Ένας διαφορετικός τρόπος δράσης
Πέρα από την μετατροπή των τοπικών θεσμών σε μηχανισμούς αυτοδιακυβέρνησης, ο κοινοτισμός διαθέτει επίσης την δυνατότητα να θηλυκοποιήσει την πολιτική με τρόπο που η δράση σε εθνικό επίπεδο δεν είναι σε θέση να το πράξει.
Χθες γνώρισα την Σελήνη ή Τσουράν, όπως είναι το κανονικό της όνομα, που σημαίνει στα κινεζικά Πονεμένη Όμορφη. Ένα καταπληκτικό κορίτσι από μια επαρχιακή πόλη της Κίνας, την Χε Φέι, κοντά στην Σαγκάι, με πληθυσμό 4 εκ. κατοίκους. Η Σελήνη μιλάει πολύ καλά τα ελληνικά, έχει σπουδάσει στη χώρα της Συγκριτική Γλωσσολογία, μελετά την ελληνική λογοτεχνία, και εδώ, στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει τον τελευταίο καιρό, κάνει το διδακτορικό της πάνω σε ένα καταπληκτικό κατά την άποψή μου θέμα: Τις μεταφορές του θανάτου στην ελληνική και στην κινεζική λογοτεχνία.
Μέχρι τη βία που θύμισε μέρες Φράνκο στην Καταλονία, είχε κανείς την αίσθηση πως, με την εξαίρεση του Κυπριακού, ο χάρτης της Ευρώπης είχε παγιωθεί με το τέλος της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Υπήρχε, βεβαίως, το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας του 2014. Και φυσικά τα γεγονότα στην Ουκρανία. Όμως η μεν ήττα του σκωτσέζικου εθνικισμού έδειχνε να αποθαρρύνει ανάλογες προσπάθειες σε ορατό μέλλον· η δε αναγνώριση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ υποστηρίζεται ως τώρα μόνο από τη Ρωσία – και με πολύ προσεκτικούς χειρισμούς.
«Τόση δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη χούντα»! Το σύνθημα αυτό των Ελλήνων «αγανακτισμένων» ταιριάζει γάντι στα αιματηρά γεγονότα της Καταλονίας, καθώς η έκρηξη βίας από πλευράς των Ισπανών αστυνομικών σε βάρος εκατοντάδων αθώων, ειρηνικών πολιτών, στο όνομα μάλιστα της «συνταγματικής νομιμότητας», σίγουρα δεν περιποιεί τιμή για την ποιότητα της αστικού τύπου δημοκρατίας όχι μόνο στην Ισπανία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η αγγλική λέξη «παθέτικ» σημαίνει κάτι περισσότερο από παθητικός. Δηλώνει ένα είδος καταστατικής ανημπόριας, σχεδόν υπαρξιακής τάξης.
Αντίστροφη μέτρηση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου για την αυτοδιάθεση στην Καταλονία. Λίγες ώρες πριν από την ψηφοφορία, η ένταση είναι στα ύψη. Μέχρι τώρα, η σύγκρουση ανάμεσα στους θεσμούς της αυτόνομης κυβέρνησης της Καταλονίας και της ισπανικής κυβέρνησης βρίσκονται στο πιο κρίσιμο σημείο των τελευταίων σαράντα ετών.
Με την συμπλήρωση πλέον δυόμισι χρόνων από τη ραγδαία αύξηση των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, τίποτα δεν προδικάζει ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Ε.Ε. έχουν φτάσει σε ένα σημείο ικανοποιητικής ανταπόκρισης στην κρίση.
1. Όντως ήταν η πιο ανιαρή αλλά ταυτόχρονα η πιο συντηρητική πολιτική μάχη, μια πολιτική συζήτηση μετατοπισμένη ξεκάθαρα προς τα δεξιά τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδό. Η κρίση στην Ευρώπη και το ζήτημα του νότου, το μεταναστευτικό, η διευρυνόμενη κοινωνική ανισότητα, τα τεράστια σκάνδαλα της γερμανικής οικονομίας κλόνισαν σημαντικά την χώρα, αναζήτησαν νέες απαντήσεις, απογοήτευσαν, ξύπνησαν ιστορικές μνήμες και αντανακλαστικά. Αν και η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την επιτυχία της ακροδεξιάς, ξεχνάει να πει ότι ρατσιστικού τύπου ρητορική και πολιτικές στηρίχθηκαν από την πλειοψηφία των κομμάτων, τόσο στο κοινοβούλιο όσο και προεκλογικά.
Ο Γιώργος Καζαντζής είναι ένας Αρχάγγελος του Θερμαικού, που έφτασε εδω κουβαλώντας μνήμες αρχαικές απο τις ακτές της Ιωνίας τις πάντρεψε με λέξεις του Θεσσαλονικιώτικου εσωτερικού μονολόγου και σαν σύγχρονος κοσμοκαλόγερος κοινωνεί την συναισθηματική μνήμη του τόπου, με φόρμες που οι πολλοί ονομάζουν τραγούδια, αλλά εγώ, παράξενος και μονόχνωτος με τους εύκολους προσδιορισμούς, αποκαλώ «απολυτίκια της μυστικής ζωής» των ανθρώπων την ώρα που καίγονται.
«Για να εκµηδενιστούν οι πολιτικοί τυχοδιώκτες, πρέπει να γίνει αδύνατο οι δηµόσιες υπηρεσίες να χρησιµοποιηθούν ως βάθρο για να πηδούν στις επικερδείς θέσεις των τραπεζών και των μετοχικών εταιρειών»
Β.Ι. Λένιν
