Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕMΕΣ προβάλλουν ως κλείσιμο του μικρού αφιερώματός τους 100 χρόνια από τη γέννηση του Ζαν Πιέρ Μελβίλ τη Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου στις 21:30 στο θερινό σινεμά ΑΠΟΛΛΩΝ (Σαρανταπόρου 4 – Βασ. Γεωργίου, τηλ. 2310828642) το νεονουάρ του Ο μεγάλος τυχοδιώκτης (Γαλλία, 1963, έγχρωμη, 102’). Παίζουν: Ζαν Πολ Μπελμοντό, Σαρλ Βανέλ, Μισέλ Μερσιέ, Στεφανία Σαντρέλι.
Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου έντυπη ανάλυση θα διανεμηθεί στους θεατές, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.
Το προς συζήτηση θέμα στο σεμινάριο για τον κινηματογράφο θα είναι: Τα μεγάλα δίπολα στο σινεμά: Σχέσεις πατέρα-γιου και αντίθεσης-μύησης.
Ένας πρώην αλεξιπτωτιστής αναλαμβάνει σωματοφύλακας ενός σκοτεινού γέρου τραπεζίτη. Όταν θα αποκαλυφθεί μια μεγάλη απάτη του δεύτερου, θα αναγκαστούν να φύγουν μαζί στο εξωτερικό.
Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Ένας καλογυμνασμένος πρώην αλεξιπτωτιστής γίνεται μέτριος μποξέρ και στη συνέχεια αναλαμβάνει σωματοφύλακας ενός διάσημου, αλλά σκοτεινού, γέρου τραπεζίτη. Όταν θα αποκαλυφθεί μια μεγάλη απάτη του δεύτερου, θα αναγκαστούν να φύγουν μαζί στο εξωτερικό και για να αποφύγουν τη σύλληψη και για να παραλάβουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό που εκείνος είχε κρύψει. Ακολουθούν περιπέτειες και αντιπαραθέσεις μεταξύ τους, που φτάνουν στο σημείο της εχθρότητας και αντιπαλότητας.
Μια από τις πλέον αταξινόμητες και άγνωστες, αλλά υπέροχες, ταινίες του Μελβίλ, που διαθέτει μόνο κάποια ίχνη νουάρ, αλλά ιδίως είναι μια μοραλιστική σπουδή με στοιχεία κοσμοπολίτικης περιπέτειας. Όπως στις ταινίες Ο εφημέριος (1961) και Η σιωπή της θάλασσας (1949), ο Μελβίλ προσεγγίζει πολύ και αναπαράγει τέλεια την προβληματική του Μπρεσόν. Παράλληλα, υπάρχουν στοιχεία όπως η σχέση πατέρα-γιου, σοφίας-ανεμελιάς, ωριμότητας-επιπολαιότητας. Να μην περάσει απαρατήρητη και μια μικρή αναφορά στον Κάφκα, ενώ οι προβληματισμοί τύπου Αντονιόνι για την αδυναμία ανθρώπινης επικοινωνίας είναι φανεροί. Η εκδοχή ότι «επικοινωνώ σημαίνει ότι μέρος της κουλτούρας μου γίνεται κουλτούρα του άλλου» είναι πολύ σωστή, μια και στην αντίθετη περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος που μπορεί να φτάσει μέχρι το θάνατο (δες και τις επόμενες ταινίες του Ρεγκ). Οι αφηγηματικοί ρυθμοί είναι αργοί, ο διάλογος πυκνός, ενώ φανταστικοί στην κυριολεξία είναι οι ρόλοι του πατριάρχη του γαλλικού σινεμά Σαρλ Βανέλ και του ανερχόμενου τότε Ζαν Πολ Μπελμοντό. Τα σκυθρωπά ντεκόρ αντικατοπτρίζουν την ψυχική διάθεση των ηρώων, ενώ ο Ανρί Ντεκέ, με μια πεσμένη φωτογραφία και χαμηλούς φωτισμούς, καταγράφει το ψυχικό τοπίο των ηρώων, αλλά και την περιρρέουσα ιστορία που σκοντάφτει πριν να συναντηθεί με το νέο. Επιγραμματικά, μια από τις πλέον σπουδαίες δημιουργίες όλων των εποχών, που αντιστέκεται στην ταξινόμηση.»
ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟΝ «ΜΕΓΑΛΟ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΗ»
Εξάλλου, 10 λόγοι για να μη χάσετε τον Μεγάλο Τυχοδιώκτη είναι:
Γιατί πρόκειται για μια από τις πιο αταξινόμητες και άγνωστες ταινίες του Μελβίλ.
Γιατί ο Μελβίλ ξεκινάει από ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα του Ζορζ Σιμενόν και καταλήγει σε ένα εξαιρετικό σενάριο που απομειώνει το αστυνομικό στοιχείο.
Για τις αναφορές σε Κάφκα, Αντονιόνι και Ρεγκ.
Για τα δίπολα πατέρας-γιος, σοφία-ανεμελιά, ωριμότητα-επιπολαιότητα.
Για την εξαιρετική εκδοχή του τι σημαίνει ουσιαστικά επικοινωνία, επειδή όταν δε συμβαίνει, παράγονται εχθρικές μορφές κουλτούρας.
Γιατί τα σκυθρωπά ντεκόρ, η “πεσμένη” φωτογραφία του Ανρί Ντεκέ και οι φωτισμοί δεν είναι απλά μια αίσθηση ωραιοποίησης αλλά μετατρέπεται σε σημασία.
Για την εξαιρετική άποψη του τι σημαίνει εξέλιξη και πόσο δύσκολα γεννιέται.
Γιατί για να νιώσουμε καλύτερα το νόημα της ταινίας, πρέπει να ειδωθεί σε σχέση με τον μοραλίστα Ρομέρ και τον υπαρξιακό φιλόσοφο Καμί.
Γιατί η ταινίας πρέπει να ειδωθεί και με τις δύσκολες ασπρόμαυρες ταινίες του Μελβίλ Ο εφημέριος και Η σιωπή της θάλασσας, αλλά και τη Μεγάλη στρατιά των αφανών ηρώων.
Γιατί η ταινία, σύμφωνα με το αίτημα του σύγχρονου σινεμά, ξεφεύγει από την ταξινόμηση και είναι ταυτόχρονα μια κοσμοπολίτικη περιπέτεια, ένα φιλμ νουάρ και μια αστυνομική ταινία.
Υ.Γ. Τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου στις 21.30 η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ προβάλλουν στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 ως άνοιγμα του νέου αφιερώματός τους Παρεκτροπές το αισθηματικό δράμα Μια αγάπη γεννιέται (1984).
ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΡΤ3-ΚΕΜΕΣ
ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΙΣ 21.00 ΣΤΟ ΒΑΚΟΥΡΑ1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 2310233665).
