ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΔΙΔΑΚΤΟΡΩΝ του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ
ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΤΟΥ ΠΤΔΕ ΤΟΥ ΑΠΘ
Ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών και υποψηφίων διδακτόρων του ΠΤΔΕ της Παιδαγωγικής Σχολής του ΑΠΘ στηρίζει την απόφαση της συνέλευσης του ΠΤΔΕ για τριήμερο κλείσιμο του Τμήματος στις 6, 7 και 8 Οκτώβρη και συμμετέχει ενεργά στις όποιες δράσεις διαμαρτυρίας αποφασιστούν.
Στην εποχή του μνημονίου και της τρόικας είναι φανερό πως η δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση είναι μια παραφωνία που δε χωράει στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και των κηδεμόνων της και φροντίζουν με κάθε τρόπο να το δείχνουν απαξιώνοντάς την διαρκώς.
Πρέπει φαίνεται για τη λογική τους οι νέοι/ες δάσκαλοι και δασκάλες να συνηθίσουν από νωρίς ότι οι σπουδές τους πρέπει να γίνονται κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικών πρακτικών ασκήσεων, ελλείψει αποσπασμένων δασκάλων, ότι θα στοιβάζονται σε αίθουσες των διακοσίων το πολύ ατόμων, στην κυριολεξία πεντακόσια άτομα, για να παρακολουθήσουν το μάθημα και να αισθάνονται και τυχεροί αν βρουν χώρο να σταθούν ή να τρέχουν από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη από το ένα μάθημα στο άλλο, αφού το κτίριο της σχολής είναι αδύνατο να τους/τις στεγάσει όλους/ες.
Με βασικές ελλείψεις σε διδακτικά αντικείμενα αφού δεν προκηρύσσονται αντίστοιχες θέσεις κι έτσι 30 μέλη ΔΕΠ καλούνται να διδάξουν 2000 και πλέον φοιτητές/τριες.
Προφανώς για τη λογική της κυβέρνησης όσο πιο νωρίς εμπεδώσουν αυτή τη λογική οι μελλοντικοί δάσκαλοι/ες τόσο πιο ανώδυνη και αναμενόμενη ταυτόχρονα θα είναι γι’ αυτούς/ες η κατάσταση όταν πολύ γρήγορα( προς το παρόν τουλάχιστον) θα κληθούν να διδάξουν ως ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί και οι ίδιοι/ες σε αντίστοιχες συνθήκες στα δημόσια σχολεία.
Το είδαμε και φέτος με την έναρξη της πρώτης μετά μνημονίου σχολικής χρονιάς με τις συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων μετρώντας ψυχρά αριθμούς ( κεφάλια δηλαδή) κι όχι μαθητές και μαθήτριες με συγκεκριμένες εκπαιδευτικές ανάγκες.
Το βλέπουμε καθημερινά στη δουλειά μας στα άθλια κτίρια όπου στοιβάζονται στα θρανία, για περισσότερες ώρες από φέτος χάριν του Νέου Σχολείου, χιλιάδες εξάχρονα κι εφτάχρονα παιδιά για να εμπεδώσουν από όσο πιο νωρίς γίνεται τι τα περιμένει κι αυτά στο μέλλον.
Το βλέπουμε στους/στις ελαστικά απασχολούμενους/ες πλέον εκπαιδευτικούς που μπορεί να διδάσκουν μέχρι και σε έξι σχολεία εβδομαδιαίως!
Το βλέπουμε στην καθημερινότητά μας στο σχολείο όπου …τρέμουμε μήπως χαλάσει κάποιο φωτοτυπικό ή εκτυπωτής ή διαδραστικός πίνακας( ναι, χαλάνε κι αυτοί) γιατί δεν υπάρχουν λεφτά να επιδιορθωθούν.
Το βλέπουμε και στις σπουδές μας όταν προσπαθούμε να χωρέσουμε έρευνα, μελέτη και συγγραφή διατριβών στις λίγες ώρες που μας περισσεύουν από την εξοντωτική και απαιτητική δουλειά μας στο σχολείο, αφού οι εκπαιδευτικές άδειες που στόχο είχαν να προάγουν την έρευνα στη δημόσια εκπαίδευση αποτελούν πια παρελθόν.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και για πολλούς ακόμα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε στηρίζουμε τη συγκεκριμένη απόφαση και δηλώνουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι/ες να στηρίξουμε τη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση και ν’ αγωνιστούμε, όπως άλλωστε τόσα χρόνια πράττουμε, να μην περάσουν τα σχέδιά τους για τη διάλυσή της.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ξεφτέρη Ελένη Κάργα Σταυρούλα