Πέθανε ο σημαντικός Έλληνας ποιητής Γιάννης Δάλλας σε ηλικία 96 ετών.
Ο Γιάννης Δάλλας εκτός από ποιητής, υπήρξε συγγραφέας, δοκιμιογράφος, πανεπιστημιακός δάσκαλος και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας.
Γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα της Πρέβεζας και σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει λάβει βραβεύσεις από τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία. Το 1987, έλαβε το Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου για το έργο του «Ο ελληνισμός και η θεολογία του Καβάφη». Το 1999 του απονέμεται το κρατικό «Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας» για το σύνολο του έργου του ενώ έχει βραβευτεί και με το Βραβείο δοκιμίου Ιδρύματος Π. Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών (2009) για το βιβλίο του «Σολωμός και Κάλβος».
Ασχολήθηκε συστηματικά με την ποίηση των αρχαίων Λυρικών των αρχαϊκών αιώνων. Το ποιητικό του έργο είναι συγγενικό με αυτό του Μίλτου Σαχτούρη και του Τάκη Σινόπουλου. Διετέλεσε καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και θεωρείται ένας από τους αξιόλογους διανοητές της αριστεράς.
Η ποίησή του μεταφράστηκε αποσπασματικά σε ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρωσικά, Ιταλικά, Αλβανικά) και πληρέστερα ετοιμάζονται για έκδοση προσεχώς οι δύο τελευταίες συλλογές του στα Ισπανικά από την Isabel Garcia Gálvez και εκτενής επιλογή του ποιητικού έργου του στα Ιταλικά από τον Massimo Cazzulo.
Κατά τον Mario Vitti o Δάλλας «ξεκίνησε με θέματα κοινωνικά, ακόμη παρόντα στην Απόπειρα Μυθολογίας (1952), όπου το κακό είναι παντοδύναμο και φρικιαστικό […] ο ποιητής δεν μπορεί να διαχωρίσει τον εαυτό του από τα γεγονότα που υπαινίσσεται (όπως την Καισαριανή κατά την Κατοχή), αλλά αυτά δεν αποτελούν τα μόνα θέματα του.
Από το 1948 έως το 2018 εξέδωσε συνολικά 19 ποιητικές συλλογές μεταξύ των οποίων οι: «Federico Garcia Lorca», «Εφτά πληγές», «Απόπειρα Μυθολογίας» και «Κυκλοδίωκτα». Ακουλούθησαν τα έργα:
«Πόρτες εξόδου». Γιάννενα: Ενδοχώρα, 1962.
«Εξαγορά». Γιάννενα: Ενδοχώρα, 1965.
«Ανατομία». Αθήνα: Κείμενα, 1971.
«Το τίμημα.» Αθήνα: Κείμενα, 1981.
«Ο ζωντανός χρόνος». Αθήνα: Κείμενα, 1985.
«Δόκιμος σε συντεχνία». Αθήνα: Στιγμή, 1986.
«Ο ποιητής και το ποίημα». Φλώρινα: Βιβλιοθήκη Πιτόσκα-Βάρνα, 1988.
«Ποιήματα 1948-1988″. Αθήνα: Νεφέλη, 1990.
«Αποθέτης». Αθήνα: Συνέχεια, 1993. Γαβριηλίδης, 2005.
«Στοιχεία ταυτότητας». Αθήνα: Γαβριηλίδης, 1999.
«Γεννήτριες». Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2004.
«Περίακτος». Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2011.
«Ποιήματα 1988-2013″. Αθήνα: Νεφέλη, 2014.
Υστερόγραφα. Αθήνα: Ηριδανός, 2015.
Πρωθύστερα. Αθήνα: Ηριδανός, 2018.
Ανακοίνωση της Εταιρείας Συγγραφέων για τον θάνατο του Γιάννη Δάλλα
Πάει καιρός που αφέθηκα και περιζώστηκα τη νύχτα ζώστηκα τον ποδήρη της χιτώνα σαν τους πλοκάμους μιας μέδουσας
Με απερίγραπτη θλίψη ενημερωθήκαμε σήμερα για τον θάνατο του Γιάννη Δάλλα, ενός κορυφαίου ποιητή, νεοελληνιστή και μεταφραστή έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.
Στους οικείους του εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια.
Ο βραβευμένος με το βραβείο Διδώ Σωτηρίου της Εταιρείας Συγγραφέων 2019 ποιητής Γιάννης Δάλλας γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας, έχει εκδώσει δεκατρείς ποιητικές συλλογές, ενώ σπουδαία επίσης θεωρείται η συμβολή του στη μελέτη της ελληνικής λογοτεχνίας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα και υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση ως καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Μετείχε στα πρώτα «Καβάφεια» στην Αλεξάνδρεια και έχει προσκληθεί για διαλέξεις και παρουσίαση του έργου του σε πολλά πανεπιστήμια στο εξωτερικό, όπου λειτουργούν Τμήματα Μεταβυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Στα έργα του περιλαμβάνονται πολλές συγκεντρωτικές μελέτες για σημαντικούς Έλληνες λογοτέχνες (Σολωμό, Κάλβο, Θεοτόκη, Καβάφη, Βάρναλη, Φιλύρα, Καρυωτάκη, Σαχτούρη, Αναγνωστάκη κ.ά.), κριτικά βιβλία για την ποίηση και την πεζογραφία και φιλολογικές εκδόσεις. Συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών, έχει μεταξύ άλλων τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).