Δραματική χαρακτηρίζεται η κατάσταση στα κέντρα υποδοχής στην Ιταλία, τα οποία έχουν δεχθεί το τελευταίο διάστημα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Ο γενικός διευθυντής της ιταλικής Διεθνούς Αμνηστίας Τζιάνι Ρουφίνι σε συνέντευξή του στον γερμανικό ραδιοσταθμό Deutschlandfunk μίλησε για πρωτοφανή αριθμό προσφύγων.
«Τις τελευταίες μέρες πέρασαν τη Μεσόγειο 8.000 άνθρωποι, οι οποίοι διασώθηκαν από την ακτοφυλακή και μεταφέρθηκαν σε διάφορα υπερπλήρη κέντρα υποδοχής στη Σικελία. Ο μεγάλος αριθμός προσφύγων το τελευταίο διάστημα οφείλεται στην έξαρση των ένοπλων διενέξεων στην Συρία, το Ιράκ, τη Μέση Ανατολή και τη Λιβύη. Στο μεταξύ, παραστρατιωτικές και εγκληματικές οργανώσεις βρίσκονται πίσω από τον έλεγχο της μεταναστευτικής ροής στη Μεσόγειο, ενώ ωθούν συχνά ακόμη και με τη βία ανθρώπους να ανέβουν στα πλοία» τόνισε ο γενικός διευθυντής της ιταλικής Διεθνούς Αμνηστίας.
Ο Τζιάνι Ρουφίνι θεωρεί ωστόσο ότι υπάρχουν τρόποι για να περιοριστεί το μαζικό προσφυγικό ρεύμα προς την Ευρώπη, υπενθυμίζοντας ότι το 70% των προσφύγων που διασώθηκαν το 2014 στην Μεσόγειο κατέθεσαν τελικά αίτηση παροχής ασύλου.
Ζητούμενο η αναθεώρηση του Δουβλίνου 2
«Όσοι ζητούν άσυλο ή θέλουν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους ασφαλείς διόδους», αναφέρει ο Τζιάνι Ρουφίνι. «Για παράδειγμα θα έπρεπε να υπάρχει δυνατότητα αίτησης παροχής ασύλου στις βορειοαφρικανικές πόλεις, στις οποίες συρρέουν κατά κανόνα οι περισσότεροι πρόσφυγες, πριν καν επιβιβαστούν στα πλοία για να διασχίσουν τη θάλασσα. Σχεδόν όλοι οι μετανάστες ή πρόσφυγες προέρχονται από χώρες με δικτατορικά ή αυταρχικά καθεστώτα, όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μόνο έτσι μπορεί να περιοριστεί σημαντικά η εμπορία ανθρώπων».
Ο γενικός διευθυντής της ιταλικής Διεθνούς Αμνηστίας επικρίνει, τέλος, την ευρωπαϊκή συνθήκη «Δουβλίνο 2», ζητώντας την άμεση αναθεώρησή τής:
«Ελπίζω ότι η Γαλλία, η Γερμανία και η Βρετανία θα αποδεχθούν μια αναθεώρηση του Κανονισμού έτσι ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση. Το γεγονός ότι χώρες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία επωμίζονται όλο το βάρος της φροντίδας και περίθαλψης των προσφύγων δεν είναι μόνο άδικο απέναντι στις χώρες αυτές, αλλά και άδικο έναντι των προσφύγων που επιζητούν, συχνά, μόνο την οικογενειακή επανένωση».