Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕMΕΣ συνεχίζουν το αφιέρωμά τους Μας κοιτούν από ψηλά και προβάλλουν προς τιμήν του ηθοποιού Μάρτιν Λαντάου τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου στις 21:00 στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 231023365) το κοινωνικό δράμα του Γούντι Άλεν Απιστίες και αμαρτίες (ΗΠΑ, 1989, έγχρωμη, 104’). Παίζουν: Μάρτιν Λαντάου, Γούντι Άλεν, Μπιλ Μπερνστάιν, Αντζέλικα Χιούστον, Άλαν Άλντα, Μία Φάροου.
Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Πάνου Λιάκου. Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.
Το προς συζήτηση θέμα στο σεμινάριο για τον κινηματογράφο θα είναι: Τα αστικά δράματα και τα διλήμματά τους.
Οι παράλληλες ιστορίες δύο αντρών, ενός πλούσιου οφθαλμίατρου και ενός αποτυχημένου σκηνοθέτη, που οι γάμοι τους παιρνούν κρίση και εξελίσσονται με διαφορετικό τρόπο.
Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Το σωτήριον έτος 1989, ο Γούντι Άλεν γυρίζει μια από τις καλύτερες ταινίες του. Το Απιστίες και αμαρτίες είναι ένα φιλμ που μιλάει με επιτυχία για τις έννοιες της ηθικής, της τύχης, αλλά και της πίστης του ατόμου. Τo Απιστίες και αμαρτίες μας εισάγει στο σύμπαν δυο αντρών. Ο ένας είναι πλούσιος οφθαλμίατρος που εδώ και δυο χρόνια διατηρεί εξωσυζυγική σχέση. Η άλλη γυναίκα που έχει μπει στη ζωή του (μια μελαγχολική Αντζέλικα Χιούστον) τον απειλεί πως, αν δεν ξεκαθαρίσει την κατάσταση και δεν μιλήσει στη γυναίκα του, θα της τα αποκαλύψει εκείνη όλα. Μη μπορώντας ο ίδιος να βρει κάποια λύση, ζητάει με μισή καρδιά από τον αδερφό του που είναι άνθρωπος της νύχτας να τον βοηθήσει. Εκείνος προσλαμβάνει κάποιον και τη δολοφονεί και από εκείνη τη στιγμή οι Ερινύες αρχίζουν και καταδιώκουν τον οφθαλμίατρο, στο ρόλο του οποίου βλέπουμε έναν εξαιρετικό Μάρτιν Λαντάου. Διόλου τυχαίο ότι αυτός ακούει στο όνομα Judah. Ο δεύτερος άντρας – με τη μορφή του Γούντι Άλεν – είναι ένας σκηνοθέτης που δεν μπορεί να στεριώσει σε καμία δουλειά εξαιτίας της άρνησής του να συμβιβαστεί με τις επιταγές του συστήματος. Σε ένα πλατό γνωρίζεται με μια βοηθό σκηνοθέτη (Μία Φάροου), την οποία αρχίζει και ερωτεύεται – παρότι παντρεμένος. Σε αντίθεση με τον Λαντάου, ο Άλεν σκέφτεται αμέσως να μιλήσει στη γυναίκα του, αλλά η βοηθός σκηνοθέτη προλαβαίνει και μαγεύεται από τον παραγωγό ταινιών και κουνιάδο του Άλεν. Έτσι, ο χαρακτήρας του Άλεν μένει χωρισμένος, μόνος και με την έμπνευσή του να τον εγκαταλείπει.
