Η κρίση βαθαίνει παγκόσμια παρά τα σωσίβια και τα επιμέρους σκαμπανεβάσματα. Η «ελληνική τραγωδία» δεν είναι ιδιαίτερο φαινόμενο. «Η συνεχής επίκληση της Ελλάδος ως παράδειγμα προς αποφυγήν συσκοτίζει τα πραγματικά αίτια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης», τονίζει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, σε άρθρο του που φιλοξενεί η φλαμανδόφωνη εφημερίδα De Morgen.
Ο Αμερικανός οικονομολόγος διερευνά κατά πόσον η περίπτωση του Ντιτρόιτ – που ως γνωστόν πριν από μερικές μέρες κήρυξε στάση πληρωμών – μπορεί να παραλληλιστεί με την περίπτωση της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τον Π. Κρούγκμαν, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία θα έπρεπε να έχουν αμελητέο αντίκτυπο σε παγκόσμια κλίμακα, λόγω του περιορισμένου μεγέθους της, που είναι μόλις 1,5 φορά μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του Ντιτρόιτ.
Δυστυχώς, όμως, όπως παρατηρεί, πολλοί διαμορφωτές γνώμης χρησιμοποίησαν την ελληνική κρίση για να επισείσουν τον μπαμπούλα της επαπειλούμενης πτώχευσης, προκειμένου να φέρουν στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης την ανάγκη υλοποίησης πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Για τον διάσημο νομπελίστα, η Ελλάδα αποτελεί μία εντελώς ειδική περίπτωση, από την οποία δύσκολα μπορεί κανείς να αντλήσει διδάγματα σχετικά με το ποια πρέπει να είναι η ενδεδειγμένη οικονομική πολιτική για την υπέρβαση της κρίσης.
Δεν είναι μάλιστα τυχαίο, όπως προσθέτει, ότι ακόμα και στην Ελλάδα τα δημοσιονομικά ελλείμματα δεν αποτέλεσαν παρά ένα μέρος του συνολικότερου προβλήματος. Παρόλα αυτά, συμπληρώνει πως η περίπτωση της Ελλάδας έχει κυριαρχήσει στον δημόσιο διάλογο και παντού ακούγονται απειλές ότι μία χώρα μπορεί ανά πάσα στιγμή να έχει την τύχη της Ελλάδας.
Καταλήγοντας, ο Αμερικανός οικονομολόγος τονίζει:
«Η συνεχής επίκληση της Ελλάδας ως παράδειγμα προς αποφυγήν συσκοτίζει τα πραγματικά αίτια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Επειδή, δε, οι συνταγές που προτείνονται είναι λανθασμένες, οι πιθανότητες η παγκόσμια οικονομία να οδηγηθεί σε ανάκαμψη έχουν συρρικνωθεί σημαντικά».
Ωστόσο, αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι πως ο Π. Κρούγκμαν, αν και έχει σε πολλά δίκιο, υποτιμά πως στο σύγχρονο συγκεντρωποιημένο καπιταλισμό των πολυεθνικών ανά γωνιά της γης, ακόμα και μικρά μεγέθη αποκτούν “συστημική βαρύτητα”, εξαιτίας της τεράστιας αλληλοδιασύνδεσεις, εταιρειών, τραπεζών, ολόκληρων οικονομιών.
Και αυτό που δείχνουν τα πράγματα είναι πως οι ενεξέλεγκτες χρεοκοπίες παραμένουν στην ημερήσια διάταξη, παρά τα κρατικά σωσίβια, καθώς η ρίζα στην παραγωγή εξακολουθεί να είναι προβληματική, ελλειμματική σε επενδύσεις σε συνθήκες φαύλου κύκλου ύφεσης και χρέους.
Πηγή: enet.gr