in ,

Προβολή του ψυχολογικού θρίλερ «Τα μάτια της Λόρα Μαρς» από την Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3

Προβολή του ψυχολογικού θρίλερ «Τα μάτια της Λόρα Μαρς» από την Κινηματογραφική Λέσχη των Εργαζομένων της ΕΡΤ3

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕMΕΣ μπαίνουν στην καρδιά του θερινού τους προγράμματος με το αφιέρωμά τους Μεταμοντέρνο νουάρ. Οι 5 ταινίες του αφιερώματος, εκ των οποίων οι 2 μνημειώδεις και αρχετυπικές, ενώνουν τα όρια ενός σπουδαίου κινηματογραφικού είδους που οι πρωτοπόροι του (Χίτσκοκ-Γουέλς) κινήθηκαν πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή τους για να στεριώσουν ένα είδος που λειτουργεί διαχρονικά: ενσωματώνει στοιχεία ταξικά, κοινωνικά, ψυχανάλυσης, ψυχοπαθολογίας, συμβολισμούς και συρράπτει το μελό, το αστυνομικό φιλμ, το ψυχολογικό φιλμ, την ταινία μυστηρίου αλλά και την ανθρώπινη αγωνία και αναμονή.

Πρώτη προβολή του αφιερώματος τη Δευτέρα 25 Ιουνίου στις 21:30 στο θερινό σινεμά ΑΠΟΛΛΩΝ (Σαρανταπόρου 4 – Βασ. Γεωργίου, τηλ. 2310828642) το ψυχολογικό θρίλερ του Ίρβιν Κέρσνερ Τα μάτια της Λόρα Μαρς (ΗΠΑ, 1978, έγχρωμη, 104’). Παίζουν: Φέι Ντάναγουεϊ, Τόμι Λι Τζόουνς, Μπραντ Ντούριφ, Ρενέ Ομπερζονουά, Ραούλ Τζούλια.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση από το Horromovies.gr. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο μάθημα για τον κινηματογράφο θα είναι: Ο πρόδρομοι του αμερικανικού ψυχοπαθολογικού θρίλερ.

Μια επιτυχημένη φωτογράφος βασανίζεται από ένα μεταφυσικό χάρισμα αφού μέσα από τα μάτια ενός παρανοϊκού δολοφόνου βλέπει τους φόνους φίλων και συνεργατών της.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου που θεωρείται αμερικανική εκδοχή των ιταλικών giallo, το οποίο διαφοροποιείται ελαφρώς προσθέτοντας λίγες δόσεις μεταφυσικής. Το μεταφυσικό στοιχείο έγκειται στην ενορατική ιδιότητα της ηρωίδας, η οποία βλέπει μέσα από τα μάτια ενός κατά συρροή δολοφόνου τους φρικτούς φόνους που διαπράττει.

Η Ντάναγουεϊ υποδύεται τη Λόρα Μαρς, μια επιτυχημένη φωτογράφο με προκλητικό έργο που επικεντρώνεται σε φωτογραφίες μόδας σε βίαιο φόντο. Άλλοτε τα μοντέλα παριστάνουν τους νεκρούς, άλλοτε μαλλιοτραβιούνται με φόντο φλεγόμενα αυτοκίνητα και αυτή η συνταγή φαίνεται να δουλεύει μια χαρά για την καριέρα της. Η ηρωίδα όμως βασανίζεται και από ένα μεταφυσικό χάρισμα -ή ορθότερα κατάρα- αφού σε ανύποπτες στιγμές η όρασή της μεταφέρεται στα «μάτια» ενός παρανοϊκού δολοφόνου και βλέπει μέσα από αυτά τους φόνους φίλων και συνεργατών της. Και σα να μην έφτανε αυτό, η δύστυχη Λόρα καταλαβαίνει ότι και η ίδια έχει γίνει στόχος του παρανοϊκού. Στη ζωή της μπλέκεται επίσης ένας αστυνομικός (Τζόουνς) ο οποίος προσπαθεί να εντοπίσει τον δράστη και να την προστατέψει.

