωρεύσει μεγάλα δεινά στις τοπικές κοινωνίες ή αδρανεί απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις (φτώχεια, ανεργία, υποβάθμιση περιβάλλοντος, παράδοση δημόσιων χώρων σε ιδιώτες κ.λπ.)! Γι’ αυτό η Ευκαρπία και οι κάτοικοί της στον αγώνα τους αυτό δεν θα μείνουν μόνοι! Θα έχουν τη συμπαράσταση ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας που δοκιμάζεται, που αγωνιά, που υπερασπίζεται αξίες και αρχές, που ορθώνει το ανάστημά της και αντιστέκεται.
* Δικηγόρος, μέλος του Δ.Σ. και πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Πηγη: Εφημερίδα των Συντακτών