in

OFFSIDE Festival: Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ένα άθλημα

OFFSIDE Festival: Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ένα άθλημα

«Πολλοί πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι θέμα ζωής και θανάτου. Σας διαβεβαίω, είναι πολύ σοβαρότερο».
William “Bill” Shankly, προπονητής της Λίβερπουλ 1959-1974

Η μπάλα, η ενδεκάδα, ο πάγκος, ο προπονητής, οι διαιτητές, το τέρμα, τα αποδυτήρια, η κερκίδα, τα χρώματα της φανέλας, τα συνθήματα. Αρκούν αυτά για να περιγράψουν τι είναι «ποδόσφαιρο»; Μάλλον όχι. Το ποδόσφαιρο έχει τη δύναμη να δημιουργεί «οικογένειες» και ορκισμένους αντιπάλους, να συγκινεί, να μαγεύει, να παθιάζει. Έχει τη δύναμη να καθηλώνει εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο και να γεννά ιστορίες που όσοι τις παρακολούθησαν, τις αφηγούνται για χρόνια. Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι το πιο ομαδικό αλλά ταυτόχρονα το πιο «προσωπικό» ανάμεσα στα αθλήματα.

Αυτή τη φορά λοιπόν, η κινηματογραφική κάμερα κατεβαίνει από την κερκίδα, μπαίνει στα αποδυτήρια, αποτυπώνει με τον πιο ειλικρινή τρόπο τις ιστορίες που έχει να αφηγηθεί ο βασιλιάς των σπορ και το αποτέλεσμα; Το OFFSIDE Festival.

Παίκτες που μάγεψαν οπαδούς και αντιπάλους, προπονητές που καθόρισαν την ιστορία συλλόγων, φίλαθλοι και αθλητικογράφοι, στέκονται μπροστά στην κάμερα και θυμούνται ένδοξες νίκες και συντριπτικές ήττες, μιλούν για συμπαίκτες και αντιπάλους, διοργανώσεις γεμάτες λάμψη και άγνωστα γεγονότα.

H Parenthesis, μετά το IN-EDIT Festival, το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ στον κόσμο, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το OFFSIDE Festival.

Για τρείς ημέρες, από τις 25 μέχρι τις 27 Μαΐου, η Αποθήκη 1 (Λιμάνι), υποδέχεται το πρώτο φεστιβάλ ποδοσφαιρικού ντοκιμαντέρ και το κοινό της Θεσσαλονίκηςέχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει στη μεγάλη οθόνη τις σπουδαιότερες ποδοσφαιρικές ιστορίες όλων των εποχών, από την Κολομβία και τη Βραζιλία, μέχρι την Αγγλία και την Ισπανία. Τα πρώτα ντοκιμαντέρ από το πρόγραμμα του OFFSIDE Festival έχουν ήδη ανακοινωθεί ενώ τις επόμενες ημέρες θα ανακοινωθεί το πλήρες πρόγραμμα.

Το OFF-SIDE Festival δεν είναι ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ.
Είναι ιστορίες για θριάμβους.
Είναι ιστορίες για ομάδες που έγιναν τρόπος ζωής.
Είναι ιστορίες για μορφές που άφησαν εποχή.
Είναι ιστορίες γεμάτες ένταση και πάθος.
Είναι ιστορίες για το ποδόσφαιρο.

Τα ντοκιμαντέρ που έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής είναι τα εξής (το πλήρες πρόγραμμα θα ανακοινωθεί μετά το Πάσχα):

Football Rebels
Gilles Perez and Gilles Rof, 104′, 2012

offside festival

Μακριά από τους προβολείς κατάμεστων γηπέδων, ο Eric Cantona αφηγείται τις ιστορίες πέντε σπουδαίων ποδοσφαιριστών που άφησαν τα γήπεδα για να αντιταχθούν στην κοινωνική αδικία, να στηρίξουν τον αγώνα εναντίον αντιδημοκρατικών καθεστώτων και να υπερασπιστούν κινήματα υπέρ της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων, ρισκάρωντας τη φήμη τους και πολλές φορές τη ζωή τους. Ο Didier Drogba και ο εμφύλιος στην Ακτή Ελεφαντοστού, ο Mekhloufi και η ομάδα του FLN για την ανεξαρτησία της Αλγερίας, ο Predrag Pasic και η πολιορκία του Σεράγεβο, ο Caszely και ο θάνατος του Αλιέντε, ο Socrates και η Κορινθιακή Δημοκρατία. Σε μία εποχή που η βιομηχανία του ποδοσφαίρου μοιάζει να θυσιάζει τα πάντα στο βωμό του κέρδους, οι ιστορίες αυτές θυμίζουν πως ο βασιλιάς των σπορ μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στις κοινωνίες. “Το ποδόσφαιρο δεν είναι το όπιο του λαού.”