Αρχικά τον ρόλο της Λόρα Μαρς επρόκειτο να υποδυθεί η γνωστή τραγουδίστρια Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, αλλά η εκκεντρική υπόθεση την απέτρεψε. Τελικά συνεισέφερε στο φιλμ με το τραγούδι «Prisoner», που ακούμε κατά την έναρξη.

Η ταινία έχει ρυθμό, σασπένς, μυστήριο και ταυτόχρονα διακρίνεται για την καλλιτεχνική της αρτιότητα μέσω των φωτογραφιών μοντέλων σε στιλάτο background. Κάθε φορά που η ηρωίδα βλέπει τα μοιραία οράματα λαμβάνουμε τρομάρες από την ανατριχιαστική μουσική που συνοδεύει τα κοντινά πλάνα στα κατατρομαγμένα μάτια της. Επιπλέον το φιλμ μας ανεβάζει με διασκεδαστική disco μουσική στέλνοντάς μας κατευθείαν στο κλίμα των 70s χωρίς να στερεί από την πλοκή τον απειλητικό χαρακτήρα. Η Ντάναγουεϊ και ο Τζόουνς σίγουρα δεν δίνουν την ερμηνεία της ζωής τους, αλλά τουλάχιστον δείχνουν ορεξάτοι και κυρίως χάρη σ’αυτούς αποκτά μια λάμψη το φιλμ.»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ «ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΛΟΡΑ ΜΑΡΣ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μη χάσετε Τα μάτια της Λόρα Μαρς είναι:

  1. Για το εξαιρετικό σενάριο του Τζον Κάρπεντερ, που αναδεικνύει στοιχεία και της δικής του έμμονης προβληματικής για το Κακό.
  2. Για τον ρόλο της Φέι Ντάναγουεϊ, που στα 37 της βρίσκεται στην πλήρη συναισθηματική της ωριμότητα και αναδεικνύει ένα ρόλο γεμάτο πικρία.
  3. Για τον πρώτο μεγάλο ρόλο του Τόμι Λι Τζόουνς, που εντυπωσιάζει με το βάθος και την τραγικότητα του.
  4. Για το εκπληκτικό τραγούδι της Μπάρμπαρα Στρέιζαντ Prisoner που έγινε μεγάλη επιτυχία.
  5. Για τη φανταστική φωτογραφία του Βίκτορ Κέμπερ, που αναδεικνύει πλήρως την ατμόσφαιρα υπόγειας καχυποψίας που υπάρχει στο φιλμ.
  6. Για τα εκπληκτικά ντεκόρ και κοστούμια που αναδεικνύουν πλήρως την εικόνα του κόσμου της μόδας.
  7. Για την κριτική που ασκείται στα παρασκήνια της μόδας.
  8. Γιατί ενώ βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 που τελειώνει το κατά κάποιο τρόπο άγριο και ακατέργαστο Cinema giallo, βλέπουμε μια σαφώς κομψότερη αμερικανική εκδοχή, πρόδρομο του σύγχρονου ψυχοπαθολογικού θρίλερ.
  9. Για να συγκρίνουν οι σινεφίλ την ταινία με το Τέσσερις μύγες σε πράσινο βελούδο (1971) του Ντάριο Αρτζέντο, ηγετικής φυσιογνωμίας του cinema giallo.
  10. Για την ανάδειξη μιας ταινίας σε γεγονός σε μια εποχή που ο κόσμος δείχνει ότι αναζητεί κάτι το καινούργιο, προετοιμάζοντας μας για τη μετά από 13 χρόνια Σιωπή των αμνών.

Υ.Γ. Τη Δευτέρα 2 Ιουλίου στις 21:30 η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ προβάλλουν στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το ψυχολογικό θρίλερ Ρεβέκκα (1940).

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

#Φωτοσχόλιο_στο_alterthess

Ilovica: Το ψηλότερο φράγμα τοξικών αποβλήτων θα φτιαχτεί στην γειτονιά μας