Δεν διαθέτει πισίνα, ούτε μινι μπαρ, ούτε μινι σέρβις. Παρ`όλα αυτά είναι το καλύτερο ξενοδοχείο της Ευρώπης. Οι φράσεις αυτές δεν αποτελούν διαφημιστικό μήνυμα ενός νέου ξενοδοχείου αλλά ενός σχετικά νέου εγχειρήματος αλληλεγγύης, στο κατειλλημμένο ξενοδοχείο του City Plaza δίπλα στην πλατεία Βικτωρίας. Ενός εγχειρήματος που δείχνει έναν διαφορετικό δρόμο στον τρόπο προσέγγισης του προσφυγικού στον αντίποδα της λογικής των κλειστών συνόρων, της στρατικοποίησής τους και των κρατικών δομών που στις περισσότερες περιπτώσεις συνιστούν αποθήκες απομονωμένες από τον κοινωνικό ιστό, με τους πρόσφυγες να κρατούνται μακρυά από το βλέμμα των ντόπιων.
Το ξενοδοχείο ήταν επί 7 χρόνια εγκαταλελειμμένο μέχρι που ξαναβρήκε ζωή χάριν στις προσπάθειες 150 αλληλέγγυων πολιτών που αποφάσισαν να το μετατρέψουν σε μια δομή φιλοξενίας.
Ήδη στην δομή διαμένουν 400 πρόσφυγες από την Συρία, το Ιράκ, και το Αφγανιστάν εκ των οποίων οι 176 είναι παιδιά.
Το εγχείρημα ξεκίνησε από την “Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες” που δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο προκειμένου να υποστηρίξει τους πρόσφυγες που ήταν περιπλανώμενοι στους δρόμους της Αθήνας. Οι αλληλέγγυοι-ες λοιπόν που προχώρησαν στην κατάληψη του ξενοδοχείου στις 24 Απριλίου επέλεξαν τους πιο ευάλωτους από αυτούς, οικογένειες με παιδιά που είτε ήταν άστεγοι, είτε εγκαταλελειμμένοι σε σκηνές στο Πειραιά.
Από εκείνη την στιγμή ξεκίνησε ένα πρωτότυπο κοινωνικό πείραμα αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης όπου τόσο οι φιλοξενούμενοι πρόσφυγες όσο και οι αλληλέγγυοι-ες μαγειρεύουν, καθαρίζουν τους χώρους και παίρνουν αποφάσεις από κοινού στις συνελεύσεις που γίνονται τρεις φορές την εβδομαδα και αφορούν ζητήματα που έχουν να κάνουν τόσο με τις άμεσες ανάγκες όσο και με τις πολιτικές διεκδικήσεις των προσφύγων.
Οι διάδρομοι του ξενοδοχείου έχουν μετατραπεί σχεδόν όλοι από τα μικρά παιδιά σε χώρους παιχνιδιού ενώ παράλληλα εντός του ξενοδοχείου λειτουργεί κουζίνα, φαρμακείο, βιβλιοθήκη, κομμωτήριο κ.α. Παράλληλα πρόσφυγες και αλληλέγγυοι-ες έχουν από κοινού καταμερίσει τις εργασίες μέσω των ομάδων μαθημάτων γλωσσών, καθαριότητας, φύλαξης, ιατρικής και νομικής υποστήριξης. Όλες οι ανάγκες καλύπτονται με δωρεές και εθελοντική εργασία, χωρίς κρατική βοήθεια.
“Στην συνέλευση συμμετέχουν εκπρόσωποι από κάθε έναν από τους 7 ορόφους του ξενοδοχείου. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται εκεί. Στις συνελεύσεις αποφασίζονται εκτός από τα καθημερινά και κινητοποιήσεις που αφορούν π.χ. το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την πρόσβαση που πρέπει να βρουν τα μικρά προσφυγόπουλα στα σχολεία. Είναι πολύ σημαντικό οι ίδιοι οι πρόσφυγες να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους “ σημειώνει η Λουκία Κοτρωνάκη, από την ομάδα επικοινωνίας του εγχειρήματος.
Η κατάληψη του City Plaza δεν είναι η μοναδική στην Αθήνα αλλά είναι η μεγαλύτερη όσον αφορά τον αριθμό των φιλοξενούμενων. Από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκαν σχέσεις αλληλεγγύης τόσο με τις υπόλοιπες καταλήψεις που υπάρχουν στην Αθήνα αλλά και με πολιτικές οργανώσεις συνδικάτα εκπαιδευτικών αλλά και ομάδες αλληλέγγυων που ήδη δραστηριοποιούνταν τα προηγούμενα χρόνια στο πεδίο της ένταξης των προσφύγων στην χώρα μας, στην διδασκαλία κτλ.
Την Πέμπτη όλες οι καταλήψεις πραγματοποίησαν μαζί με τους πρόσφυγες κινητοποίηση για το δικαίωμα στην στέγαση, στην μόρφωση με σύνθημα “Θα ζήσουμε μαζί-Αγωνιζόμαστε μαζί”.
Ένας τρόπος συμβίωσης –αντίσταση στην απομόνωση
Ο Alaa Nammoura ζούσε στο Idleb της Συρίας με την σύντροφό του. Έφυγε όπως οι περισσότεροι πρόσφυγες λόγω του πολέμου, πέρασε στην Τουρκία με τα πόδια και από την Λέσβο βρέθηκε στον καταυλισμό στην Ριτσώνα. “Οι συνθήκες εκεί ήταν πολύ δύσκολες αν και γίνονταν προσπάθειες να γίνουν καλύτερες. Παρ`όλα αυτά ήμασταν απομονωμένοι στο δάσος. Έμαθα για το City Plaza μέσω internet και τους ζήτησα να φιλοξενηθώ” τονίζει.
