Θύμα παρανόησης έπεσαν οι αναλυτές που έψαχναν να βρουν νόημα με τις επιλογές του πρωθυπουργού στον χθεσινό ανασχηματισμό. Διέξοδο αναζητούσε και την βρήκε στο παρελθόν. Ανακάλεσε στη μνήμη του την είσοδο της νέας χιλιετίας όταν βρισκόταν σε ένα γραφειάκι μόνος με τον Μουρούτη, χωρίς άλλες έγνοιες από το να μετράνε τις μύγες στο ταβάνι ενώ οι τραπεζικές κάρτες φούσκωναν ως και το πορτοφόλι των μπατίρηδων. Ωραία χρόνια, οι κραδασμοί του χρηματιστηρίου είχαν απορροφηθεί και τα χαμένα γουρουνάκια είχαν ξαναεπιλέξει του μάγους των οικονομικών για να τους αλλάξουν ακόμη και το νόμισμα. Το μαχαίρι που θα τα έγδερνε.
«Γιατί όχι», σκέφτηκε ο πρωθυπουργός «αν ανακαλέσω εκείνη την κλάση υπάρχει μια περίπτωση να ξυπνήσω τις ελπίδες και να φουσκώσω το κουράγιο των πολιτών». Μέσα από τις ομίχλες ξάκρισε το πρόσωπο του Γκίκα Χαρδούβελη που έμοιαζε τόσο, εκείνου του Χριστοδουλάκη, όταν έκανε δηλώσεις για την λεωφόρο του μέλλοντος που άνοιγαν οι εθνικοί εργολάβοι και ήταν στρωμένοι γαρύφαλλα και διόδια.
Οι προσδοκίες του επιβεβαιώθηκαν όταν τηλεφώνησε του Γκίκα, ο οποίος, απαντώντας στην τυπική ερώτηση ευγενείας «πώς είσαι;» απάντησε με το «πάρα πολύ καλά». Τι άλλο να ζητήσεις από το βιογραφικό ενός ανθρώπου η αισιοδοξία του οποίου δεν βρίσκεται ούτε με μικροσκόπιο πλέον σε ολόκληρη τη χώρα.
«Θέλω να μας μεταφέρεις πίσω στο 2000» είπε ο πρωθυπουργός στον Γκίκα, «εύκολο» του απάντησε εκείνος «αφού σώθηκε η Γιούρομπανκ σιγά μην είναι πρόβλημα τα υπόλοιπα». «Δεν πετάγεσαι μια στιγμή από το Μαξίμου που σε θέλω» δεν πρόλαβε να αποσώσει την φράση του και ήταν ήδη στο γραφείο του ο Γκίκας, ροδομάγουλος σαν να είχε ξυριστεί πριν από ένα λεπτό.
«Πρόεδρε» του είπε με τον σεβασμό που απαιτούσαν οι περιστάσεις «είμαι πρόθυμος να συμβάλλω με τις ταπεινές δυνάμεις μου στην επιστροφή στο παρελθόν αλλά έχω έναν όρο, απαράβατο, ειδάλλως δεν δουλεύει η χρονομηχανή και αντί για το έπος των Νιμπελούνγκεν μπορεί να βγούμε στη Νεκρά Θάλασσα των σπρέντς».
«Ότι θέλεις» του είπε ο πρωθυπουργός με κρυφή αγωνία «αρκεί να πάει ο Συριζα στο 4%».
«Να» είπε σεμνά ο Γκίκας, «επειδή μαθαίνω ότι θέλεις να κάνεις σαρωτικό ανασχηματισμό σε παρακαλώ μην αλλάξεις τον Ράιχενμπαχ και τον Φούχτελ με τον Ρεχάγκελ γιατί μπορεί να παρεξηγηθεί ο Σάντος και έχουμε Μουντιάλ μπροστά μας».
«Γαμώ το κεφάλι μου» έκανε αυθόρμητα ο πρωθυπουργός «αυτό δεν το είχα σκεφθεί. Α, ρε Γκίκα, γι αυτό ακουμπούσε πάνω σου κοτζάμ Σημίτης και κάναμε προκοπές εκείνα τα χρόνια».
Όταν ο Γκίκας αποχώρησε ο Μουρούτης που μέχρι τότε παρακολουθούσε σιωπηλός του είπε «Πρόεδρε το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι αν γυρίσουμε στο 2000 μπορεί να χάσουμε τον Άδωνι και τον Βορίδη και τότε θα γυρίσουμε σε ένα γραφειάκι οι δυό μας».
«Βρε Γιώργο» του απάντησε ο πρωθυπουργός «πρέπει να βλέπεις την μεγάλη εικόνα μην εγκλωβίζεσαι. Σκέψου, ντε, ότι η Βίσση θα είναι δεκατέσσερα χρόνια νεώτερη». Εκείνη τη στιγμή ως και ο Μουρούτης αναθάρρησε.