Η Θεατρική κωμωδία με θέμα τις αναμνήσεις ενός αστέγου στους δρόμους της παλιάς Αθήνας συνεχίζει το ταξίδι της στα καφέ και στα μπαράκια της πόλης μας. Ο κεντρικός ήρωας ,ο άστεγος Μιχάλης, αναπολεί τις νεανικές του στιγμές όταν πρωτοήρθε στην Αθήνα από ένα χωριό του Κιλκίς. Μια διαδρομή ανάμεσα σε πόρνες, σε παλιά ξενοδοχεία, σε αστυνομικούς και κυρίες της υψηλής κοινωνίας που τον έφεραν στο σήμερα..
Κείμενα σκηνοθεσία και ερμηνεία Στέφανος Παρασκευάς.
Στην παράσταση συμμετέχει με χορό και ερμηνεία η Αντιγόνη Επιβατιανού..
Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2013 και ώρα 21..30
Σοφούλη 105 με Κολχίδος 4 Καλαμαριά
Ακολουθούν αποσπάσματα από το κείμενο……
““Κοίτα…! Έφερα και κερί…! Να έχει ατμόσφαιρα.. Ρομαντισμός… ! Χάθηκε ο ρομαντισμός στις μέρες μας … Γεμίσαμε τη ζωή μας με ακριβά τίποτα… Εγώ ένα ξέρω… τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή είναι τζάμπα… “”
“”Είχα κάνει και χάρτες με δρόμους…Φανταστικούς δρόμους , δικούς μου.. Ξεκινούσα πάντα στις δώδεκα το βράδυ.. Όταν όλοι ροχαλίζανε εκνευριστικά.. Και είχε πάντα πανσέληνο.. Για να βλέπω.. Λύκους και τέτοια δεν τα φοβόμουν.. Ούτε το σκοτάδι.. το φως το ήθελα για να μην περδικλώνομαι..””
“”Εκείνο το βράδυ είδα ένα όνειρο.. Είδα τη μάνα μου ντυμένη στα άσπρα να μου κάνει νόημα από μακριά να πάω κοντά της..
-Μαμά.. Μαμά μου.. ! Άπλωσε το χέρι της και μου χάιδεψε το κεφάλι και την πλάτη απαλά…. Έβαλα τα κλάματα από χαρά που την ξαναείδα…. Είναι μεγάλη ευτυχία να κλαις στη σίγουρη αγκαλιά της μάνας..! “”