Και εδώ ερχόμαστε να εξετάσουμε τους παράγοντες της τύχης, της ηθικής των ηρώων και της ηθικής του σύμπαντος. Γιατί ο μεν πρώτος επιλέγει τη δολοφονία σαν λύση – κάτι εντελώς ανήθικο – και τελικά δεν τον τσακώνει η αστυνομία. Βέβαια, όπως και στο Match Point, έτσι κι εδώ το τίμημα είναι άλλο. Είναι οι τύψεις που καταδιώκουν τον ήρωα, είναι ο φόβος τού να ζεις με ένα τέτοιο βάρος στη συνείδησή σου. Και είναι και η Μέρα της Κρίσης, που κάποτε θα έρθει για όλους. Ο ήρωας του Λαντάου επιθυμεί να τιμωρηθεί, όμως η τύχη τού χαμογελάει και απλά τον αφήνει να προχωρήσει με σημάδια στην ψυχή. Ο δε χαρακτήρας που υποδύεται ο Γούντι Άλεν είναι μια νότα πιο ρομαντικός και αμέσως σκέφτεται να τα παρατήσει όλα και να φύγει μαζί με το κορίτσι που αγαπά. Περισσότερο ηθικός από τον πρώτο ήρωα, αλλά η τύχη δεν θα του χαμογελάσει και θα καταλήξει καραβοτσακισμένος. Τελικά βλέπουμε ότι το δίκαιο και το άδικο δεν υπάρχει μονάχα στους ανθρώπους, αλλά και στους αόρατους κανόνες της τύχης. Τελικά τι είμαστε; Το άθροισμα των επιλογών μας και των αποτελεσμάτων τους, με ολίγη από τη σκόνη της τύχης. Αλλά είτε έχουμε κάνει μεγαλύτερες είτε μικρότερες αμαρτίες το σίγουρο είναι ότι κάποτε θα κριθούμε για αυτό (από το νόμο; από το Θεό; από τους άλλους; από τον ίδιο μας τον εαυτό;).»
ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΙΣ «ΑΠΙΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ»
Εξάλλου, 10 λόγοι για να μη χάσετε τις Απιστίες και αμαρτίες είναι:
- Για τους υποδειγματικούς ρόλους των Γούντι Άλεν και ιδίως του Μάρτιν Λαντάου, που παίζουν φανταστικά, σηματοδώντας συγκεκριμένες καταστάσεις.
- Για τη φανταστική φωτογραφία του Γκόρντον Γουίλις, με εξαιρετικούς φωτισμούς αλλά και απομονώσεις ορισμένων χρωμάτων για σημειολογικούς λόγους.
- Για τα πολύ λειτουργικά αστικά ντεκόρ, που καθορίζουν και τις ταξικές καταβολές των ηρώων.
- Για το συγκλονιστικό τέλος της ταινίας, όπου ο Γούντι Άλεν πιέζει τον θεατή να ταυτιστεί με τον ήρωα του (τον παίζει ο ίδιος).
- Για τα σπουδαία ηθικά διλήμματα που βάζει ο Γούντι Άλεν και μας υποχρεώνει να σκεφτούμε κι εμείς.
- Γιατι ο δημιουργός αποδεικνύει για μια ακόμα φορά τη μεγάλη σινεφιλία του. Με πυρήνα της μυθοπλασίας του ένα θέμα του τυπικού νουάρ, ουσιαστικά πλησιάζει προβληματικές των Ρενουάρ και Λανγκ.
- Γιατί ακόμα μια φορά ο Γούντι Άλεν είναι επηρεασμένος από κορυφαίους Ευρωπαίους δημιουργούς, αυτή τη φορά μπορεί να εκκινεί από τον Αντονιόνι, να διαθέτει λίγο Φελίνι, αλλά ιδίως η προβληματική του είναι μπεργκμανική.
- Γιατί ο Γούντι Άλεν κερδίζει από την κλασική αμερικανική λογοτεχνία την άποψη πως κάποοι είναι γεννημένοι για να χάνουν.
- Γιατί η ταινία μαζί με τα Παντρεμένα ζευγάρια είναι τα καλύτερα σύγχρονα αστικά δράματα (αν εξαιρέσουμε, βέβαια, τις μπεργμανικές επιδόσεις).
- Για το διαχρονικό μήνυμα του φινάλε που ξεπερνά τις ΗΠΑ, θυμίζοντας μεσογειακές καταστάσεις, και ίσως γι’αυτό είναι τόσο δημοφιλής στους Έλληνες σινεφίλ.
Υ.Γ. Τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου στις 21.00 η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ προβαλλούν στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το υπαρξιακό θρίλερ του Τζορτζ Ρομέρο Το σκοτεινό εγώ (1993).