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ
25/9 ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ (FALLING IN LOVE) του Ούλου Γκρόσμπαρντ, με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Μέριλ Στριπ, ΗΠΑ, 1984, έγχρωμη, 106′, David di Donatello Kαλύτερης Ξένης Ηθοποιού
2/10 Η ΤΡΟΤΕΖΑ (ΙRMA LA DOUCE) του Μπίλι Γουάιλντερ, με τους Σίρλεϊ Μακλέιν και Τζακ Λέμον, ΗΠΑ, 1963, έγχρωμη, 147′, Όσκαρ Μουσικής και Χρυσή Σφαίρα Ά γυναικείου ρόλου
9/10 ΛΟΛΙΤΑ (LOLITA) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, με τους Σου Λάιον και Τζέιμς Μέισον, ΗΠΑ, 1962, ασπρόμαυρη, 153′, Χρυσή Σφαίρα Υποσχόμενης Ηθοποιού στη Σου Λάιον
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΛΟΥΚΙΝΟ ΟΠΩΣ ΒΙΣΚΟΝΤΙ
16/10 ΔΙΑΒΟΛΙΚΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ (OSSESSIONE) με τους Μάσιμο Τζιρότι και Κλάρα Καλαμάι, Ιταλία, 1942, ασπρόμαυρη, 134′, Ειδική Μνεία της Αμερικανικής Εταιρείας Κριτικών
23/10 ΜΠΕΛΙΣΙΜΑ (BELLISSIMA) με τους Άννα Μανιάνι και Βάλτερ Κιάρι, Ιταλία, 1951, ασπρόμαυρη, 115′, Ασημένια Κορδέλα Ά γυναικείου ρόλου από το Ιταλικό Συνδικάτο Κριτικών
30/10 ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ (LE NOTTI BIANCHE) με τους Μαρία Σελ και Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Ιταλία, 1957, ασπρόμαυρη, 102, Αργυρό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας
6/11 Ο ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΣ (ΙL GATTOPARDO) με τους Μπαρτ Λάνκαστερ και Αλέν Ντελόν, Ιταλία, 1963, έγχρωμη, 186′, Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών
13/11 Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ (GRUPPO DI FAMIGLIA IN UN INTERNO) με τους Μπαρτ Λάνκαστερ και Χέλμουτ Μπέργκερ, Ιταλία, 1974, έγχρωμη, David di Donatello Kαλύτερης Ταινίας και Καλύτερου Ξένου Ηθοποιού
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: MAΣ ΚΟΙΤΟΥΝ ΑΠΟ ΨΗΛΑ
20/11 ΖΑΝ ΜΟΡΟ: Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ (LE DOS AU MUR) του Εντουάρ Μολιναρό, με τους Ζαν Μορό και Ζεράρ Ουρί, Γαλλία, 1958, ασπρόμαυρη, 93′
27/11 ΜΑΡΤΙΝ ΛΑΝΤΑΟΥ: ΑΠΙΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ (CRIMES AND MISDEMEANORS) του Γούντι Άλεν, με τους Μάρτιν Λαντάου και Γούντι Άλεν, ΗΠΑ, 1989, έγχρωμη, 104′, Υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και ‘Β ανδρικού ρόλου
4/12 ΤΖΟΡΤΖ ΡΟΜΕΡΟ: ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΕΓΩ (ΤΗΕ DARK HALF) από το μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ, ΗΠΑ, 1993, έγχρωμη, 122′
11/12 ΖΑΝ ΜΟΡΟ: ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ (LES AMANTS) του Λουί Μαλ, με τους Ζαν Μορό και Αλέν Κανί, Γαλλία, 1958, ασπρόμαυρη, 90′, Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας
18/12 ΤΖΟΝ ΑΒΙΛΝΤΣΕΝ: ΣΩΣΤΕ ΤΟΝ ΤΙΓΡΗ (SAVE THE TIGER) του Τζον Άβιλντσεν, με τους Τζακ Λέμον και Τζακ Γκίλφορντ, ΗΠΑ, 1973, έγχρωμη, 100′, Όσκαρ Ά ανδρικού ρόλου
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΓΕΛΙΟ
ΤΕΤΑΡΤΗ 27/12 ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΑΥΤΟ (SOME LIKE IT HOT) του Μπίλι Γουάιλντερ, με τους Μέριλιν Μονρόε και Τζακ Λέμον, ΗΠΑ, 1959, ασπρόμαυρη, 121′, Όσκαρ Κοστουμιών και ΒΑFTA Kαλύτερου Ξένου Ηθοποιού
ΤΡΙΤΗ 2/1/2018 ΞΥΠΟΛΗΤΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ (BAREFOOT IN THE PARK) του Τζιν Σακς, με τους Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τζέιν Φόντα, ΗΠΑ, 1967, έγχρωμη, 106′, Υποψηφιότητα για Όσκαρ Ά γυναικείου ρόλου
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΝΥΧΤΑ
8/1 ΕΚΛΕΙΨΗ (L’ECLISSE) του Μικελάντζελο Αντονιόνι, με τους Αλέν Ντελόν και Μόνικα Βίτι, Ιταλία, 1962, ασπρόμαυρη, 126′, Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών
15/1 ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ (ΤΗΕ REMAINS OF THE DAY) του Τζέιμς Άιβορι, με τους Άντονι Χόπκινς και Έμα Τόμσον, ΗΠΑ, 1993, έγχρωμη, 134′, Υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Ά ανδρικού και Ά γυναικείου ρόλου
22/1 ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ (ΤΗΕ SERPENT’S EGG) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, με τους Λιβ Ούλμαν και Ντέιβιντ Κάρανταϊν, Σουηδία, 1977, έγχρωμη, 119′
29/1 Ο ΚΟΜΦΟΡΜΙΣΤΑΣ (IL CONFORMISTA) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, με τους Ζαν Λουί Τρεντινιάν και Ντομινίκ Σαντά, Ιταλία, 1970, έγχρωμη, 113′, Υποψηφιότητες για Όσκαρ Σεναρίου και Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας
5/2 ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΜΠΡΑΜΣ; (AIMEZ-VOUS BRAHMS?) του Ανατόλ Λίτβακ, με τους Ίνγκριντ Μπέργκμαν και Ιβ Μοντάν, από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Φρανσουάζ Σαγκάν, Γαλλία, 1961, ασπρόμαυρη, 120′
12/2 Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ (ΑΝΑΤΟΜΥ ΟF A MURDER) του Όττο Πρέμινγκερ, με τους Τζέιμς Στιούαρτ και Λι Ρέμικ, ΗΠΑ, 1959, ασπρόμαυρη, 160′, Υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σεναρίου, Ά και ‘Β ανδρικού ρόλου
19/2 ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ: ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΜΑΣ ΚΡΑΟΥΝ (THE THOMAS CROWN AFFAIR) του Νόρμαν Τζούισον, με τους Στιβ ΜακΚουίν και Φέι Ντάναγουεϊ, ΗΠΑ, 1968, έγχρωμη, 102′, Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα Τραγουδιού
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ
26/2 Η ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ (ΤΗΕ CHASE) του Άρθουρ Πεν, με τους Μάρλον Μπράντο και Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ΗΠΑ, 1966, έγχρωμη, 135′
5/3 ΤΖΟΥΛΙΑ (JULIA) του Φρεντ Τσίνεμαν, με τους Τζέιν Φόντα και Βανέσα Ρεντγκρέιβ, ΗΠΑ, 1977, έγχρωμη, 117′, Όσκαρ Σεναρίου, Β’ ανδρικού και ‘Β γυναικείου ρόλου
12/3 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΗΛΙΟ (ΤΗΕ ΜΑΝCHURIAN CANDIDATE) του Τζον Φρανκενχάιμερ, με τους Φρανκ Σινάτρα και Λόρενς Χάρβεϊ, ΗΠΑ, 1962, ασπρόμαυρη, Χρυσή Σφαίρα ΄Β γυναικείου ρόλου
