Για την τοποθέτηση της Λ. Διβάνη, σχετικά με τον θάνατο 18χρονου νεαρού...     Διαβάζω επί λέξη τη δημόσια τοποθέτηση της προβεβλημένης συγγραφέως ροζ μυθιστορημάτων και αναπληρώτριας καθηγήτριας Ιστορίας Εξωτερικής Πολιτικής στο τμήμα Νομικής της Σχολής Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών Λένας Διβάνη για τον τραγικό θάνατο ενός παιδιού 18 χρονών που πήδηξε από το τρόλεϊ για να αποφύγει το πρόστιμο όταν ο ελεγκτής τον έπιασε χωρίς εισιτήριο:   "Συμπέρασμα: οι ελεγκτές δεν πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους γιατί κάποιος τζαμπατζής μπορεί να πηδήξει από το όχημα. Λογικό".

Θύμωσαν ορισμένα μέσα ενημέρωσης, παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και οι οπαδοί της φυλετικής καθαρότητας του ελληνικού έθνους με την εξέγερση των μεταναστών στην Αμυγδαλέζα -τόπος κράτησης και όχι φιλοξενίας, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση- και προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, επειδή δέκα απ’ αυτούς δραπέτευσαν. Τους παρουσίασαν σαν μια κινούμενη απειλή για τους φιλήσυχους κατοίκους της περιοχής.

Άλλος για την Αμυγδαλέζα! Να φύγουν οι ξένοι που μας πιάνουν τα κοντέινερ και στη θέση τους να φιλοξενηθούν «μαντρωμένοι» φτωχοί Έλληνες. Αυτό είπε από το βήμα της Βουλής ο ναζί βουλευτής Λαγός, αποκαλύπτοντας το μέλλον που ονειρεύεται αυτός και οι ομοϊδεάτες του για τα αυριανά θύματα των πλειστηριασμών. Να μας αδειάσουν τη γωνιά όλοι αυτοί οι απρόσκλητοι που τρώνε και πίνουν στα κλουβιά των στρατοπέδων συγκέντρωσης, ώστε να βρεθούν θέσεις για τους παρίες της κοινωνίας που καθημερινά πολλαπλασιάζονται, σύμφωνα με το ανθρωπιστικό δόγμα της Χ.Α.

Για το μέσο δημοκρατικό νου, η “εθνική κυριαρχία” δεν είναι παρά το άλλο όνομα της λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή η δημοκρατία· για τους θιασώτες του ρωμαϊκού δικαίου, όπως ο Νίκος Δένδιας, η επίκληση της εθνικής κυριαρχίας είναι η άσκηση του “δικαιώματος” του κράτους στον ολοκληρωτισμό. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, στις αρχές Ιουλίου, όταν ο ούγγρος πρωθυπουργός Βικτόρ Όρμπαν βρέθηκε στο Στρασβούργο για να εξηγήσει γιατί το Σύνταγμα έχει τροποποιηθεί δώδεκα φορές, ο Θεμελιώδης Νόμος άλλες τέσσερις και τα ανθρώπινα δικαιώματα πάνε κατά διαόλου, στο ίδιο ακριβώς επιχείρημα κατέφυγε: η Ουγγαρία είναι ανεξάρτητη χώρα, ως τέτοια λοιπόν έχει κάθε δικαίωμα να είναι αντιδημοκρατική.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύτηκε ταυτόχρονα σε μεγάλες εφημερίδες της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, της Πολωνίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, υπό τον απολογητικό τίτλο «οι Γερμανοί δεν θέλουμε μια γερμανική Ευρώπη», ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Βόλγκανγκ Σόιμπλε (Wolfgang Schäuble) αρνήθηκε πως η Γερμανία επιδιώκει να αναλάβει ηγεμονικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Ήταν λογικό. Όταν τους συνέλαβαν επειδή βρίσκονταν παράνομα στην Ελλάδα, τους είπαν ότι θα σας κρατήσουμε 12 μήνες, θα σας φιλοξενήσουμε δηλαδή, εξ ου και το όνομα: «Ξένιος Δίας»…. Αλλά προχθές τους είπανε ότι «δεν έχουμε τι να σας κάνουμε, οπότε άλλοι έξι μήνες μέσα». Από πέρσι τον Αύγουστο λοιπόν που ξεκίνησε αυτή η όμορφη φιλοξενία, πέρασε ένας χρόνος στη διάρκεια του οποίου ο νοικοκύρης δεν σκέφτηκε ότι κάποια στιγμή η φιλοξενία θα έπρεπε να τελειώνει ώστε ο μουσαφίρης να συνεχίσει αλλιώς τη ζωή του. Για την ακρίβεια, το ελληνικό κράτος ποτέ δεν είχε σκεφτεί σοβαρά τι θα κάνει με τους μετανάστες που βρίσκονται χωρίς χαρτιά στη χώρα πέραν του να τους συλλάβει.Απλώς απωθούσε το ζήτημα.