Gascoigne
Jane Preston, 90′, 2015

offside festival

Ο Paul Gascoigne θεωρείται από πολλούς ο πιο χαρισματικός Βρετανός μέσος όλων των εποχών. 25 χρόνια μετά την κορυφαία στιγμή της καριέρας του, το μουντιάλ του 1990, ο Gazza αφηγείται την ιστορία από την αρχή, με το δικό του τρόπο: το ξεκινημα στη Newcastle, τα χρόνια στη Λάτσιο και η επιστροφή στην Premier League, οι μεγάλες εμφανίσεις με την φανέλα της εθνικής ομάδας της Αγγλίας (που τον καθιέρωσαν στις καρδιές των Άγγλων φιλάθλων), και οι αυτοκαταστροφικές καταχρήσεις. Ο Gascoigne αφηγείται την ιστορία της γεμάτης -εντός και εκτός γηπέδου- ζωής του ενώ οι Gary Lineker, Jose Mourinho και Wayne Rooney στέκονται στα χαρακτηριστικά εκείνα της γεμάτης πάθος προσωπικότητας και του ποδοσφαιρικού του ταλέντου που τον ανέδειξαν ως έναν από τους πιο σπουδαίους ποδοσφαιριστές της γενιάς του.

I Believe In Miracles 
Jonny Owen 104′, 2015

offside festival

Τον Ιανουάριο του 1975, η Nottingham Forest βρισκόταν στη 13η θέση της Β’ κατηγορίας, 5 βαθμούς πάνω από τον υποβιβασμό και φλέρταρε επικίνδυνα με το να καθιερωθεί ως μία από τις “αόρατες” ομάδες του αγγλικού πρωταθλήματος. Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια όμως, η αδιάφορη για οπαδούς και αντιπάλους ομάδα από το Νότιγχαμ, μετατράπηκε σε βασίλισσα της Ευρώπης, περνώντας όποια ομάδα συναντούσε και πετυχαίνοντας ένα σερί 42 αγώνων αήττητη στο αγγλικό πρωτάθλημα. Όλα αυτά, χάρη στον θρυλικό Brian Clough, έναν από τους πιο χαρισματικούς προπονητές όλων των εποχών. Η επική πενταετία του Clough στον πάγκο της Forest ήταν ένα πραγματικό ποδοσφαιρικό θαύμα που επισφραγίστηκε με την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, δύο League Cups και δύο συνεχόμενων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ενώ καθιέρωσε αιωνίως τον Clough και την ομάδα του στις καρδιές των φιλάθλων της.

The two Escobars
Jeff Zimbalist, Michael Zimbalist , 104′, 2010

offside festival

Ο Pablo Escobar ήταν ο πλουσιότερος, ο ισχυρότερος διακινητής ναρκωτικών στον κόσμο, άτυπος “άρχοντας” του καρτέλ του Medelli­n Cartel. Ο Andres Escobar ήταν ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα της Κολομβίας. Οι δυό τους, δεν είχαν καμία σχέση αλλά οι ζωές τους συνδέθηκαν αναπόφευκτα και μοιραία. Τα -παράνομα- χρήματα του Pablo έκαναν την εθνική ομάδα του Andres σε πρωταθλητές της Ν. Αμερικής, αδιαμφισβήτητα φαβορί στο Μουντιάλ του 1994 στο Λος Άντζελες. Ήταν εκεί, σε ένα ματς κόντρα στις Η.Π.Α. Που ο Andres έκανε ένα από τα πιο καθοριστικά λάθη στην ιστορία του ποδοσφαίρου, βάζοντας το αυτογκόλ που απέκλεισε την ομάδα του από την επόμενη φάση της διοργάνωσης. Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ που συνδέει το ποδόσφαιρο, την πολιτική και την παραπολιτική.

Δημοκρατία σε λευκό και μαύρο
Pedro Asbeg, 90′, 2014

offside festival

Στις αρχές του 1982, όταν το δικτατορικό καθεστώς της Βραζιλίας συμπλήρωνε 18 χρόνια, μία ποδοσφαιρική ομάδα αποφασίζει να εφαρμόσει “δημοκρατία”. Οι Κορίνθιανς, μία από τις ιστορικότερες ομάδες του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος, μιλούν για δημοκρατία, παίρνουν αποφάσεις συζητώντας μεταξύ τους και εμφανίζονται στο γήπεδο έχοντας στις φανέλες τους γραμμένο το σύνθημα “Ψηφίστε στις 15”, παροτρύνοντας τους Βραζιλιάνους να μη διστάσουν να πάνε στις κάλπες. Άτυπος ηγέτης του κινήματος της “Κορινθιακής Δημοκρατίας”, ο Σώκρατες, ένας από τους μεγαλύτερους μεσοεπιθετικούς στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Την ίδια περίοδο η βραζιλιάνικη μουσική σκηνή βρίσκεται στο ζενίθ της. Πολιτική, ποδόσφαιρο και rock n’ roll, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά!

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

“Κάτω από την ίδια στέγη” Της Αλίκης Κοσυφολόγου

Α. Καρίτζης: Ο Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί και όχι να εφαρμόσει μνημόνιο