19/3 Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ (ΤΗΕ CONVERSATION) του Φράνσις Φορντ Κόπολα, με τους Τζιν Χάκμαν και Τζον Καζάλε Ντιβάλ, ΗΠΑ, 1974, έγχρωμη, 113′, Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών
26/3 Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ (ΒΕΗΟLD A PALE HORSE) του Φρεντ Τσινεμαν, με τους Γκρέγκορι Πεκ και Άντονι Κουίν, ΗΠΑ, 1964, ασπρόμαυρη, 118′
2/4 ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Η ΒΙΤΡΙΝΑ (ΤΗΕ FRONT) του Μάρτιν Ριτ, με τους Γούντι Άλεν και Ζίρο Μόστελ, ΗΠΑ, 1976, έγχρωμη, 95′, Υποψηφιότητα για Όσκαρ Σεναρίου
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΓΥΝΑΙΚΕΣ
10/4 ΤΡΙΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ: Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (L’HOMME QUI AIMAIT LES FEMMES) του Φρανσουά Τρυφό, με τους Σαρλ Ντενιέ και Μπριζίτ Φοσέ, Γαλλία, 1977, έγχρωμη, 120′, Υποψηφιότητα για Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου
16/4 ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (WOMEN IN LOVE) του Κεν Ράσελ, με τους Άλαν Μπέιτς και Γκλέντα Τζάκσον, Βρετανία, 1969, έγχρωμη, 131′, Όσκαρ Ά γυναικείου ρόλου
23/4 ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ (ΙΝΤΕRIORS) του Γούντι Άλεν, με τους Ντάιαν Κίτον και Τζέραλντιν Πέιτζ, ΗΠΑ, 1978, έγχρωμη, 93′, Υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Ά και ΄Β γυναικείου ρόλου
30/4 ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΗΣ ΤΣΑΪΝΑ ΜΠΛΟΥ (CRIMES OF PASSION) του Κεν Ράσελ, με τους Κάθλιν Τέρνερ και Άντονι Πέρκινς, ΗΠΑ, 1984, έγχρωμη, 112′
7/5 3 ΓΥΝΑΙΚΕΣ (3 WOMEN) του Ρόμπερτ Όλτμαν, με τους Σέλεϊ Ντιβάλ και Σίσι Σπέισεκ, ΗΠΑ, 1977, έγχρωμη, 124′, Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ
14/5 ΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ (BUDDY BUDDY) του Μπίλι Γουάιλντερ, με τους Τζακ Λέμον και Γουόλτερ Ματάου, ΗΠΑ, 1981, έγχρωμη, 96′
21/5 Ο ΦΑΝΦΑΡΟΝΟΣ (IL SORPASSO) του Ντίνο Ρίζι, με τους Βιτόριο Γκάσμαν και Ζαν Λουί Τρεντινιάν, Ιταλία, 1962, ασπρόμαυρη, 105′, David di Donatello Kαλύτερου Ηθοποιού
28/5 ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ: ΕΝΑ ΤΡΕΛΟ, ΤΡΕΛΟ ΘΗΡΙΟΤΡΟΦΕΙΟ (ΑΝIMAL HOUSE) του Τζον Λάντις, με τους Τζον Μπελούσι και Τομ Χαλς, ΗΠΑ, 1978, έγχρωμη, 109′
4/6 ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ (LE GRANDE VADROUILLE) του Ζεράρ Ουρί, με τους Μπουρβίλ και Λουί ντε Φινές, Γαλλία, 1966, έγχρωμη, 132′, Ιταλικό Χρυσό Πιάτο Καλύτερης Ταινίας
Θερινή εκκίνηση στο Σινέ Απόλλων
11/6 EΦΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΓΟΥΡΑ (SEVEN YEAR’S ITCH) του Μπίλι Γουάιλντερ, με τους Μέριλιν Μονρόε και Τομ Γιούελ, ΗΠΑ, 1955, έγχρωμη, 105′, Χρυσή Σφαίρα Ά ανδρικού ρόλου
18/6 ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ (I MOSTRI) του Ντίνο Ρίζι, με τους Ούγκο Τονιάτσι και Βιτόριο Γκάσμαν, Ιταλία, 1963, ασπρόμαυρη, 121′, Ιταλικό Χρυσό Κύπελλο Καλύτερου Ηθοποιού
25/6 ΦΙΛΗΣΕ ΜΕ, ΚΟΥΤΕ (KISS ME, STUPID) του Μπίλι Γουάιλντερ, με τους Ντιν Μάρτιν και Κιμ Νόβακ, ΗΠΑ, 1964, έγχρωμη, 125′