Μια βασική συνέπεια της ένταξης μας στην ΕΕ ήταν η ουσιαστική εγκατάλειψη της υπαίθρου , η αστικοποίηση του πληθυσμού και εν τέλει το έντονα ελλειμματικό αγροτικό ισοζύγιο. Αν οι Έλληνες αγρότες βρουν μια πιο εύκολη, ή πιο προσοδοφόρα δουλειά στη πόλη δικαίως εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και τη γεωργία. Είναι έγκλημα όμως για τη χώρα να εισάγει για παράδειγμα πατάτες και λεμόνια από τις γειτονικές χώρες. Επίσης, έγκλημα για τη χώρα είναι ότι εξειδικευμένοι αγρότες γίνονται αστοί και αυτό είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Δε γίνεσαι αγρότης στα «σαράντα» σου. Αγρότης γίνεται το παιδί του αγρότη που ¨”σπουδάζει” τη γεωργία δίπλα στους γονείς του.

Η εξέγερση στην Αμυγδαλέζα χθες το βράδυ, δεν παραξένεψε κανέναν, αφού για τους γνωρίζοντες, ήταν άξιο απορίας πώς μπορούν να ζουν οι μετανάστες αδιαμαρτύρητα σε τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες. 

Ο φετινός Αύγουστος βάλθηκε να καταρρίψει όλα όσα τον συνόδευαν επί δεκαετίες. Αυτά που σηματοδοτούσαν τον κατ' εξοχήν μήνα της θερινής ραστώνης και, πλέον, έχουν γίνει μύθος. Και όσο κι αν έχουμε μάθει να ζούμε με μύθους, τούτοι δω οι αυγουστιάτικοι δεν μας αρέσουν καθόλου...

- Μύθος πρώτος: ο Αύγουστος έχει δύο φεγγάρια. Ακόμα κι αυτά έγιναν ένα, πιθανόν στο πλαίσιο της κινητικότητας. Αλλά τι να περιμένει κανείς από τον ανέραστο Κυριάκο, που σαγηνεύεται πιο πολύ από την προοπτική πώλησης του ΟΣΕ, παρά από την πιθανότητα (λέμε τώρα...) να βγει ραντεβού με τη Μόνικα Μπελούτσι!

Κύλησε περίπου ένας χρόνος από την αναρρίχηση του κ. Σαμαρά στην πρωθυπουργία και πενήντα μέρες από τη δική μας 11η, όταν η κυβέρνηση αποφάσισε και απέτυχε παταγωδώς να κλείσει την ΕΡΤ. Τη σωρεία παραβιάσεων του ελληνικού και κοινοτικού δικαίου, αλλά και της καθιερωμένης για δεκαετίες πρακτικής των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης και του κόσμου στον τομέα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης πολλοί την έχουμε σχολιάσει πολλαπλώς. Εδώ θέλω να επισημάνω κυρίως δυο πράγματα. Πρώτον, ότι η «περίπτωση ΕΡΤ» είναι ίσως από τις πιο χαρακτηριστικές της παθογένειας του ελληνικού πολιτικού συστήματος.