Ο Alaa μένει ήδη τρεις εβδομάδες στο ξενοδοχείο και βοηθάει κάνοντας μαθήματα αγγλικών στα παιδάκια.
“Έχουμε δημιουργήσει ένα κανονικό σχολείο σε μια αίθουσα του 7ου ορόφου. Εδώ πρέπει όλοι να συμμετέχουμε στις εργασίες γιατί αυτό σημαίνει συμβίωση. Εγώ μπορώ να κάνω μαθήματα αγγλικών οπότε όπου και να βρίσκομαι θα το κάνω” λέει ο Alla και συνεχίζει:
“Το όνειρό μου είναι να βρω μια χώρα που θα ζήσω με ασφάλεια και θα μπορώ να εργαστώ. Αυτό που δεν αντέχεται στους καταυλισμούς είναι ο απεριόριστος χρόνος αναμονής. Ακόμη και αν καταφέρει κάποιος να κλείσει ραντεβού μέσω Skype για τις διαδικασίες ασύλου θα πρέπει να περιμένει μήνες”
“Στο City Plaza εκτός από στέγη χτίζεται ένας διαφορετικός τρόπος συμβίωσης που δεν υπήρχε στα camp. Είναι πολύ όμορφο άνθρωποι που μέχρι πριν δεν γνωρίζονταν να αποδεικνύουν ότι μπορούμε να ζήσουμε αλληλέγγυα. Ακόμη και αν κάποια μέρα φύγω από την Ελλάδα σίγουρα θα ξαναγυρίσω γιατί ήδη έχω κάνει πολύ δυνατές φιλίες με κάποιους ανθρώπους. Αυτές τις σχέσεις τις χρειαζόμαστε” καταλήγει.
“Θα ζήσουμε μαζί. Αυτή είναι λογική του εγχειρήματος, να “εκπαιδεύσει” τις τοπικές κοινωνίες και τους ίδιους τους πρόσφυγες στο ότι από εδώ και πέρα θα μένουμε μαζί, θα πηγαίνουμε σχολείο μαζί, θα διεκδικούμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και θα αγωνιζόμαστε μαζί” επανέρχεται η Λουκία και προσθέτει “Οι περισσότεροι από τους φιλοξενούμενους πρόσφυγες είναι κουρασμένοι από το ταξίδι, τους ατελείωτους δρόμους που έπρεπε να διανύσουν αλλά και τα κρατικά κέντρα φιλοξενίας.
“Σκέφτονται τι θα γίνει μετά. Θέλουν φυσικά οι περισσότεροι να φύγουν για άλλες χώρες καταλαβαίνουν όμως πως οι διαδικασίες μπορεί να κρατήσουν πολύ μεγάλο διάστημα. Μέχρι τότε επιθυμούν να δημιουργήσουν μια ανθρώπινη καθημερινότητα. Εμείς από την πλευρά μας πιέζουμε για πιο μακροπρόθεσμες λύσεις, γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των προσφύγων δεν θα μπορέσει να φύγει λόγω της συμφωνίας Ελλάδας -Τουρκίας. Το ξενοδοχείο αποτελεί μια πολιτική πρόταση ένταξης τους και ισότιμης πρόσβασης σε υγεία, παιδεία και δικαιώματα”
Ένα από τα μικρά η και μεγαλύτερα στοιχήματα των αλληλέγγυων που στηρίζουν το City Plaza είναι να αναπτύξουν οι πρόσφυγες σχέσεις με την γειτονιά, που στην αρχή ήταν επιφυλακτικη.
“Από την πρώτη στιγμή τους καλέσαμε να μας στηρίξουν να δημιουργήσουμε κοινό χρόνο μεταξύ μας, μια φυσιολογική ζωή. Αυτό είναι και ο λόγος που την Κυριακή αυτή διοργανώνουμε ρεμπέτικο γλέντι στην πλατεία όπου παράλληλα θα λειτουργήσει κουζίνα και μπαρ” καταλήγει η Λουκία.
Πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε ημέρα δράσης και συνύπαρξης του παιδιών στο Αρχαιολογικό Μουσείου από την ομάδα δημιουργικής απασχόλησης του City Plaza, την Παιδαγωγική Ομάδα «Το Σκασιαρχείο», το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και τα «Πίσω Θρανία» ενώ αντίστοιχη δράση διοργανώθηκε με εκδρομή των μικρών παιδιών στις κατασκηνώσεις του Αγ. Ανδρέα.
Ένας από τους αγώνες που ήδη έχει ξεκινήσει είναι όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς παραμονής τους να εγγραφούν στα σχολεία. Παράλληλα να λειτουργήσουν σε όλα τα σχολεία, όπου φοιτούν πολύγλωσσοι μαθητές και μαθήτριες, τάξεις ενίσχυσης της ελληνομάθειας (τάξεις υποδοχής), ώστε να ενταχθούν ομαλά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Το σύνθημα “αγωνιζόμαστε μαζί, θα ζήσουμε μαζί” γίνεται με αυτόν τον τρόπο, με μικρά αλλά καθημερινά βήματα πράξη και με την συμμετοχή ανθρώπων που δίνουν λίγο ή και περισσότερο χρόνο προκειμένου να αντισταθούν συλλογικά στον αποκλεισμό και την ανισότητα.
Για την υποστήριξη του City Plaza μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης στην σελίδα του στο facebook και στην σελίδα best-hotel-in-europe.eu
Σταυρούλα Πουλημένη
Φωτογραφίες: Βασίλης Μαθιουδάκης